انواع و اقسام مناسبت‌های بوق‌زدن در ایران

بوق‌زدن اتومبیل‌ها در ایران تنها یک ابزار "اعلام‌خطر" صوتی در حین رانندگی نیست، بلکه در مناسبت‌های گوناگونی که دارای "بار و معانی" خاصی نیز هستند بوق زده می‌شود که می‌توان انواع آن را از هم تفکیک کرد.
 

مناسبت عروسی

یکی از انواع بوق زدن‌ها استفاده از بوق به هنگام شادمانی است که معمولا به هنگام عروسی‌ها شاهد آن هستیم. این پدیده تنها مختص ایران نیست و در کشورهای دیگر هم رایج است که البته در "نیمه شب" کمتر دیده شده است.
 

مناسبت ورزشی

در رقابت‌های قهرمانی جهان، قهرمانی لیگ برتر و دیگر مناسبت‌های ورزشی که با شادی و پایکوبی مردم در خیابان‌ها همراه است، صدای بوق اتومبیل هم چاشنی این نوع شادمانی می‌شود که در دیگر کشورهای جهان هم رایج است.
 

مناسبت سیاسی

انتخابات ریاست جمهوری و به نتیجه رسیدن گفت‌وگوهای هسته‌ای نیز از مواردی بوده است که مردم با ابراز شادمانی به خیابان‌ها آمده‌اند و با بوق‌زدن رضایت خود را نشان داده‌اند.
 

مناسبت بازگشت از حج

یکی دیگر از موارد ابراز شادمانی، بازگشت حجاج از سفر عربستان است که با بوق‌زدن کاروان اتومبیل‌های استقبال‌کننده همراه می‌شود.
 

برای جلب توجه دختران

تعدادی جوان در یک خودرو نشسته‌اند و در خیابان‌مشغول رانندگی هستند. صدای بوق این اتومبیل‌ها وقتی شنیده می‌شود که دخترانی نظرشان را جلب کنند.
 

سلام و خداحافظی

وقتی ایرانیان به هنگام رانندگی با آشنایی برخورد می‌کنند برای سلام یا خداحافظی کردن از بوق استفاده می‌کنند. رانندگان کامیون و اتوبوس هم وقتی همکاران و آشنایان خود را در خیابان یا جاده می‌بینند بوق میزنند که به این نوع بوق "بوق مرامی" گفته می‌شود.
 

صداکردن همدیگر

راننده در ماشین نشسته و منتظر است که ناگهان: "بوووووق" و صدای فریاد:"خوب بیا دیگه!" و صحنه‌های بسیاری از این دست.
 

بازگشت پدر به خانه

آپارتمان‌نشین‌ها کمتر با این پدیده آشنا هستند، اما خانه‌هایی که در ایران حیاط دارند معمولا پدر خانواده جلوی در خانه بوق می‌زند تا فرزند در را برایش باز کند که بتواند اتومبیل را در حیاط پارک کند. اعضای خانواده هم معمولا با صدای بوق پدر آشنا هستند.
 

ببخشید سرکار!

راننده‌ای که خواسته یا ناخواسته مرتکب خلافی شده و همزمان متوجه وجود افسر راهور می‌‌شود با استفاده از بوق به همراهی تکان دادن دست و نشان دادن حالت شرمندگی و عذرخواهی از جریمه فرار می‌کند.
 

باز کردن راه

"نه راه پس" و "نه راه پیش"، اما از روی عصبانیت رانندگان خودروها بوق‌می‌زنند. این نوع بوق زدن بیشتر برای نشان دادن سر رفتن کاسه صبر رانندگان در ترافیک‌های سنگین به کار می‌رود.
 

از سر عصبانیت

دست را روی بوق گذاشته و ممتد بوق می‌زند. این بوق‌زدن از سر عصبانیت از رفتار دیگر رانندگان و یا عابر پیاده است.
 

سوار کردن مسافر

معمولا تاکسی‌های ایرانی وقتی مسافر را می‌بینند با علامت بوق از او می‌پرسند "کجا؟"
 

از سر عادت

برخی فقط از سر "عادت" به هنگام رانندگی بوق می‌زنند. این عادت حتی باعث بی‌توجهی به علائم راهنمایی و رانندگی می‌شود که "آلودگی صوتی" ناشی از این اقدام باعث ابراز عکس‌العمل‌هایی هم از سوی دیگر شهروندان می‌شود

رژه نظامی بزرگ چین در سالگرد پایان جنگ جهانی دوم

ارتش چین، به طور بی‌سابقه در هفتادمین سالگرد پایان جنگ دوم جهانی با شکست ژاپن، رژه بسیار بزرگی را با حضور مقام‌های ارشد آن کشور، هزاران نفر از نیروهای نظامی و انواع جنگ‌افزار برگزار کرده است. چین، بارها در روز ملی آن کشور رژه برگزار کرده، اما این نخستین بار است که دست به برپایی چنین مراسی در سالگرد پایان جنگ جهانی، می‌زند.

رژه نظامی در ۱۲ شهریور ماه در عین حال در زمانی انجام می‌شود که روابط کشورها در شرق آسیا، به ویژه میان چین و ژاپن دستخوش تنش‌هایی تازه شده است. تنش‌هایی که عمدتا به موضوع ادعاهای مالکیتی در دریای جنوبی چین و اطراف آن باز می‌گردد، اما ریشه در اختلافات قدیمی‌تری در منطقه دارد.

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، پارک گیون های رئیس جمهور کره جنوبی و بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد سرشناس ترین مهمانان این رژه بودند. حضور بان کی مون بحث انگیز بوده است. بسیاری از رهبران کشورهای صنعتی جهان از جمله آمریکا، بریتانیا، استرالیا و ژاپن از حضور در آن پرهیز کرده اند.

شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، در آغاز سخنرانی خود در مراسم رژه گفت "پیروزی کامل" در جنگ دوم جهانی بر ژاپن، از چین "کشور کبیری" ساخت. او در میدان تیانانمن این سخنان را گفته است؛ جایی‌که مائو تسه‌تونگ در سال ۱۹۴۹ در آن تشکیل جمهوری خلق چین را اعلام کرد.

خبرگزاری شین‌هوا، خبرگزاری رسمی چین، می‌گوید بزرگی مراسم سال جاری، قابل مقایسه با هیچ‌یک از مراسم مشابه طی هفتاد سال گذشته نیست. به گفته شین‌هوا، ۱۲ هزار نیروی نظامی، ۵۰۰ دستگاه تجهیزات و ۲۰۰ فروند هواپیما در این رژه شرکت کردند.

تصاویر تلویزیونی از مراسم رژه که در پی سخنرانی رئیس‌جمهوری آن کشور آغاز شد، نمایشگر برخی تجهیزات جدید از جمله موشک‌هایی بودند که تلویزیون دولتی چین آن‌ها را موشک‌های "ضد ناو هواپیمابر" نامیده است.

رئیس‌جمهوری چین، در سخنرانی خود، به موضوع ارتش آن کشور نیز اشاره کرده و از کاهش ۳۰۰ هزار نفر از نیروهای نظامی آن کشور خبر داده است. شی در عین حال می‌گوید پکن (بیجینگ) به دنبال ایجاد "هژمونی در جهان" نخواهد بود.

آمریکا و گروهی از متحدان اصلی آن در منطقه شرق آسیا، مانند ژاپن و فیلیپین، بارها چین را متهم به گسترش سلطه خود در منطقه کرده‌اند. ژاپن طی ماه‌های گذشته رو به سیاست‌های تازه‌ای برای تغییراتی در ساختار نظامی خود آورده است.

در حالی‌که در غرب پایان جنگ جهانی عمدتا به تسلیم شدن حکومت و ارتش آلمان نازی باز می‌گردد، اما در آسیا، جنگ عملا زمانی به پایان رسید که ارتش ژاپن در میانه ماه اوت، چهار ماه بعد، تسلیم نیروهای متفقین شد.

ژاپن در دوم سپتامبر تسلیم شدن خود را به طور رسمی پذیرفت و چین از سوم سپتامبر (۱۲ شهریور) این روز را به عنوان "روز پیروزی" جشن می‌گیرد.

بیش از ۸۰ میلیون نفر در جریان جنگ دوم جهانی و نیز رخدادها و جنایت‌های مربوط به آن کشته شدند که از این میان تا ۲۰ میلیون نفر، شهروند چین بودند. در خود چین این شمار تا ۳۵ میلیون نفر عنوان می‌شود.

 

وقتشه که با ایبوپروفن و ژلوفن خداحافظی کنید!

به جای اینکه معده تان را با مصرف ایبوپروفن و دوستانش به خطر بیندازید، از داروهای طبیعی کمک بگیرید. محققان بارها ثابت کرده اند دارونماهایی که تنها به جای داروهای واقعی به خورد افراد داده می شوند اما تاثیر آنها را ندارند، گاهی به اندازه داروهای حقیقی و حتی بیشتر از آن می توانند بر محو شدن درد تاثیر بگذارند.

از نظر آنها، تلقینی که بیمار به خودش می کند، می تواند یک داروی دروغین را هم موثر کند. گرچه تاثیر داروی ضدالتهابی ایبوپروفن در کاهش درد ثابت شده و نمی توانیم او را دارونما تلقی کنیم، اما پژوهشگرانی که تاثیر داروی طبیعی را بررسی می کنند، می گویند گاهی با مصرف خوراکی و موضعی برخی از این داروها می توانید خودتان را از خوردن مسکن هایی مثل ایبوپروفن و ژلوفن بی نیاز کنید.

جینسینگ
درد های مفصلی و ناشی از آرتروز شما را کلافه کرده است؟ در این صورت می توانید سراغ داروهای طبیعی بروید که به اندازه ایبوپروفن در کم کردن درد شما تاثیرگذار هستند. شما می توانید با مصرف گیاه جینسینگ، این دردها را کم کنید و با استفاده از خاصیت ضدالتهابی و ضد دردش، هم استخوان های تان را آرام کنید و هم اثری که داروهای حاوی کورتون برای کم کردن التهاب بافت ها روی بدن تان می گذارند را ایجاد کنید.

کندر
جریان خون ضعیف هم می تواند یکی از دلایل درد کشیدن شمایی که با بیماری های التهابی دست و پنجه نرم می کنید، باشد و مصرف ایبوپروفن هم کمک چندانی به برطرف شدن این اختلال نمی کند. اما اگر مشکل شما از تنبلی جریان خون تان ناشی شده، با مصرف کندر می توانید اختلال به وجود آمده را برطرف کنید. کندر که یکی از گیاه های بومی جنوب شرقی آسیا است، هم التهاب اندام هایی که باعث کلافه شدن تان از درد شده اند را کم می کند و هم با بهبود گردش خون در بدن تان، حال شما را بهتر می کند.

روغن ماهی
تاثیر روغن ماهی و دیگر خوراکی های حاوی اسید های چرب و امگا۳ در مبارزه با پوکی استخوان و ورم مفاصل بارها در بررسی های پژوهشگران ثابت شده است. روغن ماهی که به صورت موضعی و خوراکی می تواند مصرف شود، یک ضدالتهاب قوی است که گاهی به عنوان جایگزینی مناسب برای ایبوپروفن معرفی می شود. البته خواص این روغن محبوب به کم کردن التهاب و درد محدود نمی شود و برخی بررسی ها از تاثیر آن در درمان یا تسکین بعضی بیماری های روانی خبر می دهند.

زردچوبه
شما هم شنیده اید درد ضرب دیدگی پا را می توان با ضماد کردن زردچوبه روی آن کم کرد؟ دلیل چنین اتفاقی وجود کورکومین در این ادویه است. یکی از مفید ترین ترکیب های موجود در زردچوبه کورکومین است که گذشته از خاصیت ضد ویروسی اش، ضدالتهاب هم هست و می تواند دردهای ناشی از التهاب را به سادگی تسکین دهد. زردچوبه علاوه بر همه خاصیت هایی که گفتیم، یک ادویه ضدقارچ است و مصرف آن در غذاهای مختلف به خاطر خاصیت آنتی اکسیدانی اش می تواند شما را در برابر انواع سرطان ها بیمه کند.

پنجه گربه
روماتیسم مفصلی می تواند انجام کارهای ساده را هم برای مبتلایانش دشوار کند. اما چاره آرام کردن دردهای روماتیسمی، مصرف ایبوپروفن نیست. شما با گیاه پنجه گربه که این روزها پایش به عطاری های ایران هم باز شده، می توانید التهاب مفاصل تان را کم کنید و کمتر به خاطر آرتریت روماتوئید و بیماری های ناشی از التهاب بافت ها درد بکشید. البته گرچه این گیاه جزء گیاهان بی خطر و غیرسمی طبقه بندی شده، اما بهتر است درصورتی که قصد مصرف آن را دارید، در مورد میزان مصرفش با متخصص طب سنتی مشورت کنید.

آلوئه ورا
چند سالی است که آلوئه ورا به سبد غذایی برخی خانواده های ایرانی وارد شده و از خاصیتی که برای پوست و مو دارد گرفته تا تاثیرش بر کاهش قند خون و درمان مشکلات گوارشی، همه آن را به یک گیاه دارویی محبوب تبدیل کرده اند. به عقیده محققانی که گیاهان دارویی را بررسی می کنند، آلوئه ورا هم می تواند یک مسکن خوب برای کسانی که از دردهای ناشی از التهاب شکایت می کنند باشد.

زنجبیل
زنجبیل تنها در روزهایی که سرماخوردگی و درد گوش و گلو کلافه تان کرده به شما کمک نمی کند؛ این گیاه ضددرد و ضدالتهاب سال هاست در کشور های آسیایی به عنوان دارویی برای آرام کردن علائم PMS یا سندرم پیش از قاعدگی استفاده می شود. کافی است در روزهای قاعدگی تان ۴ وعده ۲۵۰ میلی گرمی از آن را مصرف کنید تا درد و سنگینی ناشی از pms کمتر آزارتان دهد.

روغن زیتون
شاید تاثیر استفاده از روغن زیتون به سرعت قرص ایبوپروفن خودش را نشان ندهد، اما این داروی طبیعی هم از نظر متخصصانی که گیاهان دارویی را مطالعه می کنند، در گروه داروهای ضدالتهاب قرار دارد. بررسی ها حاکی از این است که روغن زیتون هم یک ضدالتهاب قوی است که می تواند جای ایبوپروفن را در خانه شما بگیرد.

ریحان
گیاه ریحان تنها یک چاشنی خوب برای غذاهایی که می پزید نیست. ریحان هم پیری زودرس را از شما دور می کند و هم به دردهای ناشی از تورم و مشکلات التهابی، مجالی برای آزار دادن تان نمی دهد. تاثیر درمانی گیاه بر مشکلات کبدی، مغزی و قلبی ثابت شده و به خاطر آنتی اکسیدان فراوانی که دارد، ضدپیری و ضدالتهاب هم هست.

آویشن درمانی کنید
گرچه مصرف روغن آویشن به صورت خوراکی می تواند خطرناک باشد، اما محققان می گویند اگر از آن به عنوان یک ضددرد موضعی استفاده شود، می تواند از ایبوپروفن هم سریع تر درد را ساکت کند. به گفته آنها، دردهای شکمی مانند اسهال، معده درد، آرتریت و حتی قولنج را می توان با کمک این روغن طبیعی تسکین داد و جالب اینجاست که بررسی ها ثابت کرده این مسکن گیاهی در تسکین درد های قاعدگی از ایبوپروفن هم موثرتر است.

به ایبوپروفن رو دست بزنید
سازمان بهداشت جهانی، ایبوپروفن را در فهرست داروهای اساسی قرار داده که باید در هر مرکز درمانی موجود باشد. ایبوپروفن و داروهایی مثل ژلوفن که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی هستند، می توانند دردهای ناشی از آرتریت (التهاب مفصل)، قاعدگی دردناک، حملات نقرس و آسیب های حین ورزش را آرام کنند و با کم کردن التهاب بافت های بدن، به عنوان یکی از پرطرفدارترین مسکن های رایج شناخته می شوند. اما به باور محققان، گاهی گیاهان دارویی می توانند از این قرص های تاییدشده هم در کاهش درد موثرتر باشند.

نوشته الناز مظاهری در مجله سیب سبز

زیبا‌ترین بیابان‌ های جهان را بشناسید

بیابان‌ها بخش اعظمی از جغرافیای کره‌ی زمین را در بر گرفته‌اند که به دلیل داشتن آب و هوای خاص، پوشش گیاهی و جانوری مخصوص به خود دارند. بخش وسیعی از خاک سرزمین پهناورمان، ایران، را نیز بیابان‌ها پوشانده‌اند. قدم زدن بر روی شن‌های روان، خیره شدن به آسمان پر‌ ستاره و تماشای مناظر بکر و پوشش گیاهی ویژه، تجربیات نابی هستند که تنها با سفر به بیابان به دست می‌آیند. در این ایمیل با زیبا‌ترین صحراهای روی کره‌ی زمین آشنا خواهیم شد.
 

وادی رم (Wadi Rum)، اردن

ذیب (Theeb) نام فیلمی است که در بیابان‌های اطراف وادی رم در اردن فیلم‌برداری شده است. این فیلم داستان پسر نوجوانی به نام ذیب را نقل می‌کند که در سال ۱۹۱۶ و در زمان سقوط امپراطوری عثمانی، یک افسر بریتانیایی را در بیابان راهنمایی می‌کند. کارگردان این فیلم، از بادیه‌نشینان عرب به عنوان بازیگر استفاده کرده‌است، بادیه نشینانی که ۱۲۰۰۰ سال است که در این منطقه سکونت دارند. این فیلم، مناظر بی نظیری از بیابان وادی رم را به تصویر می‌کشد. برج‌های ماسه‌سنگی مناطق حفاظت شده و دره‌های گسترده، به گونه‌ای در این فیلم به نمایش در می‌آیند که بینندگان را به بازدید از آن ترغیب می‌کنند. گر‌چه امروزه صنعت گردشگری اردن، به دلیل منازعات و جنگ در کشور‌های همسایه، با مشکل مواجه شده ‌است.

علاوه بر شهر تاریخی پترا، بیابان وادی رم یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری، در اردن است. ماسه‌سنگ‌هایی به شکل ماه با طیفی از رنگ‌های قرمز، پهنای وسیع وادی و ماسه‌های نارنجی رنگ، همه و همه از جذابیت‌های این پهنه‌ی وسیع زمین هستند. این میراث جهانی یونسکو که ۷۴۰۰۰ هکتار وسعت دارد، ۱۲۰۰۰ سال است که میزبان ساکنانش است و وجود سنگ‌نگاره‌ها، کتیبه‌ها و بقایای باستان‌شناسی، گواه این مدعا است.
 

صحرای بزرگ آفریقا

بزرگ‌ترین صحرای گرم جهان که در شمال آفریقا واقع شده است، ۱۰ کشور را در بر می‌گیرد و مساحتی نزدیک به ۹,۴۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع (برابر با 3,629,360 مایل مربع) را می‌پوشاند یعنی به اندازه ی مساحت کشور چین. این بیابان از ارگ ها (Erg مناطقی پوشیده از تپه‌های شن و ماسه‌ای)، دشت‌های سنگی و وادی‌ها یا دره‌های خشک تشکیل شده‌است. ساکنان این بیابان، از نژاد‌های گوناگونی هستند مانند قوم بربر در مراکش، نوبی‌ها و صحراوی‌ها در موریتانی. بیشتر وسعت این بیابان که از لیبی، الجزایر و مصر می‌گذرد، در حال حاضر در دسترس گردشگران قرار ندارد اما کاروان‌های شتر که از این نواحی می‌گذرند، گردشگران را به تپه‌های شنی Merzouga و Zagora می‌برند تا از تماشای درخشش ستارگان بر پهنه‌ی صاف و وسیع آسمان لذت ببرند.

بیابان نامیب (Namib)

شاید برای شما هم پرواز بر فراز ساحل اسکلت (Skeleton Coast) و دریاچه‌ی خشک و نمکی Sossusvlei یکی از زیبا‌ترین سفر‌های هوایی در طول عمرتان باشد. دیدن تپه‌های شنی که رنگشان از زرد و نارنجی شروع و به قرمز متمایل می‌شود برایتان بسیار جالب توجه خواهد بود. در بخش‌هایی از بیابان نامیب، صخره‌هایی با رنگ‌های اعجاب‌انگیز دیده می‌شوند، از بنفش گرفته تا زرد روشن. این بیابان، نزدیک به ۸۱,۰۰۰ کیلومتر مربع از جنوب غربی آفریقا را در بر می‌گیرد. به غیر از چند محدوده‌ی کوچک، در سایر نواحی این بیابان، انسان‌ها سکونت ندارند. اما شمار کرگدن‌های سیاه، یوزپلنگ‌ها و گورخر‌ها در این مناطق، قابل توجه است.

Empty Quarter در شبه جزیره‌ی عربستان

Empty Quarter در شبه جزیره‌ی عربستان، واقع شده است و مساحتی نزدیک به ۶۵۰,۰۰۰ کیلومتر مربع از خاک عربستان سعودی، عمان، امارات متحده‌ی عربی و یمن را در بر می‌گیرد و از خطوط مارپیچی از تپه‌های شنی تشکیل شده‌است. این بیابان، پس از سفر جهانگرد معروف Wilfred Thesiger به شهرت رسید. او به همراه هفت نفر از بادیه‌نشینان عرب در سال ۱۹۴۶ از این بیابان عبور کرد. امروزه دسترسی به این مناطق برای گردشگران امروزی بسیار ساده‌تر از سفر بلند‌پروازانه‌ی Thesiger است.

بیابان سونورا (Sonoran) در آمریکا و مکزیک

این بیابان، علاوه بر این که بخش‌هایی از آریزونا، کالیفرنیا و مکزیک را در بر می‌گیرد، مناطق حفاظت شده‌ی متعددی از جمله پناهگاه ملی حیات وحش Coachella Valley و پارک ملی جاشوا تری (Joshua Tree National Park) را نیز شامل می‌شود.

شاید محیط زیست این نواحی کمی خصمانه به نظر برسد ولی گونه‌های متعددی از گیاهان و جانوران در این منطقه یافت می‌شوند. این بیابان تنها نقطه‌ی کره‌ی زمین است که کاکتوس Saguaro به طور خود‌رو رشد می‌کند. همان کاکتوس معروفی که حتماً در فیلم‌های وسترن دیده‌اید. علاوه بر این، حیواناتی نظیر کایوت‌ها، مرغ‌های مگس‌خوار و بیش از هزار نوع زنبور، در این منطقه یافت می‌شوند.

دره‌ی مرگ در آمریکا

زمانی که صحبت از شرایط ویژه‌ی آب و هوایی و جغرافیایی باشد، بیابان سونورا در مقابل “دره ی مرگ” حرفی برای گفتن نخواهد داشت. پایین‌ترین، خشک‌ترین و گرم‌ترین ناحیه‌ی آمریکای شمالی که قبایل آمریکایی در زبان محلی آن را به عنوان Tümpisa می‌شناسند، دره‌ی مرگ نام دارد که در شرق کالیفرنیا قرار دارد.

نام این بیابان، برگرفته از حادثه‌ی مرگ سیزده نفر از کاشفان و معدن‌یابانی است که در سال‌های Gold Rush در جریان اکتشافات اولیه در این منطقه، جان خود را از دست دادند. به علاوه، این بیابان به دلیل ارتفاع کم (۸۶ متر پایین‌تر از سطح دریا) یکی از گرم‌ترین مناطق کره‌ی زمین است و کوه‌های اطراف نیز گرما را در این منطقه حبس می‌کنند. دمای هوا در این ناحیه، غالباً بیشتر از ۴۹ درجه‌ی سانتی‌گراد (۱۲۰ درجه ی فارنهایت) است.

جنوبگان Antarctica

گرچه دمای هوای این ناحیه، پایین‌تر از منفی ۸۹ درجه‌ی سانتی‌گراد است اما به دلیل عدم بارش، این قاره‌ی جنوبی از لحاظ تعاریف علمی، یک بیابان محسوب می‌شود. سُر خوردن وال‌های بزرگ و مسحور‌کننده در آب‌های سرد و کوه‌یخ‌های عظیم، از جاذبه‌های گردشگری این منطقه به شمار می‌رود.

جهان شیشه‌ای دریای ودل (Weddell Sea) تصویر سوررئالی از آسمان‌خراش‌های یخی است که در امتداد افق کشیده شده‌است. آسمان‌خراش‌هایی که جریان باد و آب، آنها را به اشکال خارق‌العاده‌ای نظیر کاخ‌های شرقی و قلعه‌های متروکه در آورده‌است.

بیابان گبی (Gobi)

این بیابان به سبب قرار گرفتن جاده‌ی ابریشم در آن و نیز تشکیل دادن بخش اعظمی از امپراطوری مغول، به شهرت رسیده‌است. بیابان گبی، بخش‌هایی از جنوب مغولستان و شمال غربی چین را در بر می‌گیرد و شامل بیابان‌های استپ و فلات‌های نیمه بیابانی می‌شود. این بیابان از اطراف توسط کوه‌های آلتای (Altai Mountains)، بیابان تکله مکان (Taklamakan Desert) و فلات تبت احاطه شده‌است. با وجود داشتن آب و هوای نا‌مناسب، شب‌های به شدت سرد و روز‌های سوزان، این منطقه محل سکونت گونه‌های متعددی از حیوانات مانند شتر‌های بلخی است. عده ای نیز معتقدند که اولین تخم دایناسور‌ها در این مکان یافت شده‌است.

بیابان تکله مکان در چین

این بیابان نیز که در چین قرار دارد با رشته‌کوه‌های تیان شان (Tian Shan)، پامیر(Pamir) و کونلون(Kunlun) احاطه شده و با عمق بیش از هزار پا، از ماسه تشکیل شده ‌است.

در این منطقه، زندگی گیاهی محدودی وجود دارد و جمعیت دائم و ثابتی ندارد. تنها تعدادی از شکارچیان و جوامع اقلیت مسلمان در آن سکونت دارند که به حاشیه‌ی این بیابان نقل مکان کرده‌اند.

دشت کویر در ایران

سطح این بیابان که در شمال شرقی نواحی مرکزی ایران قرار دارد و عرض آن ۳۹۰ کیلومتر است، به دلیل کمبود بارش باران از بلور‌های نمک پوشیده شده‌است. دمای هوای آن در تابستان به بیشتر از ۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد. مسافران این منطقه می‌توانند از خانه‌ی آتشونی که در روستای گرمه واقع است، برای اقامت استفاده کنند.

دشت لوت در ایران

علاوه بر دشت کویر بیابان دیگری نیز در ایران وجود دارد که یکی از خشک‌ترین و گرم‌ترین نقاط کره‌ی زمین است. گندم‌بریان یا ریگ‌سوخته یکی از تپه‌های این بیابان است که با گدازه‌های آتشفشانی پوشیده شده‌است.

بیابان تار در هند و پاکستان

این بیابان بخش‌هایی از راجستان در هند و سند و پنجاب در پاکستان را در بر می‌گیرد و از خاک‌های شنی و مراتعی تشکیل شده که محل زندگی سیاه‌کل‌ها(Blackbuck) و آهو‌ها و مکانی برای رشد و نمو فرفیون (Euphorbia) و درختان اقاقیا است. این ناحیه با کاخ‌ها و قلعه‌های راجستان که در بروشور‌های تبلیغاتی می‌بینید کاملاً متفاوت است. جمعیت هندو و مسلمان این منطقه به زبان‌های مختلفی از جمله زبان سندی (Sindhi)، لندا (Lahnda) و مارواری (Marwari) صحبت می‌کنند.

بیابان آتاکاما در شیلی و آرژانتین

به طور کلی، بیابان‌ها به عنوان مناطقی تعریف می‌شوند که بارندگی سالیانه در آنها کم‌تر از 250 میلی‌متر است و نکته‌ی تعجب بر‌انگیز درباره‌ی بیابان آتاکاما که در شیلی، پرو، بولیوی و آرژانتین واقع شده، این است که بارش سالیانه‌ی آن کم‌تر از یک میلی‌متر است. دریاچه‌های نمک و دره‌هایی که جریان باد، طی سالیان متمادی به زیبایی ایجاد کرده، جای جای این بیابان را پوشانده‌اند. دمای هوای این مناطق نیز مانند سایر بیابان‌ها در طول شب به زیر صفر و در روز به بالاترین میزان خود می‌رسد.

گونه‌های جانوری و گیاهی محدودی از جمله نوعی جونده به نام Viscacha ، روباه خاکستری آمریکای جنوبی و کاکتوس، در این ناحیه وجود دارند. گشت و گذار با خودروهای بیابانی در میان رشته‌کوه آند از شیلی به آرژانتین، دیدن رقص شکوه‌مند ستارگان در آسمان و تماشای آب‌فشان‌ها، از جاذبه‌های گردشگری این بیابان است.

منبع: The Telegraph

آقای وزیر! نخریدن خودروهای شما خیانت نیست

عصر ایران؛ جعفر محمدی - وزیر صنعت، معدن و تجارت در نشست اخیر مطبوعاتی خود سخنانی گفته است که نشان می دهد دولت، هیچ تدبیری برای بهبود وضعیت خودروسازی ندارد و اگر هم مشکلی در این باره وجود دارد، مقصر مردمی هستند که دیگر نمی خواهند خودروهای کم کیفیت و گران داخلی را بخرند.

محمدرضا نعمت زاده در این نشست، به جای عذرخواهی از مردم به خاطر اجحاف مستمری که در عرصه خودرو به آنها شده و می شود، به کمپین نخریدن خودرو اشاره کرده و کسانی که در این راستا، خودروی داخلی نمی خرند را "ضدانقلاب" نامیده و آنها را متهم به "خیانت" کرده است. او حتی خود را در مقام فتوا نیز تصور کرده و این کار مردم را "حرام" اعلام کرده است!

در این باره نکاتی چند به طور جدی، قابل ذکر و تذکر است:

1. ادبیات اتهامی، از شاخصه های یک طیف سیاسی خاص و تمامیت خواه است که مردم ایران در انتخابات سال 92، با رأی شان از آن ادبیات ابراز برائت کردند. 
با این حال، وزیر دولت تدبیر و امید، مردم ناراضی از کیفیت و قیمت خودروهای داخلی را که سال های سال، تولیدات شان را تحمل کرده اند و اینک بدان اعتراض دارند را با بدترین ادبیات اتهامی می نوازد و آنها را خائن، ضدانقلاب و عامل فعل حرام می خواند!

بهتر است جناب نعمت زاده یا اثبات کند که خودروسازی های داخلی مترادف با انقلاب هستند تا مخالفت با آنها ضدیت با انقلاب تلقی شود یا از سخن خام و زشتی که گفته، عذرخواهی کند و از این به بعد حد و شأن خود را بشناسد و با ادبیات محترمانه تری با مردم ایران سخن بگوید.

2. سخن گفتن از حرام و حلال و فتوا دادن در این باب، صرفاً در حوزه اختیارات مراجع تقلید است که آن هم فقط درباره مقلدان خودشان جاری و ساری است. 
نعمت زاده، فقط یک وزیر است، او نه فقیه است و نه مقلدی دارد. بنابر این از کجا و بر چه اساسی، تصمیم عده ای از مردم ایران برای نخریدن خودرو را "حرام" اعلام کرده است؟!

3. این که عده ای از مردم ایران می خواهند خودرو نخرند، خیانت نیست. 
خیانت این است که خودروسازان داخلی، همچنان خودروهای از رده خارج که متعلق به قرن گذشته میلادی است را همچنان تولید می کنند و به مردم می فروشند.

خیانت این است که خودروسازی ایران با حدود نیم قرن سابقه، دست به دامن خودروسازان و قطعه سازان تازه کار چینی شده و با افتخار، محصولات چینی را مونتاژ می کنند و به خلق الله می فروشند!

خیانت این است که مردم ایران با پولی که در همه جای دنیا می توانند با آن خودروهای روز بخرند، ناچار می شون خودورهایی با کیفیتی به مراتب پایین تر و ناایمن تر بخرند و همیشه حسرت به دل بمانند.

خیانت این است که با خودروهای تولیدی داخلی، سالانه میلیاردها لیتر بنزین بیشتر مصرف می شود، سرمایه های کشور می سوزد و هوا آلوده تر می شود و مردم سرطان می گیرند و می میرند. شگفت اینجاست که وزیر کهنه کار، هزینه های غیر مستقیم تولیدات داخلی را نمی بیند و می گوید که با تولیدات داخلی، فلان قدر صرفه جویی ارزی داشته ایم.

خیانت این است که با خودروهای ناایمن داخلی، سالانه هزاران نفر کشته می شوند و این در حالی است که اگر همان تصادفات در همان شرایط ولی با خودروی ایمن تری رخ می داد، بسیاری زنده می ماندند و کودکان پرشماری یتیم نبودند.

اما بزرگ ترین خیانت، خیانت به عزت و اعتماد بنفس ایرانی هاست ؛ ایرانی هایی که هر روز تولیدات داخلی و خارجی را پیش رویشان دارند و خودآگاه و ناخودآگاه، مقایسه می کنند و محصول خودشان را نازل تر و پایین تر می بینند.

4. ادعای حمایت از صنعت خودروسازی دارند. حمایت منطقی از صنایع داخلی، البته گزاره ای قابل قبول است اما حمایت یک چیز است و نازپروردگی چیز دیگر.
اینان از خودروسازی حمایت نمی کنند بلکه آن را "بد بار آورده اند" و بازی را طوری چیده اند که هیچ خودروی خارجی نتواند با قیمت مناسب به دست مردم برسد و هیچ رقابتی در میان نباشد؛ اسم این رانت و انحصار را هم گذاشته اند حمایت!

این چه صنعتی است که محصولاتش را پیش پیش می فروشد، به هر قیمتی که خواست عرضه می کند، هر وقت هم که خواست تحویل می دهد، با هر کیفیتی که خواست تولید می کند ولی به اعتراف خود وزیر، باز هم ضرر می کند؟!
اگر این همه حمایتی که تا کنون از خودروسازی شده، متوجه صنعت دیگری مانند نساجی شده بود، الان ایران بزرگ ترین صادر کننده منسوجات جهان بود. از بستنی و لواشک هم اینقدر حمایت شده، برندهای بستنی و لواشک هم در سطح جهان مال ایران بود!

حکایت، حکایت صنعت و اشتغالزایی و چیزهایی از این قبیل نیست، حکایت دولتمردان و چاه نفت است. خودروسازی برای دولتمردان، حکم چاه نفت و گاو شیرده را دارد که می توانند با برگ برنده اش بازی ها کنند. به همین دلیل است که در همه دولت ها، این در بر پاشنه واحدی چرخیده است و این طور که جناب وزیر غیرتی(!) شده، در این دولت هم خبری از خیر نخواهد بود.

آقای نعمت زاده! به جای نمک بر زخم مردم پاشیدن، فکری به حال خودروسازی کشور کنید که ملتی را به ستوه آورده است.

در حاشیه کمپین نخریدن خودرو:

با پول "دنا" چه خودروهایی را در خارج می توان خرید؟

خانواده ایرانی - مدیرعامل محترم ایران خودرو اخیرا در مصاحبه ای با اشاره به قیمت خودرو و کمپین عدم خرید خودرو، گفته است: "ارزان نمی کنیم... اگر قیمت دلار 1000 تومان شود، ما نیز قیمت خودرو را کاهش می دهیم ولی این موضوع عملی نمی شود. صرف نظر از این موارد ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد :

1. اولا تردیدی نیست که کمپین نخریدن خودرو صفر، از سوی هر کس و با هر هدفی باشد، فعلا به نفع مردم تمام شده و منجر به کاهش قیمتها در بازار و رکودی که باز هم کاهش قیمتها را به دنبال خواهد داشت شده است. این اتفاق چه باب طبع خودروسازان باشد و با نباشد روی داده است و گریزی از آن نیست.

2. علی رغم اینکه خودرو سازان سعی در وانمود کردن به این موضوع دارند که کمپین اثری در وضعیت آنها نگذاشته، نیم نگاهی به سایت فروش خودروسازان نشان از ارائه روشهای متنوع فروش در یک ماه اخیر دارد که در 4 سال گذشته که دوران یکه تازی هرچه تمام تر خودروسازان بود، کاملا منسوخ شده بود.

3. اشاره به قیمت ارز باز هم این سوال را به ذهن متبادر می سازد که پس صدای بوقهای کرکننده خود کفایی در صنعت خودرو و تولید داخل و کذا و کذا چه شد ؟ درست است که افزایش قیمت ارز هزینه های مواد اولیه و تولید را بالا برده است، اما این دلیل نمیشود که قیمت خودرویی که آقایان خودروساز مدعی تکنولوژی آن هستند نعل به نعل با قیمت دلار بالا و پایین شود. اینگونه که پیداست ظاهرا صنعت خودرو ما با این همه توجه و عزیز کردگی تنها در باد لاستیک خودکفاست و تنها آن است که قیمتش با دلار بالا و پایین نمی شود !

4. از سیاست و سیاسی کاری هم که نگوییم بهتر است ! کیست که نداند همین صنعت خودرو در سایه سیاست و دخالت دولت و تزریق وام بانکی و غیره... سرپا مانده است. ای بسا اگر سیاست و ملاحظات سیاسی نبود آقایان خودرو ساز نمی توانستند به همین راحتی پول مردم را به جای هزینه کردن در تولید و بالا بردن کیفیت محصولاتشان صرف خرید سهام بانک و ساختمان سازی و غیره کنند، سی هزار میلیارد تومان معوقات بانکی داشته باشند و کسی نگوید بالای چشمتان ابروست و هزاران نفری که هر ساله در اربه های مرگشان به کام مرگ می فرستند نادیده گرفته شوند. به نظر می رسد آقایان خیلی هم باید ممنون سیاست باشند !

5. و نهایتا برای حسن ختام و تنوع مطلب شاید بد نباشد نگاهی به قیمت چند خودرو بیاندازیم. مثلا ببینیم با قیمت 45 میلیونی خودروی دنا که حدود 15 هزار دلار است در بازار جهانی چه خودروهایی می توان خرید:

 
هیوندای وولستر 18000 دلار


 
هیوندای اکسنت 14700 دلار


 
میتسوبیشی لنسر 17000 دلار


 
کیا فورت 15900 دلار


 
میتسوبیشی اوتلندر 19500 دلار


 
کیا سول 15700 دلار


 
تویوتا یاریس 16000 دلار


 
مزدا 3 17800 دلار 


که البته همه اینها مربوط به مدلهای 2016 است و مدلهای امسال، یعنی 2015 آن با 15 تا 20 درصد کاهش عرضه می شود.

سرتان سلامت ...

اولین‌ تصاویر از پشت صحنه محمد رسول الله(ص)

آبان‌ماه سال ۱۳۹۰ ساخت فیلم سینمایی "محمد رسول الله (ص)"، در سکوت کامل خبری شروع شد و رویه سکوت عوامل تولید تا ۸ سال از شروع ساخت فیلم ادامه داشت. حالا که فیلم "محمد رسول الله (ص)" بر پرده سینماهای کشور نشسته است، عکسهای کمتر دیده شده از پشت صحنه فیلم جذابیت خاص خودش را دارد.

لوکیشن اصلی فیلم "محمد(ص)" در شهرک سینمایی جدیدالتاسیسی به نام پیامبر اعظم (ص) در حوالی شهر قم در زمینی به مساحت ۲۲۰ هکتار ساخته شده است؛ بخشهایی از این فیلم در کرمان و عسلویه فیلمبرداری شده است و همچنین ماجرای لشکرکشی ابرهه به مکه و حمله پرندگان به سپاهش در آفریقا جلوی دوربین رفته است.
 

موضوع: گذشت ۳۰ سال از بیدار شدن کشتی تایتانیک

سی سال پیش بود که یک تیم غواصی باستان‌شناسی زیر آب، بقایای تایتانیک را در ‌اعماق ۴ هزار متری کشف کرد. این کشتی غول‌آسا در آوریل سال ۱۹۱۲ در پی برخورد با کوهی یخی به زیر آب‌های اقیانوس اطلس فرو رفته بود.
 

کشتی عظیم تایتانیک در روز ۱۴ آوریل سال ۱۹۱۲ با یک کوه یخی برخورد کرد و پس از گذشت چند ساعت به زیر آب‌های اقیانوس اطلس فرو رفت. بیش از ۷۳ سال بعد از این واقعه، دقیقا در روز اول سپتامبر ۱۹۸۵ یک تیم غواصی متشکل از رابرت بالارد، اقیانوس‌شناس آمریکایی، و ژان لویی میشل، اقیانوس‌شناس فرانسوی، بقایای تایتانیک را در اعماق ۴ هزار متری کشف کردند.
 

کشتی "آر اس ام" تایتانیک در اوایل قرن بیستم ساخته شد. سازندگانش آرزو داشتند با این کشتی بخار عظیم رکوردی را در سرعت و تجمل به ثبت برسانند. زمانی که ساخت تایتانیک در آوریل سال ۱۹۱۲ به پایان رسید، این کشتی با عرض ۲۷۰ متر بزرگترین کشتی جهان به شمار می‌رفت.
 

ساخت کشتی تایتانیک در سال ۱۹۰۸ آغاز شد. در آن زمان این کشتی علاوه بر داشتن سه دودکش مرسوم، صاحب یک دودکش غیر واقعی نیز شد، زیرا به باور مدیر شرکت کشتی‌سازی وجود ۴ دودکش عظمت و قدرت این کشتی را دو چندان می‌کرد.
 

نمایی از اتاق خواب یک کابین درجه یک در کشتی تایتانیک
 

نمای داخلی تایتانیک بیش از آنکه به یک کشتی مسافربری شباهت داشته باشد، یادآور هتل‌های لوکس و اشرافی آن زمان بود؛ سوئیت‌های بزرگ، سالن‌های مهمانی و یک راه‌پله‌ی وسیع چوبی به علاوه‌ی یک حمام بخار، استخر آب گرم و آشپزخانه‌ای مجهز برای طبخ غذاهای مرغوب امکاناتی بودند که بیش از همه برای مهمانان درجه یک در نظر گرفته شده بودند.
 

تایتانیک چهار روز پس از آغاز سفرش در شامگاه ۱۴ آوریل ۱۹۱۲ با یک کوه یخی در اقیانوس اطلس برخورد کرد و در عرض ۲ ساعت و ۴۰ دقیقه غرق شد. از میان ۲۲۲۷ سرنشین آن تنها ۷۰۵ تن زنده ماندند. شمار قایق‌های نجات در مقایسه با تعداد مسافران کشتی بسیار اندک بود و همین تعداد کم نیز بدون آنکه ظرفیت‌شان تکمیل شود، به آب انداخته شدند.
 

هیچ‌کس نمی‌داند که کاپیتان ادوارد جان اسمیت ۶۲ ساله بعد از تشکر و وداع با اعضای تیمش، در حالی که هنوز با قامتی راست کابین را ترک می‌کرد، به چه می‌اندیشید. به جاه‌طلبی برای شکستن رکوردی که ناکام ماند؟ یا به زندگی سرنشینان که برای سوار شدن بر قایق‌های نجات شتاب داشتند؟ یا شاید در آخرین لحظاتی که دیر یا زود آب سراسر کشتی را فرا می‌گرفت، مروری می‌کرد بر سال‌های زندگی‌اش و راهی که پشت سر گذاشته بود؟
 

کشتی "کارپاتیا" نخستین نیروی کمکی بود که دو ساعت پس از غرق شدن تایتانیک در محل واقعه حضور یافت. کسانی که خود را به درون قایق‌های نجات افکنده بودند، زنده ماندند، اما مسافرانی که پس از فرو رفتن کشتی درون آب باقی مانده بودند، قربانی سرمای کشنده شدند.
 

بقایای این کشتی عظیم بخار تا ۷۳ سال دست نخورده در اعماق اقیانوس اطلس باقی ماند تا اینکه رابرت بالارد و تیمش بقایای آن را کشف کردند. دماغه و قسمت پاشنه کشتی به فاصله ۶۰۰ متری از یکدیگر در کف اقیانوس جای گرفته و میان آنها مبلمان، چمدان‌ها، تکه‌های لباس، ظرف، جواهرات و دیگر اشیای شخصی مسافران به چشم می‌خوردند؛ شاهدانی خاموش که ردی از جلال و شکوه زمانی با خود داشتند که تایتانیک آب‌ها را در می‌نوردید.
 

پس از کشف بقایای تایتانیک بسیاری از این وسایل و قطعات در جریان ده‌ها عملیات کاوشگرانه از زیر آب بیرون کشیده شدند. بر اساس رأی دادگاه در سال ۱۹۹۴، کمپانی "آر ام اس تایتانیک" حق مالکیت انحصاری برجای مانده‌های کشتی تایتانیک را به دست آورد.
 

بر اساس توافق‌نامه‌ای یونسکو که در سال ۲۰۰۹ به امضا رسید، این سازمان حفاظت از بقایایی را که دست‌کم صد سال زیر آب مانده باشند، بر عهده می‌گیرد. از همین رو یونسکو از روز ۱۵ آوریل سال ۲۰۱۲ عهده‌دار محافظت از کشتی تایتانیک در برابر هر گونه تخریب یا غارت شد.
 

واقعه‌ی تلخ غرق شدن تایتانیک دستمایه خلق آثار ادبی، فرهنگی و هنری شد. نزدیک به ۱۲ فیلم در مورد تایتانیک ساخته شده است. این پوستر متعلق به فیلمی محصول سال ۱۹۵۸ است که این واقعه را از دید یکی از خدمه‌های بلندپایه‌ی این کشتی روایت می‌کند.
 

فیلمی که جیمز کامرون‌، کارگردان هالیوود، در سال ۱۹۹۷ از واقعه غرق شدن کشتی تایتانیک با بازی لئوناردو دی کاپریو و کیت وینسلت بر پرده سینماها آورد، هم در گیشه و هم در میان منتقدان از استقبال چشمگیری برخوردار شد. فیلم تایتانیک در مجموع ۱۱ جایزه اسکار را از آن خود کرد. نمایی از این فیلم با بازیگری کیت وینسلت و لئوناردو دی کاپریو.
 

در سال ۲۰۱۲ موزه‌های بسیاری در سراسر جهان به مناسبت یکصدمین سالگرد غرق شدن تایتانیک نمایشگاه‌هایی را در همین زمینه ترتیب داده بودند. در این تصویر می‌توان تنها بلیط باقی‌مانده درجه یک برای سفر با تایتانیک را دید.
 

در آن سال خانه حراجی Guernsey در آمریکا نیز بیش از ۵۵۰۰ از اشیای به دست آمده از تایتانیک را به فروش رساند، از جمله دو شیشه عطر که رویشان نوشته شده بود رایحه آنها برگرفته از "زنبق دره" است. محتویات این شیشه‌ها در تمام این سال‌ها دست‌نخورده باقی مانده بود. این عطرها، محصول یک شرکت انگلیسی در شهر منچستر بودند که صاحب آلمانی‌تبار آن به نام آدولف زالفلد یکی از مسافران بخش درجه یک کشتی تایتانیک بود.
 

اسکناس‌های به جای مانده از مسافران کشتی تایتانیک
 

در سال ۲۰۱۳ نیز یک ویولن (تصویر) به جای مانده از کشتی تایتانیک در یک حراجی به قیمت یک میلیون پوند به فروش رفت. این ساز متعلق به والاس هارتلی، رهبر ارکستر تایتانیک بود که مانند بیش از ۱۵۰۰ سرنشین تایتانیک جان خود را از دست داده بود. این ساز هدیه‌ای بود که هارتلی از نامزدش دریافت کرده بود. یک پلاک نقره‌ای روی ساز کار گذاشته شده، که بر آن نوشته شده: "برای والیس، به مناسبت نامزدی‌مان. ماریا"
 

کشتی تایتانیک در شهر بلفاست در ایرلند ساخته شد. به مناسبت صدمین سال خاموشی تایتانیک در اعماق اقیانوس، موز‌ه‌ای در بلفاست به نام "ساختمان تایتانیک" افتتاح شد که معماری آن یادآور عظمت این کشتی بخار است.
 

رابرت بالارد قصد دارد، در چارچوب پروژه‌ای عظیم لاشه‌ی تایتانیک را با مواد ضدزنگ رنگ بزند و بقایای این کشتی تاریخی را به موزه بدل کند.

تشخیص ۱۴ نوع بیماری از طریق صورت

قسمت های ۱ و ۲ : سیستم گوارشی
اگر روی قسمت های ۱ و ۲ که روی چهره مشخص شده است، دانه ها سیاه، جوش و لکه ایجاد شد مطمئنا به این معناست که سیستم گوارشی شما به خوبی عمل نمی کند. برای مقابله با این مشکل، باید مصرف خوراکی های مضر و ناسالم و چربی ها را کاهش دهید، از نمک دوری کنید و مقدار بیشتری آب بنوشید.

قسمت ۳: کبد
کبد اندامی است که تجمع مواد سمی در آن و مصرف مواد مضر برای سلامتی می تواند در چهره نمود پیدا کند. در این صورت باید از مصرف الکل، خوراکی های مضر، تنقلات ناسالم و لاکتوز پرهیز کرد. به جای آن مقدار بیشتری میوه ها و سبزیجات به خصوص انواع خام را میل کنید. این توصیه ای مفید برای پاکسازی کبد است.

قسمت های ۴ و ۵: کلیه ها
آنچه موجب نازیبایی، گودی و کبودی اطراف چشم ها می شود، ممکن است به دلیل کاهش آب بدن و عملکرد نادرست کلیه ها باشد. از همین رو بسیار مهم است تا مصرف آب افزایش یابد و از نمک و خوراکی های مدر پرهیز شود.

قسمت ۶: قلب
مهم ترین بخش صورت که به دلایل مختلف تحت تاثیر جوش های سیاه و آکنه قرار می گیرد بینی است. با این حال، اگر این جوش ها ناگهان بروز کنند و به سختی از بین روند ممکن است نشانه ای از ناراحتی های قلبی باشد. برای رفع این مشکل، خوراکی های مضر مانند چربی ها، نمک و غذاهای تند را از برنامه غذایی حذف کنید. به جای آن، اسیدهای چرب امگا ۳ به خصوص انواع گیاهی را بیشتر مصرف نمایید.

قسمت های ۷ و ۸: کلیه ها
تجمع مواد زائد، احتباس آب یا کاهش رطوبت بدن می تواند در این بخش های صورت نیز بروز کند. برای رفع این حالت، باید آب زیادی بنوشید و از نوشیدنی هایی مانند قهوه، الکل و نوشابه های گازدار پرهیز نمایید.

قسمت های ۹ و ۱۰: سیستم تنفسی
این قسمت های صورت می تواند بازتابی از بعضی انواع آلرژی های تنفسی یا ناراحتی های مزمن مانند آسم باشد. عادت نادرست سیگار کشیدن می تواند زمینه ساز ایجاد لکه و تغییرات پوستی شدید در این قسمت ها شود. اگر می خواهید با این مشکل مقابله کنید، سیگار را کنار بگذارید، مصرف خوراکی های تازه را افزایش دهید و مصرف شکر را کاهش دهید.

قسمت های ۱۱ و ۱۲: هورمون ها
تغییرات هورمونی به خصوص در خانم ها در دوران سیکل های قاعدگی باعث تغییرات اساسی در این بخش ها می شود. گرچه این مشکل برای بسیاری افراد اجتناب ناپذیر است اما می توان با تغذیه صحیح، ورزش، خواب مطلوب، نوشیدن کافی آب، شستشوی مرتب پوست و پرهیز از خوراکی های تحریک کننده آن را کاهش داد.

قسمت ۱۳: معده
این بخش صورت نشان می دهد که هضم غذا به خوبی صورت نمی گیرد، روده بزرگ عملکرد صحیحی ندارد و یبوست در مواقع بسیاری فرد را آزار می دهد. توصیه می شود برای بهبود این اختلال، مصرف فیبرها که در میوه ها، سبزیجات و غلات به وفور وجود دارد را افزایش دهید.

قسمت ۱۴: استرس
اگر متوجه تغییراتی در این ناحیه شدید، ممکن است بدن شما تقاضای استراحت و زمانی برای تجدید نیرو را داشته باشد. عدم کنترل و مدیریت صحیح استرس می تواند مشکلات متعدد جسمانی را در پی داشته باشد. برای مقابله با این مشکل، توصیه می شود روش های ریلکسیشن را در پیش بگیرید، کمی بخوابید و مقدار بیشتری آب بنوشید.

به یاد داشته باشید که همواره باید تغییرات صورت را جدی بگیرید و در این زمینه بر اساس آنچه گفته شد با پزشک مشورت نمایید.

اگر به موبایل اعتیاد دارید؛ این ایمیل را بخوانید

جادوی دیجیتال این روزها همه‌ی چشم‌ها را محصور خود کرده است. پیشرفت فناوری در عصر حاضر به حدی است که حضور آن در همه‌ی وجوه زندگی را نمی‌توان انکار کرد. اما آیا این کار به نفع ما تمام شده است یا ضرر ما؟
حتما تابحال تجربه‌ی این را داشته‌اید که فقط برای چک کردن آخرین بروزرسانی‌ها و یا بررسی پیام‌هایتان به فیسبوک رفته‌اید، اما بعد از مدتی متوجه شدید که بعد از چند ساعت هنوز در فیسبوک هستید. چه چیزی ما را به چنین کاری ترغیب می‌کند؟ دکتر Hallowell روانپزشک و متخصص در اعتیاد به فناوری، دلیل چنین چیزی را مربوط به "ضربه دوپامین" می‌داند که ما هنگام مشاهده‌ی پیام‌ها، ویدیوها، و شبکه‌های اجتماعی آن را دریافت می‌کنیم. دوپامین یک هورمون مغزی است که به ما توانایی و انرژی بیشتری می بخشد و کمبود آن باعث خستگی و بی حوصلگی در افراد می شود. همین عامل سپس به عنوان یک عامل تقویتی مثبت و پایدار عمل می‌کند و باعث می‌شود ما مکررا آن را دوباره دریافت کنیم.

دکتر Hallowell فناوری را به غذا تشبیه می‌کند که برخلاف مواد اعتیادآور دیگر (مانند الکل، قماربازی، دارو و غیره) پرهیز کردن از آن غیرممکن است. در واقع فناوری همانند غذا همه‌جا وجود دارد. چیزی که حتی امروزه برای زنده ماندن و حفظ بقاء، ممکن است به آن احتیاج داشته باشیم. دکتر دیوید بروکس (David Brooks) یکی دیگر از متخصصان در این زمینه، در مقاله‌ای درباره‌ی نقش فناوری در آینده جامعه‌ی ما می‌گوید: «ما به کامپیوتر و تلفن نیاز داریم، در عین حال خواهان این هستیم که حضور بیشتری در زندگی داشته باشیم». سوال مهمی که باید پاسخگوی آن باشیم این است که اگر بخواهیم بطور کلی، اتکا به تکنولوژی در زندگی را کنار بگذاریم تا چه اندازه این کار شدنی است؟ و اینکه چگونه می‌توانیم ارتباط‌مان با این گجت‌ها را تغییر دهیم؟

اگر فردی بخواهد وابستگی به مواد مخدر را کنار بگذارد باید هم تنبیه بدنی و تنبیه روانی را تحمل کند؛ تنبیه بدنی همان دردی است که فرد بلافاصله بعد از شروع ترک مواد مخدر، که به اصطلاح سم‌زدایی می‌گویند باید تحمل کند؛ تنبیه روانی هم همان به‌خاطر آوردن لذتی است هنگام مصرف مواد تجربه کرده و فرد را وسوسه می‌کند تا دوباره آن را تجربه کند. گرچه در اعتیاد به تلفن، تنبیه بدنی وجود ندارد، اما تنبیه روانی کماکان بعد از کنار گذاشتن تلفن گریبان‌گیر شما خواهد بود.

به جای اینکه فناوری شما را کنترل کند، سعی کنید که خودتان استفاده از فناوری را کنترل کنید
دکتر کیمبرلی یانگ (kimberly Young) روانشناس و مدیر مرکز مطالعات اعتیاد به اینترنت در این باره می‌گوید که درحالی که مشکل ارتباط با اینترنت و تکنولوژی شبیه به وابستگی به الکل و یا سو‌استفاده از آن است، اما نمی‌توانیم این دو را دو قطب مخالف هم دانست. مهمترین چیزی که باید بر آن تمرکز کرد، اثرات و علایم ناشی از ارتباط فردی با اینترنت است. وابستگی بیش از حد ما به تلفن همراه و سایر ابزارها، بر توانایی ما برای بودن در دیگر عرصه‌های زندگی‌مان تاثیر می‌گذارد. او به دیگران توصیه می‌کند که سعی کنند که خودشان استفاده از تکنولوژی را کنترل کنند نه اینکه تکنولوژی آنها را کنترل کند. این کار به شما در فهمیدن اینکه چگونه تلفن شما بر ارتباطات فردی، گذراندن وقت بیشتر با خانواده، بهره‌وری در محل کار و حتی میزان استرس تاثیر گذاشته، کمک بزرگی خواهد کرد.

از آنجا که کنار گذاشتن کامل فناوری در زندگی غیرممکن به نظر می‌رسد و در عین‌حال برای اینکه بتوانیم حضور موثرتری در زندگی و نه فضای مجازی داشته باشیم، دکتر یانگ چند روش را برای تلفیق این دو توصیه می‌کند. در ادامه‌ی مطلب به بررسی این روش‌ها می‌پردازیم:

1. قدرت تکنولوژی را دست کم نگیرید
قدرت فناوری بسیار بیشتر از چیزی است که فکر می‌کنید. همانند یک تکه شیرینی خوشمزه و یا یک نوشیدنی دلچسب، تکنولوژی نیز قدرت بالایی در فریب دادن و جذب کردن شما به خودش دارد. در واقع فناوری قدرت این را دارد تا از حضور بیشتر شما در عرصه‌های دیگر زندگی جلوگیری کند. درک‌کردن چنین چیزی، می‌تواند به شما کمک ‌کند تا گام‌هایی را برای تغییر دادن تعامل با این دستگاه‌ها انجام دهید.

2. سعی کنید حدومرزی خاص برای استفاده از گجت‌هایتان معین کنید
تغییر عادت سخت است، اما غیرممکن نیست؛ اگر واقعا نیاز به تغییر در خودتان احساس می‌کنید باید سعی کنید بر روی آن بیشتر کار کنید. معین‌کردن و حفظ‌کردن زمان‌هایی بدون تکنولوژی در روال عادی زندگی روزمره، خود می‌تواند یکی از این تغییرها باشد.

3. یک برنامه‌ی زمان‌بندی شده برای وقت آزاد خود بچینید
افرادی که وابستگی شدیدی به تلفن و اینترنت دارند عاجزانه به دنبال زمانی برای دسترسی به آن هستند. در واقع آنها کل زمان آزادی را که در اختیار دارند به صورت تمام و کمال در اختیار گجت‌ها می‌گذارند. اگر می‌دانید که وقت آزادی پیش رو دارید سعی کنید آن را به‌دور از تلفن و با انجام این کارهایی که قبلا کمتر انجام می‌دادید و یا اصلا انجام نداده‌اید مانند ترتیب ملاقات با دوستان قدیمی ،دیدار دوباره با اعضای خانواده و یا خواندن یک کتاب خوب پرکنید.

4. تعیین یک مقررات خاص
اگر با دوستان‌تان قصد رفتن به بیرون و خوردن ناهار یا شام را دارید برای اینکه گوشی‌های مزاحم، این باهم بودن شما را خراب نکنند یک قانون مشخص برای استفاده از آن معین کنید. از آنجا که داشتن قانون بدون تنبیهی برای سرپیچی از آن هیچ مزیتی ندارد، یک مجازات را هم برای آن اعمال کنید. برای مثال می‌توانید مقررات را به این شکل وضع کنید که اولین نفری که از گوشی‌اش استفاده کند باید هزینه‌ی ناهار را پرداخت کند.

5. از آلارم گوشی خلاقانه‌تر استفاده کنید
اگر می‌خواهید که فقط به پیامک‌ها و تماس‌های ضروری پاسخ دهید می‌توانید از آلارم‌های مختلف برای آنها استفاده کنید و بقیه‌ی تماس‌ها را بر روی بی‌صدا و یا آلارم دیگر که نمی‌خواهید به آنها پاسخ دهید بگذارید. با قابلیت شخصی‌سازی که در گوشی‌های هوشمند تعبیه شده است، انجام چنین کاری بسیار راحت است.

6. مدتی را از تکنولوژی مرخصی بگیرید
برای این کار، یک روز، یک آخر هفته و یا حتی یک هفته قید گوشی را بزنید. این کار همانند ریست کردن گوشی، به شما فرصت تازه‌ای برای بازسازی دوباره خود و مقایسه‌ی این دو نوع زندگی را می‌دهد.

7. از یک ساعت مچی واقعی استفاده کنید
گاهی اوقات استفاده از تلفن برای اطلاع از زمان، بهانه‌ی لازم برای دوباره بررسی کردن گوشی را به ما می‌دهد. وقتی این کار را انجام دادیم دوباره وسوسه‌ی چک کردن فیسبوک و یا بازکردن یک برنامه دیگر به ما دست می‌دهد.

8. از یک متخصص حرفه‌ای در زمینه‌ی درمان شناختی-رفتاری کمک بگیرید
در نهایت اگر علی‌رغم انجام دادن لیست بالا بازهم نیاز به کمک داشتید، برخی از متخصصین روانشناسی که دانش تجربی کافی برای درمان شناختی-رفتاری دارند می‌تواند کمک حال خوبی برای شما باشد.

انجام چنین کارهایی فقط برای افرادی ممکن است که انگیزه‌ی کافی برای تغییر و نیاز واقعی برای اصلاح رفتار استفاده از تکنولوژی احساس کنند. تغییر عادت، چیزی نیست که فقط با گفتن بتوان آن را تغییر داد، برای این کار نیاز به تمرین دارید. اگر می‌خواهید که برچسب"معتاد اینترنتی" را از روی خود بردارید همین الان وقت تغییر شماست.

منبع : زومیت

ستاره های کوچک عالم هنر از کجا آمده اند؟

همانطور که زندگی بدون کودکان غیرقابل تصور است، سینما و تلویزیون هم بدون حضور آنها لطفی نخواهد داشت اما کودکان سینما و تلویزیون از کجا می آیند؟ سوالی که به دو جواب ختم می شود؛ کودکانی که از خانواده ای هنرمند وارد این عرصه می شوند و کودکانی که توسط عوامل سینما و تلویزیون انتخاب می شوند.

ناگفته نماند نوع ورود شاید مهم نباشد. چیزی که مهم است حمایت و تشویق خانواده است. بوده اند کودکان و نوجوانانی که در یک مقطعی آمدند و بعدا محو شدند اما با همان یک نقش کودکی شان در ذهن ها مانده اند.

البته گذر زمان همه چیز را مشخص می کند که آیا عنصر هنر و لیاقت در کودک وجود دارد یا نه. پس علاوه بر حمایت خانواده، جوهر ذاتی کودک هم نقش اساسی دارد. در این گزارش به ظهور و درخشش این کودکان که متعلق به نسل های مختلف هستند، می پردازیم.

امیر فرخ هاشمیان

تا حالا دیده اید بچه ای با وجود آنکه نفر اول مسابقه دو شده، تلاش کند نفر سوم شود تا بتواند کفش کتانی ببرد؟ بله، حتما دیده اید. علیِ فیلم بچه های آسمان را همه ما به یاد داریم، فیلمی که سینمای ایران را برای اولین بار به جمع ۵ فیلم نهایی اسکار بخش غیرانگلیسی زبان رساند. علی که این روزها به کار نقاشی ساختمان مشغول است، همچنان به عشق روزهای کودکی و بازی درخشانش در فیلم بچه های آسمان، کتانی می پوشد.

مهران ضیغمی

مهران ضیغمی، همان پسرک شیطان سریال تولدی دیگر است که اکنون بزرگ شده و به قول یکی از مخاطبانش، سبیل درآورده است. سریال تولدی دیگر، هر چند بهترین بازی مهران ضیغمی بود اما نخستین بازی او در سینما نبود و در واقع سومین کار او محسوب می شد. آنچه سهیل را در ذهن مخاطبان زنده نگه داشت، دیالوگ های زیبا و شیطنت های دوست داشتنی اش بود.
 

حسین سلیمانی

معلوم نیست. حسین سلیمانی چقدر امید داشته که با وجود ۳ هزار داوطلب بازیگری در فیلم "مهر مادری" نزد کمال تبریزی تست داده است اما در هر صورت از بین ۳ هزار نفر، این حسین سلیمانی بود که انتخاب شد و این انتخاب، چنان به جا بود که برای آن فیلم در چندین جشنواره بین المللی هم جایزه و تقدیرنامه دریافت کرد. حسین سلیمانی، اکنون بازی در بیش از صد فیلم و تله فیلم و مجموعه تلویزیونی را در کارنامه خود دارد و علاوه بر بازیگری، ترانه هم می نویسد.
 

لیلا حاتمی

اگر بگوییم او در حال حاضر یکی از بهترین زنان بازیگر در ایران است، گفتن این جمله سخت خواهد بود که نخستین بازی این زن در ۱۲ سالگی، در نقش کمال الملک بود. بله، صحبت از لیلا حاتمی است. اولین نقشی که او در سینما ایفا کرد، نقش کودکی کمال الملک بود! بازی لیلا حاتمی در کودکی را در برنامه "زیر گنبد" به کارگردانی مرضیه برومند نیز دیده ایم. او در دوره نوجوانی هم در فیلم معروف دلشدگان اثر پدرش علی حاتمی بازی کرد و در حافظه تاریخ سینمای ایران ماندگار شد.
 

مهراوه شریفی نیا

سریال امام علی (ع) آنچنان در ذهن مخاطبان تلویزیون ماندگار و تاثیرگذار بود که اکثر بازیگران آن با جزییات نقش شان ماندگار شدند. مهراوه شریفی نیا هم از این قاعده مستثنی نیست. او که فرزند آزیتا حاجیان و محمدرضا شریفی نیا است، بازیگری را در خانواده ای هنرمند آموخت و نخستین بار در ۸ سالگی در کنار مادرش در فیلم "دزد عروسک ها" ظاهر شد. او ۱۰ ساله بود که در نقش کودکیِ قطام، در سریال امام علی (ع) به تلویزیون آمد و نام خود را ماندگار کرد.
 

محمدرضا شیرخانلو

محمدرضا شیرخانلو که تنها ۸ سال دارد، تجربه های گسترده سینمایی، تلویزیونی و حتی تئاتری را در کارنامه درخشان خود دارد؛ از سریال های "چک برگشتی" و "دیوار" با کارگردانی سیروس مقدم گرفته تا "دودکش" به کارگردانی محمد حسین لطیفی و فیلم سینمایی "دهلیز" ساخته بهروز شعیبی.

 

همچنین بازی در نمایش های "دزد آب" کار مرتضی آقا حسینی و "ساقی" به کارگردانی امیر دژاکام نیز در کارنامه بازیگری او دیده می شود. شیرخانلو که فعلا مشغول بازی در فیلم سینمایی "نفس" به کارگردانی ابوذر پورمحمدی است، برای آنکه در نقش پسری کچل ظاهر شود، گروه کارگردانی را وادار کرد آنها هم موهای خود را بتراشند و همه ناچار شدند به خواسته این بازیگر کوچک تن دهند! 

شیرخانلو این روزها در فیلم نهنگ عنبر با بازی در نقش کودکی رضا عطاران در دهه ۴۰ روی پرده سینماست.
 

پگاه آهنگرانی

کسی باور نمی کرد که دختری ۱۵ ساله، با کفش های کتانی بتواند تا قاهره برود و جایزه بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم قاهره بگیرد اما پگاه آهنگرانی با فیلم "دختری با کفش های کتانی" توانست این جایزه را ببرد. پگاه آهنگرانی که بازیگری را از مادر کارگردانش منیژه حکمت آموخته بود، نخستین بار در ۶ سالگی در فیلم "دزد عروسک ها" بازی کرد.
 

ترلان پروانه

شاید بتوان از او به عنوان کوچکترین بازیگر ایرانی یاد کرد. او در ۳ سالگی، برای ساخت یک تیزر تلویزیونی به بازیگری پرداخت و به گفته مادرش، گاهی مدت ها زیر نور پروژکتور پیشانی اش عرق می کرد. شاید به همین خاطر است که بعدها به خاطر بازی در فیلم آهوی پیشونی سفید، برنده "پروانه زرین" از جشنواره فیلم کودک و نوجوان شد. 

از ۶۰ فیلم و سریال و تله فیلمی که در کارنامه زرینِ ترلان پروانه می درخشند، می توان به فیلم های مردن به وقت شهریور، به خاطر پونه، بی خداحافظی، چپ دست، زن بدلی، بالابلند، دغدغه، عاشق، پاپیتال و … و سریال های سرزمین کهن، گذر از رنج، تا ثریا، ملکوت، شبی از شب ها، ۱۰۱ راه برای ذله کردن پدرها و مادرها، خوش غیرت، جایزه بزرگ، مسافری از گرونگول، داوری و زیر تیغ اشاره کرد.
 

ارسلان قاسمی

بازیگری را از ۷ سالگی با سریال "در چشم باد" آغاز کرد. آشنایی مادرش با بهاره رهنما، زمینه ساز معرفی او برای این سریال شد. او در این سریال، نقش کودکی پارسا پیروزفر (بیژن ایرانی) را بازی کرد. جالب اینکه تا به حال پارسا پیروزفر را از نزدیک ندیده است، زیرا نقش خود را زمانی بازی کرد که هنوز پارسا پیروزفر برای این سریال قرارداد نبسته بود.

ارسلان قاسمی علاوه بر فیلم های صفر، رسوایی، آنچه مردان در مورد زن ها نمی دانند، کلانتری غیرانتفاعی، تاکسی نارنجی، شام عروسی، جعبه موسیقی و خاک سرد؛ در سریال های متعددی از جمله سال های ابری، هفت سنگ، تا ثریا، فاصله ها، هوش سیاه، یوسف پیامبر و ۱۰۱ راه برای ذله کردن پدر و مادرها به ایفای نقش پرداخته است.

 

نگاهی به حضور بازیگران کودکی که دیگر در مقابل دوربین نیستند


عدنان عفراویان

غریبه کوچکی که غریبه مانده است

یکی از آثار تلخ سینمای ایران فیلم تحسین برانگیز بهرام بیضایی بود. "باشو، غریبه کوچک" که هنوز هم دیدن آن خالی از لطف نیست. اما باشو، همان غریبه کوچک سختی کشیده، امروز ۳۶ ساله است و از سر بیکاری سیگار می فروشد. پسرک اهوازی دیروز، با آن همه شهرتی که برای بازی در یک فیلم آن هم در غربت کسب کرد، این روزها در زادگاهش غریبه است. عدنان عفراویان، غریبه کوچک اهوازی سینمای ایران با کمک کارگردان فیلمش یک بار خوش درخشید اما چون حرفه و خاستگاه اجتماعی اش چیز دیگری بود، دیگر نتوانست فرصت حضور روی پرده سینما را به دست بیاورد و به تدریج تنها به یک خاطره تبدیل شد.
 

آرش نادی

از مهد کودک به خانه سبز

آرش نادی، علی کوچک و بی نوای "خانه سبز" یکی از بازیگرانی است که برای خیلی از مخاطبان تلویزیون خاطره ساز بوده است. کودکی شیرین زبان که همان زمان برای خیلی ها سوال بود چطور می تواند این دیالوگ های سخت را به یاد بسپارد. بازیگری که مسعود رسام او را از مهد کودک پیدا کرده بود اما بعد از خانه سبز و البته سرزمین سبز دیگر از او در دنیای بازیگری خبر نبود. البته مسعود رسام سال ها پیش در مصاحبه ای گفت: "خانواده آرش علاقه ای ندارند که پسرشان بازیگر شود ولی با بازپخش های مجدد این سریال قطعا خیلی ها دل شان برای علی بینوای خانه سبز تنگ می شود."
 

سپهر آزادی

فرزند سینماگرانی که بازیگر نماند

این پسر بانمک که حالا دیگر ۲۵ ساله شده یکی دیگر از بازیگرانی است که مدت هاست در قاب جادویی دیده نمی شود. سپهر آزادی، همان پسر توک زبانی "دنیای شیرین" و "سیب خنده" که کارش را با درخت گلابی داریوش مهرجویی آغاز کرد. البته او فرزند غلامرضا آزادی (تهیه کننده) و فریال بهزاد (کارگردان) است ولی آخرین کار او در عرصه بازیگری سال ۸۳ با فیلم سینمایی پل سیزدهم بود.
 

الهه و الهام علی یاری

دختران خسرو شکیبایی

دو بازیگری که حسابی برای کودکان دهه ۶۰ خاطره ساز شدند، خواهران دوقلوی فیلم خواهران غریب بودند. فیلمی که سال هاست در روز مادر از تلویزیون پخش می شود و هنوز رنگ و بوی خاص خود را دارد. الهه و الهام علی یاری، خواهران غریبی که نقش دخترهای خسرو شکیبایی را بازی می کردند حالا دیگر دختران جوانی شده اند ولی همچنان در دنیای بازیگری غریب هستند.
 

ستاره جعفری

دختری برای گل پامچال

یکی دیگر از نوستالژی های مهم و تاثیرگذار دهه ۶۰ که شاید خاطرات تلخ جنگ را مرور می کرد ولی دلچسب بود؛ سریال پرمخاطب گل پامچال بود. چهره سبزه و چشمان جستجوگر و اشکبار دختری رنج کشیده و سختی دیده جنوبی که دستیاری مشکی به سر پیچیده بود یادآور لیلای گل پامچال است.

ستاره جعفری بازیگر نقش لیلا تنها همین یک تجربه بازی را در کارنامه هنری اش ثبت کرده است. آن زمان که سریال را بازی کرد ۱۲ ساله بود و اکنون ۲۷ سال دارد. او دو سال است که درسش را در هلند تمام کرده و حالا فوق لیسانس کشاورزی دارد و درصدد گرفتن مدرک دکتراست.
 

امیر فرخ هاشمیان

علی همچنان می خواهد بازیگر شود

کمتر علاقمند سینمایی است که فیلم "بچه های آسمان" ساخته مجید مجیدی را ندیده باشد، همان فیلمی که برای اولین بار سینمای ایران را به جمع ۵ فیلم نهایی اسکار بخش غیرانگلیسی زبان رساند و قطعا کسی "علی کوچولو"ی این فیلم را فراموش نکرده است، همان که تلاش کرد در مسابقه دوی سرعت، دوم شود و یک عدد کفش "کتونی" جایزه بگیرد.

علی "بچه های آسمان" که آن زمان ۹ سال بیشتر نداشت، امروز ۲۶ سال دارد و در گوشه ای از این تهران بزرگ به نقاشی ساختمان مشغول است اما همچنان آرزو دارد روزی دوباره مقابل دوربین فیلمی برود. بازیگری که برای بازی در آن فیلم ۱۰۰ هزار تومان دستمزد گرفت که آخرین دستمزدش در بازیگری بود.
 

مهدی باقربیگی

از قصه های مجید تا شورای شهر

مهدی باقر بیگی را همه با قصه های مجید به یاد دارند. مهدی باقربیگی بازیگر سینما و تلویزیون متولد سال ۱۳۵۶ در اصفهان است. آغاز بازیگری او در سال ۱۳۶۹ و با سریال قصه‌های مجید بود. او همچنین در فیلم‌های سینمایی صبح روز بعد، شرم و نان و شعر ایفای نقش نموده ‌است. او در سال ۱۳۹۲ با شرکت در انتخابات شورای شهر اصفهان توانست رای اول را در شورای شهر این شهر را به خود اختصاص دهد.

تاج بهترین بازیکن فوتبال اروپا بر سر لیونل مسی

لیونل مسی برای سومین بار به عنوان بهترین بازیکن فوتبال اروپا انتخاب شد. او در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ نیز این عنوان را کسب کرده بود. کریستیانو رونالدو و لوئیس سوارز امسال رقیبان مسی بر سر شکار این عنوان بودند.
 

انتخاب بهترین بازیکن فوتبال اروپا

عصر پنجشنبه (۲۷ اوت / ۵ شهریور) مراسم انتخاب بهترین بازیکن فوتبال اروپا برگزار شد. این عنوان در نهایت نصیب لیونل مسی گردید. او در فصل گذشته به همراه بارسلونا عنوان‌های زیادی را کسب کرده و گل‌های زیادی به ثمر رسانده بود. تصویر: مسی (چپ) تندیس بهترین بازیکن فوتبال اروپا را از دستان میشل پلاتینی، رئیس فدراسیون فوتبال اروپا دریافت می‌کند.
 

لیونل مسی (۲۰۰۹، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵)

لیونل مسی که آخرین بار در سال ۲۰۱۱ به عنوان بهترین فوتبالیست اروپا برگزیده شده بود، پس از چهار سال انتظار بار دیگر این عنوان را شکار کرد. برخی از کارشناسان مسی را بهترین فوتبالیست جهان می‌دانند، اگر چه دارنده‌ی کنونی این عنوان رونالدو است. این "غول ریزنقش" از سال ۲۰۰۴ در باشگاه بارسلونا توپ می‌زند و در طی نزدیک به یک دهه فعالیت خود در این باشگاه رکوردهای گلزنی زیادی به جای گذاشته است. 
 

رقابت سه‌تفنگدار

کریستیانو رونالدو (راست)، ستاره پرتغالی رئال مادرید، لیونل مسی (وسط) و لوئیس سوارز (چپ)، ستارگان آرژانتینی و اروگوئه‌ای بارسلونا به عنوان سه نامزد نهایی برای کسب عنوان بهترین بازیکن فصل اروپا در سال ۲۰۱۵ انتخاب شده بودند. ۵۴ روزنامه‌نگار از ۵۴ کشور عضو فدراسیون فوتبال اروپا، یوفا برنده‌ی این عنوان را برگزیدند. 
 

کریستیانو رونالدو (۲۰۰۸ و ۲۰۱۴)

کریستیانو رونالدو که در حال حاضر عنوان بهترین فوتبالیست جهان را یدک می‌کشد، در سال ۲۰۱۴ در مراسم ویژه یوفا به عنوان فوتبالیست سال اروپا نیز برگزیده شد. رونالدو این موفقیت را از جمله مدیون درخشش در پیراهن رئال مادرید در رقابت‌های لیگ اسپانیا و به ویژه کسب عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا بود. او ۲۰۰ بازی برای رئال و ۱۲۰ بازی برای تیم ملی پرتغال انجام داده است. 
 

فرانک ریبری (۲۰۱۳)

فرانک ریبری، ملی‌پوش محبوب فرانسه چند سالی است که در باشگاه صاحبنام بایرن مونیخ توپ می‌زند و با بازی خلاق خود سهم مهمی در کسب قهرمانی سه‌گانه این باشگاه در سال ۲۰۱۳ داشت. ریبری نه تنها از قابلیت‌های دریبل‌زنی درخور توجهی برخوردار است، بلکه با بازی پرسرعت و پاس‌های مرگبار خود همواره خط دفاع حریف را متزلزل کرده است. او به فعالیت‌های خود در تیم ملی فرانسه پایان داده است.
 

آندرس اینستا (۲۰۱۲)

عنوان بهترین فوتبالیست سال ۲۰۱۲ را آندرس اینیستا، هافبک تکنیکی و خلاق اف ث بارسلونا و تیم ملی فوتبال اسپانیا از آن خود کرد. او بازیکنی است که می‌تواند در پست‌های گوناگون بازی کند، اگر چه پست محبوب خودش در جناح چپ خط میانی است. اینیستا تا کنون افتخارات زیادی کسب کرده است: شش عنوان قهرمانی باشگاه‌های اسپانیا، قهرمانی فوتبال اروپا در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ و قهرمانی فوتبال جهان در سال ۲۰۱۰.
 

کاکا (۲۰۰۷)

کاکا که در سال ۲۰۰۲ به همراه تیم ملی فوتبال برزیل به عنوان قهرمانی جهان دست یافته، پس از درخشش در پیراهن آث میلان راهی اسپانیا شد و در سال ۲۰۰۹ در ازای ۶۵ میلیون یورو به رئال مادرید پیوست. کاکا اما به علت مصدمیت نتوانست در طول فصل‌های گذشته به جایگاهی ثابت در ترکیب رئال دست یابد. او پس از مدتی به آ ث میلان پیوست در حال حاضر در لیگ برزیل توپ می‌زند. 
 

فابیو کاناوارو (۲۰۰۶)

فابیو کاناوارو، اولین مدافعی است که در سال ۲۰۰۶ هم به عنوان بهترین فوتبالیست اروپا و هم بهترین فوتبالیست جهان برگزیده شد. بزرگ‌ترین موفقیت کاناوارو که در خدمت باشگا‌ه‌های صاحب‌نامی چون ناپل، اینترمیلان، یوونتوس تورین و رئال مادرید بوده، کسب عنوان قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۶ به همراه تیم ملی فوتبال کشورش است. او ۱۳۶ بازی ملی برای ایتالیا انجام داد و در سال ۲۰۱۱ فعالیت حرفه‌ای خود را خاتمه بخشید.
 

رونالدینیو (۲۰۰۵)

رونالدینیو یکی از بزرگ‌ترین ستارگان برزیل در دهه گذشته محسوب می‌شود. او در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵، دو بار پیاپی به عنوان بهترین فوتبالیست جهان برگزیده شد و در سال ۲۰۰۴ نیز عنوان بهترین فوتبالیست اروپا را از آن خود کرد. او در ۱۰۲ بازی ملی برای بزریل ۳۳ گل به ثمر رساند و بزرگ‌ترین موفقیت‌های باشگاهی خود را با بارسلونا جشن گرفت.
 

آندری شوچنکو (۲۰۰۴)

آندری شوچنکو، اسطوره بزرگ فوتبال اوکرائین است. او که سال‌های زیادی را در خدمت باشگاه صاحبنام آث میلان گذرانده، دو بار آقای گل لیگ دسته اول ایتالیا شد و در سال ۲۰۰۳ با این تیم، جام لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا را از آن خود کرد. شوچنکو بعد از دورانی نه چندان موفق در خدمت باشگاه چلسی لندن، بار دیگر به آث میلان برگشت و سرانجام نیز در باشگاه دینامو کیف به فعالیت حرفه‌ای خود پایان داد.
 

پاول ندود (۲۰۰۳)

پاول ندود، ستاره بزرگ تیم ملی‌ جمهوری چک را می‌توان یکی از بهترین هافبک‌های اروپا در دهه گذشته دانست. او که توانایی بازی در همه پست‌های خط میانی را داشت، از تکنیک، استقامت و قدرت بدنی فوق‌العاده‌ای برخوردار بود. این فوتبالیست ریزنقش که بیشتر سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود را در خدمت باشگاه یوونتوس تورین بود، چندین بار عنوان قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا را کسب کرد و در سال ۲۰۰۴ نیز نایب‌قهرمان اروپا شد.
 

رونالدو (۱۹۹۷ و ۲۰۰۲)

رونالدو، یکی از ستارگان بزرگ تیم ملی فوتبال برزیل از معدود بازیکنانی است که چند دوره از مسابقات جام جهانی را تجربه کرد. او در سال‌های ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ میلادی با تیم ملی فوتبال برزیل عنوان قهرمانی جهان را کسب کرد و با ۱۵ گل رکورددار مسابقات جام جهانی فوتبال است. رونالدو در اروپا در خدمت باشگاه‌هایی چون اینتر میلان، اف بارسلونا و رئال مادرید بوده و سه بار نیز به عنوان بهترین فوتبالیست جهان برگزیده شد.
 

مایکل اوئن (۲۰۰۱)

مایکل اوئن، یکی از موفق‌ترین مهاجمان تیم‌ ملی فوتبال انگلیس به شمار می‌رود. او در ۸۹ بازی ملی برای انگلیس ۴۰ گل به ثمر رساند و در فهرست بهترین گلزنان تیم ملی در رده چهارم قرار دارد. این مهاجم ریزنقش، فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۹۶ و در سن ۱۷ سالگی در باشگاه پرآوازه لیورپول آغاز کرد و در خدمت باشگاه‌های بزرگی چون رئال مادرید و منچستر یونایتد بود. او به "مایکل مقدس" شهرت دارد.
 

لوئیس فیگو (۲۰۰۰)

لوئیس فیگو را می‌توان در کنار اوزه‌بیو از اسطوره‌های فوتبال پرتغال دانست. این هافبک پرتوان به نسل طلایی فوتبال کشورش تعلق دارد که با کسب عنوان قهرمانی فوتبال جوانان در جهان، موفقیت‌های بعدی تیم ملی فوتبال پرتغال را پایه‌ریزی کرد. فیگو که در خدمت باشگاه‌های بزرگی چون بارسلونا، رئال مادرید و اینتر میلان بوده در سال ۲۰۰۱ از سوی فیفا نیز به عنوان بهترین فوتبالیست جهان برگزیده شد.

در اولین قرار دو نفره تان، بلافاصله عروس نشوید!

اولین قرارهای دو نفره بعد از مراسم خواستگاری، یکی از مهم ترین مراحل در انتخاب و تصمیم گیری است. اما کارهای غلطی وجود دارد که باید در اولین قرارتان از آنها دوری کنید. این کارهای غلط عبارتند از :

اشتباهاتی بزرگ در اولین قرارهای دو نفره

همیشه اولین برخورد با یک خواستگار تعیین کننده تریــن تصویر را در ذهن می نشاند. اولین برخورد است که نوع شخصیت طرف مقابل را نشان می دهد و حتی می تواند تعیین کند که رابطه ای ادامه پیدا کند یا نه. فرض کنید که آقایی از شما به عنوان یک خانم جوان خواستگاری کرده و قرار است با یکدیگر برای یک جلسه صحبت کنید، احتمالا برای این جلسه اضطراب زیادی خواهید داشت و حتی شاید گیج شوید که چه بگویید و چه نگویید؛ به شما نمی گوییم آرامش خود را حفظ کنید چون این جلسه اصلا مهم نیست. نمی خواهیم گول تان بزنیم، ترجیح می دهیم به شما بگوییم که چطور رفتار کنید و چه اشتباهاتی را مرتکب نشوید، به هر صورت این دیداری است که نمی توان آن را جدی نگرفت، زیرا ممکن است در زندگی شما نقشی تعیین کننده داشته باشد.

در اولین قرار ملاقات دو نفره از گذشته تان صحبت نکنید

شما قرار است آینده را با خواستگارتان بسازید و به همین دلیل باید بیشتر درباره برنامه های آتی خود صحبت کنید؛ اینکه چه اشتباهاتی کرده اید، چه خواستگارانی داشته اید، چه بر سر زندگی تان آمده و... نباید در جلسه اول گفته شود زیرا جلسه اول آشنایی، وقت تاریخچه گفتن نیست. در جلسات بعدی می توانید کمی به گذشته بروید و هم از گذشته خودتان حرف بزنید و هم از گذشته او باخبر شوید ولی فعلا باید بفهمید چقدر با برنامه های آینده تان به هم می خورید.

در اولین قرار ملاقات دو نفره دیر نکنید

به طور متوسط ۳۰ درصد مردان و ۵۰ درصد زنان سعی می کنند در جلسه اول دیدار کمی دیر به قرار برسند تا به طرف مقابل نشان دهند خیلی هم اشتیاق ندارند اما باید بدانید دیر کردن سر قرار، اولین اشتباهی است که می توانید مرتکب شوید؛ بسیاری از خانم ها گمان می کنند که دیر کردن برای جلسه اول یک رسم رایج خانم هاست اما باید بدانید که در حقیقت اینگونه نیست؛ وقتی سر قرار دیر می رسید، اولین پیامی که به خواستگارتان منتقل می کنید این است که چندان برایتان ارزش ندارد تا بخواهید سر وقت به قرار برسید.

در اولین قرار ملاقات دو نفره تنها نباید گوینده باشید

زندگی زناشویی وقتی می تواند موفق باشد که دو طرف بتوانند به راحتی با هم حرف بزنند و حرف یکدیگر را بفهمند. وقتی در جلسه اول فقط بخواهید خودتان حرف بزنید این فکر را در طرف مقابل به وجود می آورید که شنونده خوبی نیستید؛ در همان جلسه اول اجازه بدهید طرفتان هم فرصت حرف زدن داشته باشد. باید بدانید که لازم نیست همه اطلاعات مربوط به زندگی، شغل، تحصیلات و خانواده تان را پشت سر هم و یک نفس بیان کنید؛ کمی صبور باشید؛ اگر از یکدیگر خوشتان بیاید در جلسات بعدی فرصت این حرف ها پیش می آید.

در اولین قرار ملاقات دو نفره پول را فراموش کنید

درست است که مسائل مالی نقش مهمی در زندگی زناشویی دارد ولی به طور حتم در درجه اول اولویت نیست. چیزهای با اهمیت تری وجود دارد که آنها را هنگام انتخاب همسر در اولویت قرار دهید؛ به همین دلیل در جلسه اول دیدار با خواستگارتان هم خیلی سراغ مادیات نروید، لازم نیست در همان جلسه اول شروع به خط و نشان کشیدن و بیان انتظارات مالی تان کنید. چون او را به این نتیجه می رسانید که خیلی فرد مادی ای هستید و اولویت اول زندگی تان پول است؛ نگذارید او حس کند در حال چشم وهم چشمی هستید. درباره مسائل مالی می توانید با کمک بزرگ ترها به توافق برسید.

در اولین قرار ملاقات دو نفره زیاد صمیمی نشوید

در جلسه اول آشنایی دو طرف فقط یکدیگر را ارزیابی می کنند تا ببینند آیا به هم می آیند که بخواهند رابطه را ادامه دهند یا نه؛ به همین دلیل توصیه می کنیم حتما حریم تان را حفظ کنید و حتی اگر در همان نگاه اول او را پسندیدید و احساس کردید همسر موفقی برای شما خواهد شد، ذوق زده رفتار نکنید. بگذارید رابطه تان روند طبیعی خود را طی کند و کم کم جلو برود تا رسمیت پیدا کند. در نزدیک کردن رابطه عجله نکنید.

در اولین قرار ملاقات دو نفره خود را بی خیال نشان ندهید

بعضی ها هستند که گمان می کنند باید در جلسه اول خود را بی خیال جلوه دهند تا عزت نفس شان را حفظ کنند. همه آدم ها به طریقی از رد شدن می ترسند. وقتی تظاهر می کنید اصلا درگیر نیستید، باعث می شود احساس امنیت کنید اما ممکن است از نظر طرف مقابل کناره گیر و بی خیال باشید و همین او را دلسرد کند. اشکالی ندارد که بهترین شکل و شخصیت خودتان را به طرف مقابل نشان دهید و کمی محتاط باشید اما باید جرات داشته و خود واقعی تان را به طرف مقابل نشان دهید.

برگرفته از : مجله زندگی ایده آل

معنای رنگ‌ پرچم کشورهای دنیا چیست ؟

هر کشور با ترکیبی از رنگ‌های مختلف، پرچم و نمادی منحصر به فرد برای خود و مردمش ساخته است که به عنوان هویت آن کشور به شمار می‌رود. اما واقعا پشت این انتخاب رنگ‌ها مفهومی پنهان است یا مردم هر کشور به طور تصادفی آن‌ها را کنار هم قرار داده‌اند؟ این ایمیل را تا آخر مرور کنید تا در جریان چگونگی معنای رنگ پرچم چند کشور قرار بگیرید.


ایران: سبز، سفید و قرمز

در فرهنگ ایرانی سبز نشان‌دهنده‌ی رشد و شادی، سفید به معنای صلح و قرمز متناظر با شجاعت، آتش و عشق است. عبارت "الله اکبر" ۲۲ بار روی این پرچم تکرار شده (۱۱ بار بر روی قرمز و ۱۱ بار بر روی سبز) که نماد روز ۲۲ بهمن است. نماد وسط پرچم نیز طراحی زیبایی از کلمه‌ی الله به شمایل گل لاله است.


آمریکا: آبی، قرمز و سفید

از سال ۱۷۷۵ میلادی، ۲۸ شکل مختلف از این پرچم ارائه شده است که هرکدام در تعداد ستاره و خطوط موازی متفاوت هستند. نسخه‌ی امروزی این پرچم از روز استقلال در سال ۱۹۶۰ معرفی شده و دارای ۱۳ خط افقی نشان‌دهنده‌ی ۱۳ مستعمره‌ای است که ادعای استقلال کردند و تبدیل به اولین ایالت‌های عضو اتحادیه شدند و ۵۰ ستاره نشان‌دهنده‌ی ۵۰ ایالت فعلی ایلات متحد‌ه‌ی آمریکا است.


بریتانیا: قرمز، سفید و آبی

پرچم انگلستان متشکل از صلیب قرمز سنت جورج (قدیس حامی انگلستان)، صلیب سنت پاتریک(قدیس حامی ایرلند) و صلیب ضربدری سنت اندرو (قدیس حامی اسکاتلند) است. با این که ویلز نیز جزئی از انگلستان است، اما در پرچم به آن اشاره‌ای نشده است، چرا که ویلز زمان طراحی پرچم، بخشی از خاک انگلیس بود.


کانادا: قرمز و سفید

مدت زیادی نیست که علامت برگ افرا، روی پرچم رسمی کانادا قرار گرفته است. این پرچم در سال ۱۹۶۵ و پس از بحث‌های طولانی لِستر بی پیرسون (نخست وزیر وقت) طراحی شد. برگ درخت افرا ۱۱ گوشه‌ی پرچم چنان با کانادا عجین است که هر ساله روز ملی کانادا، پرچمی با همین شکل و شمایل ساخته می‌شود.


فرانسه: قرمز، سفید و آبی

رنگ سفید پرچم فرانسه نشان‌دهنده‌ی پادشاه بوده و هم چنین رنگ خانه‌ی بِربِن (Bourbon) است که تا پیش از انقلاب فرانسه بر این کشور حکمرانی می‌کرد. قرمز و آبی نشان دهنده‌ی شهر پاریس هستند؛ این دو رنگ توسط انقلابیونی مورد استفاده قرار گرفته بود که در سال ۱۷۸۹ به سمت باستیل روانه شدند.


آلمان: مشکی، قرمز و طلایی

وابستگی آلمانی‌ها به این سه رنگ به سال ۱۸۴۰ بازمی‌گردد که پارلمان فرانکفورت مشکی، قرمز و طلایی را به عنوان رنگ‌های رسمی آلمان اعلام کرد. گفته می‌شود که این رنگ‌ها نشان‌دهنده‌ی دموکراسی هستند و شکل فعلی پرچم پس از اتحاد دو آلمان معرفی شد.


چین: قرمز و طلایی

قرمز نشان‌دهنده‌ی انقلاب کمونیستی در چین و پنج ستاره‌ی طلایی و ارتباط آن‌ها نماد اتحاد مردم چین تحت رهبری حزب کمونیست این کشور (CPC) است. جهت ستاره‌ها (چهار ستاره‌ی کوچکتر در اطراف یک ستاره‌ی بزرگ) نشان‌دهنده‌ی اتحاد در کنار خوبیِ برتر است.


اتریش: قرمز و سفید

اعتبار طراحی این پرچم مربوط به لئوپولد پنجم، دوک اتریش در سال ۱۲۳۰ است. بر اساس افسانه، طراحی این پرچم از روی لباس سفید رزم لئوپولد بود که پس از بازگشت از جنگ به خون آغشته شده بود. هنگامی که وی کمربندش را باز کرد، قسمتی از لباس که زیر کمربند بود، همچنان سفید بود.


یونان: آبی و سفید

مفهوم ۹ خط نشان‌دهنده‌ی ۹ سیلاب عبارت "آزادی یا مرگ" (به زبان یونانی) و صلیب سفید در گوشه‌ی سمت چپ نشان‌دهنده‌ی مسیحیت اُرتدکس شرقی، مذهب رسمی یونان است.


استرالیا: آبی، قرمز و سفید

پرچم استرالیا نماد خوبی از رفاه عمومی است. این پرچم شامل پرچم بریتانیا در گوشه‌ی سمت چپ و یک ستاره‌ی هفت‌گوش سفید بزرگ است که ستاره‌ی رفاه عمومی نامیده می‌شود. باقی ستاره‌ها نماد صورت فلکی چلیپا (صلیب جنوبی) است که از استرالیا به خوبی قابل رصد هستند.


آفریقای جنوبی: سبز، مشکی، سفید، طلایی، قرمز و آبی

پس از آزاد شدن نلسون ماندلا از زندان در سال ۱۹۹۰، پرچم جدیدی برای آفریقای جنوبی انتخاب شد. مشکی، سبز و طلایی از تابلوهای کنگره‌ی ملی آفریقایی ماندلا گرفته شد، و قرمز، آبی و سفید از پرچم قدیمی ترانسوال گرفته شده است. گفته می‌شود که شکل Y مانند مربوط به همگرایی فرهنگ‌های کشور است.


نپال: آبی، قرمز و سفید

شکل غیرمتداول پرچم نماد قلل هیمالیا و ماه و خورشید نشان‌دهنده‌ی آرامش و ثبات است. رنگ قرمز لاکی این پرچم، رنگ گل صد تومانی، گل ملی کشور است و مرز آبی آن نشان‌دهنده‌ی صلح است.


برزیل: سبز، زرد، آبی و سفید

پرچم فعلی برزیل به طور رسمی روز ۱۵ نوامبر ۱۸۸۹ انتخاب شد. رنگ سبز آن نماد جنگل‌ها و دشت‌های شاداب و انبوه این کشور است. لوزی زردرنگ میان آن نماد ثروت برزیل در منابع طلا و دایره‌ی میان آن و ستاره‌هایش نماد آسمان پرستاره‌ی این کشور است. شعار روی پرچم برزیل "Orderm e Progresso" که به "نظم و پیشرفت" ترجمه می‌شود.


نیجریه: سبز و سفید

خط‌های سبز نماد ثروت، طراوت پوشش گیاهی و صنعت کشاورزی و خط سفید میان نماد میل این ملت به صلح و یکرنگی است. این پرچم در ابتدا توسط مایکل تایوو آکینمومی، دانشجوی ۲۳ ساله‌ای طراحی شد و رسما از یکم اکتبر ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار گرفت.


ویتنام: قرمز و زرد

قرمز براق نشانه‌ی کمونیسم و همچنین نماد خون‌های ریخته شده در جنگ برای استقلال کشور است. ستاره‌ی پنج‌پر زرد نیز نشانه‌ی اتحاد کارگران، سربازان، مردم عادی، جوانان و خردمندان است.


هند: زعفرانی، سفید، سبز و آبی

هنگامی که این پرچم در سال ۱۹۳۱ معرفی شد، خط سبز نشانه‌ی مسلمانان و خط زعفرانی نشانه‌ی هندوها و خط سفید نماد میل به صلح میان آنان بود. چرخ آبی‌رنگ میان دارای ۲۴ شاخه، نماد ۲۴ ساعت روز است.

تاریخچه ساخت حرم مطهر امام رضا(ع) در مشهد

 
حرم امام رضا (ع) در مشهد مقدس

آرامگاه امام رضا (ع) در مشهد یکی از معروف‌ترین بناهای مذهبی ساخته شده در ایران است؛ بنایی که با برخورداری از متنوع‌ترین ویژگی‌ها و عناصر معماری ایرانی – اسلامی، هر ساله پذیرای میلیون‌ها زائر و گردشگر است و تا به امروز بارها مورد بازسازی و توسعه قرار گرفته است.

مشهد که در ابتدا روستای کوچکی بود، در خاک توس و در دهکده سناباد بنا شد. این مکان با دفن هارون الرشید در آن اهمیت یافت و به "بقعه هارونیه" شهرت یافت. پس از دفن هارون، به دستور مأمون آرامگاهی به سبک معماری خراسانی در اطراف قبر ساخته می‌شود.

امام رضا (ع) پیش از سفر به مرو، این مکان را به عنوان محل دفن خود به همراهانش نشان داد. پس از شهادت امام در توس، پیکر او را در همین بقعه به خاک سپردند و نام آنجا به "مشهدالرضا" تغییر کرد. تا زمان ظهور سربداران، قبر هارون‌الرشید در پایین قبر امام قابل رؤیت بود، اما سربداران صورت قبر هارون را محو کردند.

چه کسی اولین گنبد حرم را ساخت؟

پس از شهادت امام، او را در قسمت بالای قبر هارون‌الرشید دفن کردند. این بقعه در دوران سامانیان، دیالمه و غزنویان بارها مورد تعمیر و افزودن تزیینات قرار گرفت، اما نخستین گنبد بر روی حرم امام رضا در دوران حکومت سلطان سنجر سلجوقی بر فراز قبر ایشان نصب شد. جنس این گنبد از کاشی و دارای مقرنس‌های آیینه‌کاری شده بود که تا به امروز هم به جا مانده است. سلطان محمد خوارزمشاه نیز از کسانی بود که حرم را با مرغوب‌ترین کاشی‌های آن زمان تزیین کرد و دستور داد دو محراب به حرم اضافه کنند. مناره گنبد در دوره غزنویان و به دستور ابن معتز حاکم شیراز بنا شد.

 
صحن عتیق و سردر ایوان ساعت حرم امام رضا(ع) - در دوره قاجار سال 1309ق

طبق اسناد به جا مانده از مورخان دوره‌های مختلف، حرم امام رضا (ع) از معدود بناهایی بود که در حمله مغولان به ایران تخریب نشد و تنها آسیب‌های جزئی به آن وارد شد. مغولان با اینکه با حمله به خراسان، شهر را غارت کرده و مردم را به قتل رساندند، اما پس از غارت اموال حرم، به بنای اصلی آن آسیبی نرساندند. آسیب‌های جزئی حاصل از حمله مغول بعدها در دوره‌های مختلف ترمیم شد.

شکوه هنرهای هنرمندان ایرانی در آرامگاه امام هشتم

دوران تیموریان از دوره‌های درخشان معماری حرم امام رضا است. در آن دوران به دستور همسر شاهرخ تیموری، مسجد گوهرشاد، یکی از زیباترین و معروف‌ترین مساجد اسلام، توسط هنرمندان و معماران ایرانی در سمت قبله حرم و صحن جنوبی آن ساخته شد. به عقیده بسیاری از کارشناسان مسجد گوهرشاد به لحاظ فرم و معماری در جهان اسلام بی نظیر است. کتیبه‌های ورودی مسجد گوهرشاد در هیچ کجای جهان اسلام نظیر ندارد.

این مسجد با ایوان‌های ‌بلند و طاق‌های خوش نقش و کاشیکاری‌های نفیس از زیباترین مساجد ساخته شده در ایران است. معمار این مسجد قوام‌الدین شیرازی است. مدرسه پریزاد، مدرسه دودر و مدرسه بالاسر نیز در همین دوران به مجموعه حرم اضافه شدند. در زمان نادر شاه افشار ایوان صحن تیموری طلاکاری شد و نقاشی دیوارهای حرم را تجدید کردند.

پس از به قدرت رسیدن صفویان و رسمی شدن مذهب شیعه در ایران، بر شکوه و عظمت حرم افزوده شد. شاه تهماسب، شاه عباس و شاه سلیمان صفوی، از پادشاهانی بودند که در بازسازی و توسعه حرم نقش داشتند. شاه تهماسب مناره‌های حرم را بازسازی و طلاکاری کرد و به دستور او خشت‌های کاشی روی گنبد را به طلا تبدیل کردند. این گنبد با روکش طلا همان گنبدی است که هم‌اکنون در نمای بیرونی وجود دارد. علاوه بر این، ایوان امیرعلی شیر و گلدسته کنار گنبد را هم طلاکاری کرد.

کمال‌الدین محمدو یزدی، از معماران معروف آن دوره به دستور شاه عباس روکشی از مس و طلا بر گنبد ساخت. همچنین در این دوران متن کتیبه گنبد به دست علیرضا عباسی خوشنویس و با حروف طلایی بر زمینه فیروزه‌ای به خط ثلث نوشته شد. از دیگر تحولات حرم در این دوره می‌توان به توسعه صحن عتیق، احداث ایوان شمالی و اطاق‌ها، غرفه‌ها، سردرها، و ایوانهای شرقی و غربی آن، ایجاد رواق توحیدخانه و نیز گنبد الله وردی‌خان اشاره کرد.

 
نمای سقاخانه و فضای داخلی صحن عتیق حرم امام رضا(ع) - دوره قاجار سال 1275ق

در دوران قاجاریه هم به حرم امام رضا (ع) توجه ویژه‌ای شده و سومین ضریح در دوران حکومت فتحعلی‌شاه ساخته شد. بنای صحن آزادی مربوط به این دوره است. در این عهد، ایوان غربی صحن آزادی به طلا آراسته و به ایوان ناصری معروف شد. در همین دوران، کاشی‌کاری و تزیینات صحن آزادی انجام شد. علاوه بر این، در سال 1275 هجری قمری، قائم مقام نوری اقدام به آینه‌کاری روضه منوره کرد و در همین دوره بود که رواق‌های توحیدخانه، دارالحفاظ و دارالسیاره نیز آینه‌کاری شدند. در دوران پهلوی دوم نیز تعمیراتی در حرم انجام شد، اما بخش بزرگی از توسعه حرم امام رضا (ع)، پس از پیروزی انقلاب صورت گرفت.

ضریح به بخش دربرگیرنده‌ی قبر امام گفته می‌شود که زائران از پشت آن قبر امام را زیارت می‌کنند. از ابتدا ضریح در مرکز بنای حرم نبود، بلکه در سمت چپ آن قرار داشت. در دوره‌های گذشته ضریح‌های مختلفی روی مزار نصب شد. اولین ضریح در حرم امام رضا که از جنس چوب و طلا بود در زمان شاه تهماسب صفوی و در سال 957 هجری قمری نصب شد که بر روی کتیبه‌های آن سوره "هل اتی" به خط ثلث نوشته شده بود. دومین ضریح از جنس فولاد مرصع بود که در سال 1160 به دستور شاهرخ میرزا نوه نادر شاه افشار ساخته و نصب شد. این ضریح تا به امروز در حرم نگه‌داری می‌شود.

سومین ضریح حرم امام رضا (ع) در سال 1238 هجری قمری و در زمان فتحعلی‌شاه قاجار از جنس فولاد ساخته و بر روی ضریح دوم نصب شد. این ضریح دارای ورقه‌های طلاکوب و طوق‌های طلای جواهر نشان بود و بر روی آن سوره "هل اتی" و "یس" به خط ثلث نوشته شده‌است. این ضریح در سال ۱۳۳۸ هجری شمسی به علت پوسیدگی پایه‌هایش به موزه آستان قدس رضوی انتقال داده شد و چهارمین ضریح از جنس طلا و نقره در سال 1338 شمسی به جای آن نصب شد. این ضریح توسط حاج محمدتقی ذوفن اصفهانی و با استفاده از مصالحی چون نقره، طلا، آهن، مفرغ و چوب گردو ساخته شد.

 
نمای ضریح فولادی حرم امام رضا (ع) - سال 1315

پنجمین ضریح حرم امام رضا (ع) پس از یک برگزاری یک مسابقه هنری بین هنرمندان ایرانی انتخاب شد. طرح انتخاب شده از محمود فرشچیان، هنرمند و مینیاتوریست ایرانی بود. در این ضریح علاوه بر توجه به مبانی هنر اصیل ایران اسلامی، نمادهایی از معماری دوره‌های پیشین را نیز دیده می‌شود. ساخت این ضریح از سال 1372 تا 1379 طول کشید و آن را از فولاد و چوب گردو ساختند. در چهار جهت آن ۱۴ محراب به نشان چهارده معصوم که همگی به یک محراب بزرگ‌تر که آن نیز به کلمه "الله" ختم می‌شود، قرار دارد.

 
ساخت پنجمین ضریح حرم امام رضا (ع) از سال 1372 تا 1379 طول کشید

قلمزنی این ضریح توسط استاد خدادادزاده اصفهانی انجام شد.دو سوره "یس" و "هل اتی"، در بالای ضریح مطهر امام رضا (ع) به صورت کتیبه دور تا دور ضریح نوشته شده است. هر دو کتیبه و دیگر خطوط بیرونی و داخلی ضریح مطهر که مشتمل بر آیاتی از قرآن و اسماء‌الحسنی است توسط استاد موحد خوشنویسی شده است. در پوشش داخلی ضریح پنجم برای اولین بار از هنر خاتم‌کاری استفاده شد.

گنبد حرم امام رضا (ع)

نخستین گنبد حرم امام رضا (ع) در آغاز قرن ششم هجری و توسط سلطان سنجر سلجوقی از کاشی ساخته شد. این گنبد بارها مورد بازسازی و تعمیر قرار گرفت. گنبد حرم از آجر ساخته شده، و سپس روی آن را با الواح مسی، که روکشی از طلا دارد پوشانده‎اند. تذهیب این گنبد برای آخرین بار در سال ۱۰۱۰ تا ۱۰۱۶، در زمان شاه عباس صورت گرفته، و به طوری که از گفته‎های محققان برمی‎آید، رویه و سطح این گنبد پیش از آن کاشی‎کاری بوده است.

 
نخستین گنبد حرم امام رضا (ع) در آغاز قرن ششم هجری ساخته شد

گنبد طلای حرم امام رضا (ع) دارای دو پوشش در سقف حرم و بالای آن است. پوشش سقف که به صورت مقعر و مقرنس است به نام "قبه" شناخته می‌شود. کتیبه‌هایی که در اطراف گنبد وجود دارند که از نکات جالب آن اشاره به ماجرای پیاده رفتن شاه عباس صفوی از اصفهان به مشهد است که به خط ثلث توسط علیرضا عباسی نوشته شده است.

مناره‌های حرم امام رضا (ع)

مناره به معنای جای نور و روشنایی است و در معماری به بنایی گفته می‌شود که بر فراز ایوان اصلی مساجد، زیارتگاه‌ها و مدارس دینی می‌ساختند و بر بلندای آن اذان می‌گفتند و یا به اطراف نور می‌انداختند. این بنا علاوه بر این ویژگی، محلی برای هدایت مسافران بود.

 
مناره با روکش طلا در بناهای حرم امام رضا (ع)

در حرم دو مناره با روکش طلا وجود دارد که یکی از آن‌ها نزدیک گنبد و دیگری مقابل آن و در قسمت بالای ایوان عباسی (صحن انقلاب) واقع شده است. مناره نزدیک گنبد در زمان ساخت گنبد بنا شده، اما مناره دوم از آثار دوره نادری است. از نکات قابل توجه معماری مناره‌ها این است که با وجود فاصله‌ی زیادی که با یکدیگر دارند، وقتی کسی از سمت جنوب اماکن متبرکه و خیابان امام رضا به سمت حرم می‌آید، چنین می‌پندارد که گنبد میان دو مناره قرار گرفته است.

ایوان‌های حرم امام رضا (ع)

حرم امام رضا (ع) دارای چند ایوان است که نمونه‌های قابل توجهی در معماری ایرانی – اسلامی هستند. ایوان جنوبی که به "ایوان طلا" معروف است توسط امیر‌علیشیر نوایی، وزیر سلطان حسین بایقرا در قرن نهم هجری ساخته شد. این ایوان که 21 متر ارتفاع دارد از خشت‌های طلا ساخته شده و دارای چهار در است و سطح آن در زمان نادرشاه افشار طلاکاری شد. ایوان عباسی در زمان شاه عباس صفوی ساخته شد. ارتفاع آن 22 متر است. ایوان غربی حرم نیز با 24 متر از بلندترین بناهای حرم است و بر سر در آن، ساعت بزرگی وجود دارد، به همین دلیل به آن ایوان ساعت نیز گفته می‌شود.

ایوان شرقی یا ایوان نقاره‌خانه نیز مانند ایوان غربی از دو ایوان مجزا تشکیل شده است. بر بلندای این بنا که 26 متر ارتفاع دارد ساختمان نقّاره‌خانه قرار دارد. نواختن نقاره، برای آگاهی از نزدیک شدن پایان وقت نماز است که در طول سال به جز ایّام محرم و صفر و دیگر ایّام سوگواری، همه روزه در دو نوبت، 10 دقیقه پیش از طلوع و غروب آفتاب نواخته می‌شود. علاوه بر آن، در شب‌های عید پس از نماز مغرب و عشا و روزهای عید، زمان تحویل سال نو و اعلام عید فطر و سحرهای ماه مبارک رمضان نیز نقاره نواخته می‌شود.

 
سقاخانه را در دوران سلطنت نادر شاه افشار و بین سال‌های 1144 تا 1145 از سنگ مرمر ساختند

سقاخانه حرم امام رضا (ع)

از بناهای معروف حرم امام رضا (ع)، سقاخانه‌ای است که هم‌اکنون در وسط صحن انقلاب واقع شده است. سقاخانه را در دوران سلطنت نادر شاه افشار و بین سال‌های 1144 تا 1145 از سنگ مرمر ساختند. استاد اسماعیل طلاکار سقفی گنبدی شکل بر روی آن ساخت و پوششی هشت‌ضلعی روی آن قرار داد و سپس آن را طلاکاری کرد. این بنا در سال 1347 بازسازی شد.

منبع : ایسنا

بهترین و بدترین شهرهای جهان برای زندگی

نشریه اکونومیست (Economist Intelligence Unit) هر ساله با در نظر گرفتن معیارهایی همچون ثبات و امنیت، خدمات درمانی و آموزشی٬ امکانات رفاهی، خدمات شهری و زیرساخت‌ها، ۱۴۰ شهر مشهور جهان را رده بندی می‌کند. بر اساس تازه ترین رده بندی منتشر شده توسط نشریه اکونومیست، ملبورن استرالیا برای پنجمین سال متوالی به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی انتخاب شد. وین اتریش رتبه دوم را تصاحب کرد و دو شهر زیبای کانادا، ونکوور و تورنتو در جایگاههای بعدی قرار گرفته‌اند.

در تازه‌ترین رده‌بندی منتشر شده از سوی این نشریه، دو شهر ملبورن و آدلاید از استرالیا، وین اتریش و سه شهر ونکوور، کلگری و تورنتو کانادا٬ به عنوان شش شهر برتر جهان برای زندگی انتخاب شده‌اند. در این میان دمشق سوریه که روزگاری عروس شهرهای عربی تلقی می‌شد، به دلیل حملات تروریستی گروهک‌های شورشی، به بدترین شهر این رده بندی تنزل یافته ‌است.

1. ملبورن٬ استرالیا

دور از انتظار نبود که ملبورن شهر قهوه، غذاهای لذیذ، موسیقی زنده، فضای هنری و چشم اندازهای زیبا بار دیگر به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی انتخاب شود.


2. وین٬ اتریش

وین اتریش امسال تنها با ۰/۱ امتیاز فاصله با ملبورن استرالیا در رده دوم قرار گرفت. وین، شهر موسیقی و معماری‌های شگفت انگیز ۹۷/۴ از ۱۰۰ امتیاز ممکن را کسب کرد.


3. ونکوور٬ کانادا

ونکوور که هر ساله در میان باکیفیت‌ترین شهرهای دنیا در این رده بندی قرار می‌گیرد، امسال نیز با حفظ جایگاه سوم سال گذشته خود، یکی از بهترین شهرهای دنیا برای زندگی لقب گرفت.


4. تورنتو٬ کانادا

تورنتو، که بلندترین آسمان خراش کانادا را در خود جای داده، دومین شهر برتر کانادا و چهارمین شهر برتر دنیا برای زندگی انتخاب شد.


5. آدلاید٬ استرالیا

آدلاید استرالیا، شهر پارک‌ها و سواحل زیبا با امتیاز ۹۶/۴ در رتبه پنجم قرار گرفت.


5. کلگری٬ کانادا

کلگری کانادا که سال گذشته در رتبه ششم قرار گرفته بود، امسال با ارتقا امتیاز خود، همراه با آدلاید استرالیا به طور مشترک در رده پنجم قرار گرفت.


136. طرابلس٬ لیبی

کوچه‌ها و گذرگاه‌های زیبای طرابلس نتوانست مانع از قرار گرفتن این شهر در رده‌های پایینی جدول شود. طرابلس که سال گذشته در رتبه ۱۳۲ام جهان قرار گرفته‌بود، امسال به رتبه ۱۳۶از میان ۱۴۰ شهر بررسی شده تنزل‌یافت.


137. لاگوس٬ نیجریه

لاگوس نیجریه پرجمعیت‌ترین شهر این کشور و پایتخت اقتصادی نیجریه محسوب می‌شود، اما این جمعیت زیاد که بدون زیرساخت‌های مناسب در شهر روزگار می‌گذرانند خود عاملی بر تنزل لاگوس به رتبه ۱۳۷ این رده‌بندی است.


138. پورت موسبی، پاپو گینه نو

پورت موسبی پایتخت پاپو گینه نو به دلیل زیر ساخت‌های ضعیف و آمار جرم و جنایت بالا، سومین شهر بی کیفیت جهان برای زندگی لقب گرفت.


139. داکا٬ بنگلادش

بر اساس گزارش دولت بندگلادش در سال ۲۰۱۱ داکا پایتخت این کشور، همچنان از ترافیک سنگین که به طور متوسط روزانه ۷ ساعت در معابر این شهر به طول می‌انجامد، رنج می‌برد. این وضعیت نابه‌هنجار، در انتخاب رتبه دوم بدترین شهر جهان برای داکا بی‌تاثیر نیست.


140. دمشق٬ سوریه

دمشق پایتخت زیبای سوریه، که روزگاری عروس شهرهای عربی تلقی می‌شد، پنج سال متوالی است که به دلیل حملات تروریستی گروهک‌های شورشی، در این رتبه بندی تنزل می‌یابد. امسال دمشق به عنوان بدترین شهر دنیا از میان ۱۴۰ شهر بررسی شده از نگاه اکونومیست قرار گرفت.

منبع: CNN

اخراج مجری زن تلویزیون پس از بکار بردن کلمه جگر

فرادید| مبینا نصیری که پیشتر در یک برنامه زنده خطاب به مجری مرد مقابلش در خصوص یکی از پیامکهای مردم ابتدا سکوت و وقتی با اصرار این مجری مواجه شد به او گفت: نوشته اند جگر! که این دیالوگ حواشی فراوانی به دنبال داشت. 

او در این باره در یادداشتی نوشت:

مدت هاست حرفی نزدم و سکوت کردم.... اما ظاهرا از این سکوت ره به جایی نتوان برد... حرف ها زده شد... کنایه ها شنیدم... حتی از برخی همکاران همیشه حق به جانب که اتفاقا تلویزیون رو ملک پدری شون می دونن تهمت ها و توهین هایی شنیدم که دلم که نه وجودم رو زخمی کرد. 

دو سال پیش حوالی مهر در دومین روز از حضورم در برنامه امروز هنوز تموم نشده حاضر شدم.

نویسنده مطلبی به من داد برای خوندن که اتفاقا پیامک بیننده های برنامه هم نبود و حاصل تراوشات ذهنی نویسنده برنامه بود.

در پایان یک جمله، کلمه ای نوشته شده بود و قرار بود که من بدون گفتن عبارت دقیق با اون کلمه شوخی کنم و البته اشاره ای هم به شخصیت عروسکی کلاه قرمزی داشت.

همکار بنده اما بدون اطلاع از سناریو و در حالیکه اصلا حق دخالت در ایتم من رو نداشت چیزهایی گفت و من برای اینکه بهشون بگم دست بردار و بذار کارم رو انجام بدم ناچار شدم غیر مستقیم اشاره کنم بلکه ایشون از دخالت در کار من منصرف بشه. 

کامران نجف زاده و خبر بیست و سی اما علیرغم انتظاری که میرفت غیرحرفه ای عمل کردند و بدون اطمینان از واقعیت ماجرا به آنچه روی انتن دیده بودند بسنده کردند و با سالها ابروی کاری من بازی کردند و موجبات توهین های سرشاری رو به من فراهم کردند. 
 

فردای اون روز مدیر شبکه نویسنده رو اخراج کرد و من دو سال تمام خونه نشین شدم... البته هستند کسانی که حرفهایی بسیار تندتر و اشتباهاتی بسیار زشت تر انجام دادند اما از اونجاییکه من نه پدرم فلانیه و نه عموم بهمانی رها شدم و اونها اما در کمال ارامش به کارشون ادامه میدن... من مبینا نصیری هستم. مجری که تنها و بدون کمک احدی دونه دونه پله های گویندگی و اجرا رو بالا اومدم و از اجرای ایتم بسیار کوچیکی در رادیو صدای آشنا کارم رو شروع کردم... بارها برای رادیو تست فرستادم اما حتی صدام شنیده نشد... با زحمت و استخون خورد کردن تازه داشتم پا میگرفتم که به لطف دوستان سالها به عقب پرت شدم...

من مبینا نصیری هستم،... دختری که نه به کسی باج داد و نه التماس کرد. پشت صحنه ای ندارم و ایمان دارم خداوند بهترین روزی دهنده هاست... من هر شب آنتن زنده تلویزیونی ندارم...، من خانواده گردن کلفتی ندارم که اگر هر اتفاقی برام افتاد مثل خیلی ها ظرف یک هفته مشکلم رو حل کنند... من دختر جانبازی هستم که نه دنبال بالا بردن درصد جانبازیش بود نه حتی دنبال نشونه و مدرکی ازش... من اینجا هستم در کنار شما و زیر سایه مرتضی علی...

در انتها باید بگم ناظر پخش اون برنامه بلافاصله بعد از اون بخش به داخل استودیو آمد و اون برگه را گرفت و نه تنها دید که نوشته نویسنده بوده بلکه اون رو ضمیمه گزارشش کرد... تمامی همکاران من در داخل استودیو هم گواه این مدعا و شاهد این ماجرا هستند...، دوستانی هم که تمایل دارند از صحت این ماجرا با خبر بشند با حراست تلویزیون تماس بگیرند...

دوازده درس جالب رانندگی برای زندگی !

شما در روز چقدر رانندگى مى کنید؟ و چقدر "زندگی"؟! تعجب نکنید. بله این سؤال ها ظاهراً ربطى به یکدیگر ندارند. اما شاید بشود به نوعى به هم ربط پیدا کنند. چطور؟ کمى حوصله کنید تا برایتان بگوییم.
همانطور که در رانندگی باید شرایط و قوانینی را رعایت کرد، در زندگی هم ما نیاز داریم توجه خاصی به برخی قوانین و شرایط داشته باشیم، با هم در این مقاله 12 شباهت جالب رانندگی و زندگی را می خوانیم.

شاید شما هم با این نظر موافق باشید که مشکل اصلى ما در زندگى و موفقیت در آن، نداشتن قدرت تشخیص کارها و رفتارهاى خوب و بد از یکدیگر نیست بلکه گره کارمان اینجاست که فراموشکار هستیم و یادمان مى رود، دائم باید کسى یا چیزى چرت مان را پاره کند. وقتى فرصتى براى زندگى واقعی پیش می آید ما حواسمان جاى دیگرى است و به قول معروف در باغ نیستیم و اغلب زمانى متوجه حقیقت زندگى مى شویم که آن را از دست داده ایم و فرصت زیادى براى جبران آن نداریم و اگر غافلگیرانه و ناگهانى این فرصت به پایان برسد که افسوسی ابدی است.

داشتم فکر مى کردم اگر ما بتوانیم گاهى، بعضى از کارها را نماد و فرض کنیم، شاید در ضمن انجام آن، متوجه "زندگى" قرینه اى براى نکات ظریف یا راه حل هایى شویم که کمکمان کنند مفهوم زندگى را عمیق تر درک کنیم. از آن جا که براى خود مِن همیشه جاده و سفر و ماشین مفاهیمى از حرکت و مقصد نهایى را تداعى مى کند یک دفعه به نظرم آمد که رانندگى هم می تواند شبیه به زندگى کردن باشد. من چند نکته که در این مورد به نظرم آمده را مى گویم :

1. واى به حال راننده اى که نمى داند کجا مى خواهد برود.
رانندگى(زندگى) هدف نیست. امکان و راهى است براى رسیدن به مقصد. باید بدانیم که براى دیدن چه کسى یا تجربه چه چیزى سختى راه را به جان مى خریم.

2. اگر مقصد ما آزادراه و جاده مستقیمی هم دارد که سریعتر می توانیم به مقصد برسیم حتماً از همین راه برویم.
کدام آدم عاقلى وقتى اتوبانى نزدیک و در دسترس هست مسیرهاى پرپیچ و خم و کوچه پس کوچه را انتخاب مى کند؟

3. کمربند ایمنى جلوى تصادف را نمى گیرد اما باعث مى شود آسیب کمترى ببینیم.
پس قبل از شروع حرکت حتماً آن را ببندیم. کمربند ایمنى قبل از هر حرکتى در زندگى می تواند شروع کردن به نام پروردگار باشد.

4. حواسمان به اشکالات رانندگى خودمان باشد نه دیگران.
حرف زدن زیاد حواس را پرت مى کند، قضاوت هاى ناعادلانه در مورد رانندگى بقیه، ورود ممنوع رفتن و چراغ قرمز را رد کردن و ... به جریمه شدن یا اشتباه رفتن و گرفتارى هاى بعدى منجر مى شود. در حال حرکت، پیامک فرستادن و با تلفن همراه حرف زدن هم ممنوع چون معنایش این است که ما ظاهراً در حال رانندگى هستیم اما دل و حواسمان جاى دیگرى است.

5. سعى کنیم که سرعت حرکت مان را در رانندگى (زندگى) طورى تنظیم کنیم که نه از حد مجاز بالاتر باشد و نه آن قدر کند برویم که راه بقیه را هم بند بیاوریم.
سبقت بى جا و لایى کشیدن هم لزومى ندارد، چون وقتى به مقصد برسیم نمى پرسند که چند دقیقه ای آمدى بلکه مى گویند چطور آمدى و چند نفر را با خودت آوردى!

6. آینه هاى ماشین براى تضمین سلامت سفر است نه براى قشنگى.
اگر آینه نباشد نه از اتفاقات پشت سر و اطراف مان خبر دار می شویم و نه امکان سبقت داریم. آینه ما در زندگى، اطرافیان و زندگى دیگران است که می توانیم انعکاس اشکالات و مسائل احتمالى را در آنها ببینیم.

7. اگر بیمه نامه داریم دلیل نمى شود که هر طور دلمان خواست رانندگى کنیم.
اگر گواهینامه پایه یک داریم قاعدتاً باید رانندگى مان هم بهتر از بقیه باشد، اما به صرف داشتن گواهینامه کسى راننده خوبى نمى شود. دید خوب و عکس العمل مناسب و به موقع در رانندگى خیلى مهم است. شاید کسى اصلاً گواهینامه نداشته باشد ولى رانندگى اش عالى باشد.(البته موقع رانندگی همیشه گواهینامه همراهتان باشد)

8. اگر در رانندگى(زندگى) در جاده هاى کوهستانى و گردنه هاى خطرناک یا جاده هاى برفى و مه آلود حرکت مى کنیم، توجه داشته باشیم که یک غفلت کوچک میتواند منجر به سقوط در ته دره شود. پس در مسیرهاى مشکوک و مبهم که دید کافى نداریم با احتیاط کامل و با دنده سنگین حرکت کنیم و چراغ مه شکن و زنجیر چرخ به همراه داشته باشیم. همچنین حواسمان باشد که هر لحظه امکان دارد با موانع و حیواناتى در جاده برخورد کنیم که راه را موقتاً مسدود مى کنند. با آنها صبورى کنیم و بگذاریم رد شوند!

9. حواس مان به آمپر بنزین هم باشد.
ببینیم با این ذخیره سوخت و انرژى که داریم تا کجا میتوانیم برویم و اگر بنزین مان زیاد نیست و وقت هم محدود است پس بى خود پرسه نزنیم و دور جاده ها و خیابان ها نگردیم.

10. به ایست پلیس نامحسوس توجه کنیم.
نادیده و ناشنیده گرفتن آن به ضرر خودمان است چون دوربین ها شماره متخلف را ثبت مى کنند و بالاخره کمى جلوتر پلیس او را مجبور به توقف خواهد کرد. توجیه کردن خلاف و عذر و بهانه آوردن و آسمان و ریسمان به هم بافتن نتیجه نخواهد داشت. باید اشتباه را پذیرفت و جریمه آن را پرداخت. فکر مى کنید پلیس نامحسوس در جاده زندگى کیست؟

11. آن قدر با تدبیر و مجهز رانندگى(زندگى) کنیم که سربار دیگران نشویم تا مجبور نشوند ماشین ما را با خود یدک بکشند.
به نظر شما راننده اى که بوکسل شده به مقصد مى رسد با کسى که پیش بینى و محاسبه کرده و با تجهیزات و دقت کافى رانندگى کرده یکسان است؟

12. تک سرنشین حرکت نکنیم.
اگر در جاده اى سرسبز و زیبا و براى رسیدن به مقصدى زیباتر حرکت مى کنیم حداقل چهار نفر دیگر را هم با خودمان ببریم که دعاى خیرشان پشت سرمان باشد. خوش به حال آنهایى که میتوانند به همراه خودشان به اندازه یک اتوبوس یا قطار، مسافر در راه مانده را به مقصد برسانند ... امیدوارم شما هم رانندگان خوبی در جاده زندگی باشید.

نگارش : معصومه قربانی - علم موفقیت

تقلب های تکان‌دهنده در بازار مواد غذایی ایران

تقلب گسترده در بازار مواد غذایی، موج بی‌اعتمادی مشتریان ایرانی را به دنبال داشته است. اما این تقلب‌ها به موارد جزیی و کم‌اهمیت خلاصه نمی‌شود و حالا در غیاب نظارت‌های کارآمد، گاهی اخبار هولناکی از پدیده تقلب در بازار مواد غذایی شنیده می‌شود. در این شرایط سودجویان با هدف به دست آوردن بالاترین سود ممکن از تجارت کثیف خود دست به تقلب‌هایی می‌زنند که این روزها نگرانی‌های جدی برای سلامتی مردم را به دنبال داشته است. 

تولید ١٠ تن آبلیمو از تنها ٤ لیتر اسید سولفور و گوگرد به تنهایی سود کلان بازیگران این تجارت غیراخلاقی را فاش می‌کند. کافی است بدانید در شرایطی که متوسط برداشت عسل طبیعی از یک کندو تنها ٣ تا ١٤ کیلوگرم است، متقلبان از یک کندو با استفاده از شکر ٨٠ کیلوگرم عسل برداشت می‌کنند و دسته دیگری عسل‌هایی به بازار روانه می‌کنند که از قند مصنوعی و بدون دخالت زنبور ساخته شده است. 

در بازار روغن زیتون نیز برخی تجار در بسته‌بندی‌های شیک، کالایی با عنوان روغن زیتون خارجی به مشتریان عرضه می‌کنند که در واقع یک نوع روغن خطرناک صنعتی و ارزانقیمت است که برای ساخت کرم و پمادها مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصرف خوراکی آن در تمام کشورها منع شده است و متقلبان داخلی نیز بدون میوه زیتون و با استفاده از پارافین و روغن مایع و اسانس شیمیایی زیتون، اقدام به تولید روغن زیتون تقلبی می‌کنند.

نکته غم‌انگیز ماجرا این است که به گواهی مسئولان سازمان استاندارد نام برخی برندهای سرشناس مواد غذایی کشور در لیست متقلبان بزرگ دیده می‌شود و همین اواخر یکی از همین برندهای سرشناس به جریمه مالی ٩٠٠‌میلیون تومانی محکوم شده است.

اما حلقه مفقوده این بازار، نظارت‌های قانونی است که اجرا نمی‌شود. براساس قوانین موجود ناظران آزمایشگاهی کارخانه‌های تولیدی نباید در استخدام مالی کارفرما باشند و باید حقوق خود را از نهادی مستقل دریافت کنند. ولی این قانون سال‌هاست که در ایران رعایت نمی‌شود و در بسیاری از موارد کارکنان و متخصصین آزمایشگاه‌های کنترل کیفی کارخانجات حقوق خود را از کارخانه‌دار دریافت می‌کنند و همین موضوع موجب می‌شود که کیفیت فدای ارتباط مالی کارفرما و ناظران شود. در این گزارش به‌طور مفصل به سه کالای بازار مواد غذایی پرداخته‌ایم که در صدر تقلب‌های بزرگ و عمده قرار دارند.

اسیدی که خاک را نابود می‌کند!

آبلیمو یکی از بزرگترین تقلبات بازار مواد غذایی ایران را تشکیل می‌دهد. بنا به ادعای "محمد میررضوی" دبیر سندیکای صنایع کنسرو ایران و عضو کانون انجمن‌های صنفی مواد غذایی ٩٩‌درصد آبلیموهای موجود در بازار کشور تقلبی هستند و متقلبان از این بازار سود هنگفتی به جیب می‌زنند. 

او در گفت‌وگو با ایسنا اعلام کرده که برای تشخیص این سود کلان کافی است که بدانید تنها با ٤ لیتر اسید سولفور و گوگرد، می‌توان بدون استفاده از لیمو ١٠ تن آبلیموی تقلبی تهیه کرد. نکته غم‌انگیز بازار آبلیمو این است که حتی برخی برندهای بزرگ و سرشناس بازار ایران نیز از این سود هنگفت چشم‌پوشی نکرده و بارها در گزارش‌های سازمان استاندارد نام سرشناس‌های این صنعت دیده شده است، تا آن‌جا که به‌تازگی یکی از همین برندهای سرشناس به ٩٠٠‌میلیون تومان جریمه از سوی سازمان تعزیرات محکوم شده است. گرچه کارشناسان معتقدند امکان تشخیص آبلیموی تقلبی به جز در آزمایشگاه وجود ندارد، اما برای دانستن این موضوع کافی است یک استدلال ساده را درنظر بگیریم: قیمت تمام شده آبلیموی صنعتی از نرخ لیموترش تازه در بازار پایین‌تر است. یک کیلوگرم لیموترش تازه در بازار بین ١٢ تا ١٧‌هزار تومان قیمت دارد. این درحالی است که یک لیتر آبلیمو بسته‌بندی حدود ٨ تا ١٠‌هزار تومان قیمت گذاری شده است.

بعد دوم این ماجرا نکات تکان‌دهنده‌ای است که کارشناسان و مسئولان درباره تبعات مصرف آبلیموی تقلبی اظهار می‌کنند. "مهدی پورهاشم" مدیرکل سابق استاندارد و تحقیقات صنعتی تهران دراین‌باره به "ایسنا" گفته است که آبلیموهای تقلبی دودسته هستند. یک دسته آبلیمویی که بدون استفاده از میوه لیمو تولید می‌شود که محتوای آن اسید سولفور و گوگرد است و دسته دوم آبلیموی بسیار رقیق طبیعی با مقادیر بالای ترکیبات شیمیایی است.

وی ادامه می‌دهد: میزان مجاز استفاده از متابی سولفیت سدیم که یک ماده شیمیایی است در حد ٢٥٠ پی‌پی‌ام است، زیرا این ماده مانع از تغییر رنگ و فساد میکروبی آبلیمو می‌شود. این در حالی است که نتایج آزمایش آبلیموهای موجود در بازار نشان می‌دهد که در برخی از آنها تا ٥ برابر یعنی نزدیک ١٢٥٠ واحد متابی سولفیت موجود است.

"مرتضی خدایی" رئیس شعبه ویژه رسیدگی به جرائم و تخلفات پزشکی و بهداشتی سازمان تعزیرات حکومتی تهران نیز در گفت‌و‌گو با "عصر ایران" به نکات تکان‌دهنده‌ای از بازار آبلیموهای تقلبی اشاره کرده است. او دراین‌باره می‌گوید: در برخی موارد متقلبان اقدام به عرضه آبلیمو با آرم استاندارد کرده بودند. آبلیموهایی که به هیچ عنوان قابلیت مصرف انسانی ندارد و حتی برای معدوم کردن آن با مشکل مواجهیم. زیرا این آبلیموها آثار مخرب زیست محیطی داشته و حتی برای خاک مخرب است و به همین دلیل سازمان حفاظت محیط‌زیست برای معدوم کردن آن محدودیت‌های قانونی اعمال کرده است اما این محصولات که خاک تحمل آن را ندارد به راحتی تولید و به مصرف انسانی می‌رسد.

تولید عسل بدون دخالت زنبور

عسل تقلبی همپای آبلیمو در صدر تخلفات بازار مواد غذایی قرار دارد. به‌طوری که نقل قول‌های متفاوت از ‌درصد بالا و نزدیک به ٩٠‌درصدی سهم عسل تقلبی از بازار این ماده غذایی خبر می‌دهند. البته تعریف‌ها از عسل تقلبی متفاوت است و برهمین اساس عده‌ای خوراندن محلول آب شکر به زنبور را تقلب نمی‌دانند. این در شرایطی است که دسته‌ای دیگر از کارشناسان هرگونه تغییر غیرطبیعی در فرآیند تولید ماده غذایی را نوعی تصرف و تقلب می‌دانند. با این حساب تقلب جالب دیگری در این بازار وجود دارد و آن تولید عسل بدون دخالت زنبور است. "عفت رئیسی" مدیرعامل اتحادیه سراسری زنبورداران در این‌باره به "شهروند" می‌گوید: در کشور ما سه نوع عسل وجود دارد، نوع اول عسل‌های طبیعی و نوع دوم عسل‌های تغذیه‌ای هستند که در تولید نوع دوم به زنبور مخلوط آب و شکر خورانده می‌شود و در نوع سوم که عسل‌های دست‌ساز نامیده می‌شود متقلبان با گلوکز و اسانس و بدون دخالت زنبور عسل تولید می‌کنند.

او توضیح داد: متوسط برداشت عسل طبیعی از هر کندو بین ٣ تا ١٤ کیلوگرم در نوسان است این درحالی است که در شرایط تولید عسل تغذیه‌ای و با استفاده از آب شکر برداشت از یک کندو تا ٨٠ کیلوگرم نیز می‌رسد!

رئیسی با بیان این‌که قیمت عسل طبیعی بین ٤٠تا ٦٠‌هزار تومان است، هرنوع عسل ارزان‌تر از این قیمت را تقلبی دانست و گفت: کنترل کیفی عسل درحال حاضر زیرنظر چند دستگاه است و این برخورد جزیره‌ای در نظارت‌ها مشکل ساز شده است. ضمن این‌که سازمان ملی استاندارد، استاندارد اجباری عسل را به استاندارد تشویقی تغییر داده و همین امر باعث افزایش تخلفات در زمینه تولید عسل شده است.

به‌گفته کارشناسان مصرف قند و شکر مصنوعی مورد استفاده در عسل‌های دست ساز به‌ویژه برای بیماران بسیار خطرناک است و موجب تشدید عوارض بیماری‌هایی مانند سرطان، دیابت و بیماری‌های هورمونی می‌شود.

فروش روغن پماد و کرم به جای روغن زیتون!

روغن زیتون یکی دیگر از رکوردداران تقلب در بازار ایران است. به گفته کارشناسان سازمان استاندارد روغن زیتون تقلبی بدون استفاده از میوه زیتون و با ترکیب پارافین، روغن مایع و اسانس زیتون ساخته می‌شود، اما تقلب در این کالا به همین موضوع محدود نمی‌شود و نوعی روغن زیتون در بازار ایران وجود دارد که اصولا مصرف خوراکی ندارد و در سایر کشورها برای تولید خمیر دندان، پماد و کرم مورد مصرف قرار می‌گیرد. این نوع روغن زیتون که با فعل و انفعالات شیمیایی و از تفاله زیتون (پومیت) استخراج می‌شود بسیار خطرناک و سرطان زاست و مطابق قوانین کشور واردات و عرضه آن به‌عنوان روغن خوراکی ممنوع است. اما سودجویان این نوع روغن زیتون را با یک‌سوم قیمت از کشورهایی مانند ترکیه و ایتالیا وارد کرده و با نرخ روغن زیتون خوراکی به مشتریان ایرانی می‌فروشند.

"محمدعلی یوسفی" مدیرکل استاندارد گیلان در این‌باره به ایسنا می‌گوید: روغن‌های زیتونی که به صورت فله یا در بسته‌بندی‌های زیبا و با نام‌های خارجی از مبادی غیرقانونی وارد می‌شوند، روغن تفاله زیتون است که با پارافین خوراکی مخلوط هستند و طبق آزمایش‌های انجام شده، اغلب این روغن زیتون‌ها به لحاظ افزودنی‌های غیرمجاز سرطان‌زا هستند.

"رمضان ملک‌رودی" عضو شورای ملی زیتون نیز در این‌باره به "ایرنا" توضیح می‌دهد: روغن زیتون طبیعی از گوشت میوه تازه و به روش‌های مکانیکی استخراج می‌شود، اما ممکن است ٥ تا ٧‌درصد روغن در تفاله زیتون باقی بماند که توسط تجهیزات روغن‌کشی قابل استحصال نیست و بنابراین با استفاده از گرما، حلال‌ها و فعل و انفعالات شیمیایی به‌طور مجدد از این تفاله روغن گرفته می‌شود که به هیچ عنوان کیفی نیست و به دلیل خطر بالای مواد شیمیایی حلال، مصرف خوراکی آن منع شده است و فقط مصرف صنعتی دارد.

ملک‌رودی ادامه می‌دهد: در سایر کشورها روی بسته‌بندی روغن پومیت حتما این موضوع را عنوان می‌کنند تا اشتباهی به مصرف خوراکی نرسد، اما در ایران برخی تجار برای برخورداری از حاشیه سود بالاتر این روغن را ارزان‌تر از روغن خوراکی زیتون می‌خرند و با عنوان روغن زیتون خوراکی به بازار عرضه می‌کنند.

براساس اعلام انجمن صنایع غذایی ایران مارک‌های ولئو (Vawleo)، پوماس(Pomace)، آلبانو (Albano)، استیلا(Stilla)، زر(Zer)، پانتئولی(panteoli) و اورزانو (urzanoe) برخی از برندهای روغن زیتون تقلبی وارداتی در بازار ایران هستند.

منبع: روزنامه شهروند

نکات فرهنگی و جالب کشورهای دنیا را بدانیم

هر کشور دنیا آداب و رسوم و ویژگی‌های فرهنگی منحصر به فرد خود را دارد و ممکن است رفتاری که در یک کشور مقبول باشد، در کشوری دیگر توهین‌آمیز و یا حتی عجیب تلقی شود، به طور مثال ممکن است در یکی از قبیله‌های دورافتاده‌ی آفریقا یا آمریکای جنوبی افراد برای خوش‌آمدگویی بر یکدیگر بزاق پرتاب کنند، اما این کار مسلما در جوامع دیگر پسندیده نیست. در این ایمیل ۱۸ مورد از رفتارهای توهین‌آمیز هر یک از کشورهای دنیا را معرفی شده است.

فرانسه: درباره‌ی پول هیچوقت نه بپرسید و نه صحبت کنید.




اوکراین: مراقب باشید که تعداد گل‌هایی که هدیه می‌دهید عدد زوج نباشد.




نیوزلند: بوق نزنید، وگرنه به دیگران توهین کرده‌اید.




هند: مراقب باشید در مکان‌های عمومی با جنس مخالف برخورد نکنید.




ژاپن: انعام ندهید.




مکزیک: از شوخی‌های محلی دلخور نشوید.




نروژ: در مورد رفتن به کلیسا سوال نکنید.




ترکیه: با دست‌تان علامت "OK" را نشان ندهید، چرا که خیلی توهین‌آمیز است.




انگلستان: نپرسید حقوق مردم چقدر است.




ایرلند: سعی نکنید لهجه‌ی ایرلندی را تقلید کنید.




آلمان: هیچ وقت تولد کسی را پیش از روز تولدش تبریک نگویید.




کنیا: هیچ وقت مردم را ابتدا با نام صدا نکنید.




شیلی: با دست غذا نخورید.




سنگاپور: در وسایل نقلیه‌ی عمومی غذا نخورید.




آمریکا: انعام دادن را فراموش نکنید.




ایتالیا: در رستوران کاپوچینو سفارش ندهید.




مجارستان: لیوان‌های‌تان را به هم نزنید.




چین: چتر و ساعت هدیه ندهید.

حقیقت تلخ دنیای مدرن امروزی به زبان کاریکاتور

هنر همیشه مجموعه ای از عکس های شگفت انگیز و منظره های خیره کننده نیست، گاهی می تواند به عنوان عاملی برای تغییر و نشانی برای اعتراض باشد. استیو کاتز معتقد است که بسیاری از چیزها در جهان باید به گونه ای متفاوت باشد. کار کردن نباید باعث از بین بردن شخصیت شود و نباید برای کسب پولی بی ارزش روحی نابود شود. مصرف گرایی نباید زندگی ما را مانند معاونی در دست بگیرد. و رسانه های اجتماعی، که ما نیازمند این هستیم که این مانع را مشتاقانه به بیرون از خودمان پرتاب کنیم. آیا زندگی بهتر از این نخواهد شد؟

استیو کاتز یک تصویرگر و انیماتور ساکن لندن است. در چالش انتخاب بین کارکردن در مک دونالد و درس خواندن در رشته هنرهای زیبا او دومی را انتخاب کرد. او قبل از شروع به کار به عنوان یک نویسنده آزاد در Glueisobar به عنوان یک مفهوم کلی از هنرمند نمایشنامه مصور مشغول به فعالیت بود. کاتز فیلم ها و تصاویر زیادی را خلق کرده که زندگی مدرن را مورد نقد قرار داده است. او می گوید که جنون بشریت یک استخر بی پایان از الهام است.