روز جهانی آدم برفی و ردپای آن در تاریخ جهان

روز ۱۸ ژانویه (۲۸ دی) روز جهانی آدم برفی بود. آدم برفی در طول تاریخ چه تغییراتی کرده است؟ آدم برفی‌های دنیا چه فرقی با هم دارند؟ چه کسی و از چه زمانی روز جهانی آدم برفی‌ها را ابداع کرده است؟ اطلاعات جالبی را در مورد آدم برفی در ادامه این ایمیل از نظر خواهید گذراند ...

 
گفتنی ها حاکیست تاریخ مکتوب آدم برفی به سال ۱۴۹۲ میلادی برمی‌گردد. "جورجو واساری" هنرمند هم‌عصر میکل آنژ، در زندگی‌نامه‌ای که از او نوشته، برای نخستین بار به سازه‌ای از برف اشاره می‌کند که استاد در زمستان سال ۱۴۹۲/۱۴۹۳ درحیاط قصر مدیچی، خاندان حاکم بر ایتالیای آن زمان ساخته است. 


 
تقریبا یکصد سال بعد یعنی در سال ۱۵۹۰ میلادی در نمایشنامه ریچارد دوم، اثر ویلیام شکسپیر، رد پایی از این سازه یافت می‌شود. (O that I were a mockery king of snow, Standing before the sun of Bolingbroke) 


 
پس از غیبتی ۲۰۰ ساله، کتاب ترانه‌های کودکانه اثر "آگوست هاینرش فون فالرس‌لبن" در سال ۱۷۷۰ در شعری بنام "Schneemann" به آدم برفی پرداخته است. 


 
قدیمی‌ترین تصویر از آدم برفی مربوط به سال ۱۷۷۸ است. در این تصویر "دانیل خودوویژکی"، نقاش لهستانی تقویم ۱۲ صفحه‌ای را تولید کرده است که در برگ ماه دسامبر چهار کودک در حال پرتاب گلوله برف به سوی آدم برفی هستند. این تصویر در یکی از موزه‌های برلین نگهداری می‌شود. 


 
جالب اینکه آدم برفی در بین سال‌های ۱۷۵۰ تا ۱۸۵۰ میلادی موجودی ترس‌آور برای کودکان بوده است. شاید یکی از دلایل این امر آن باشد که در گذشته، زمستان همواره برای انسان‌ها فصلی سرد و سخت به همراه گرسنگی و بیماری و مرگ بوده است. 


 
از اواسط قرن نوزدهم میلادی، چهره آدم برفی‌ها شاد شدند. دلیل این امر در دو روند نهفته است. نخست پیشرفت فنون، بهبود وضعیت زندگی انسان‌ها و ورود صنایع گرمایشی به منازل است که باعث شد "چهره سخت زمستان تعدیل" شود. 


 
یکی دیگر از دلایل شاد شدن چهره آدم‌ برفی‌ها کشف تاثیر بازی کودکان در رشد استعدادهای آنان است. بدین ترتیب در اواخر قرن نوزدهم میلادی آدم برفی به عنوان نماد زمستان با چهره‌‌ای شاد به کتاب‌های کودکانه و باز‌ی‌های آنان نیز راه یافت. 


 
با پیشرفت صنایع اسباب بازی کودکان، آدم برفی نیز به یکی از سازه‌های مورد علاقه این صنایع تبدیل شد. این صنایع آدم برفی‌هایی از جنس چوب، شیشه و یا پنبه را روانه بازار کردند و بدین ترتیب آدم برفی به اتاق کودکان نیز راه یافت. 


 
یکی از ابدعات صنعت چاپ در اوائل قرن بیستم، کارت پستال با موضوعات مختلف است. این صنعت به سرعت از چهره آدم برفی برای کارت پستال به ویژه در ماه آخر سال میلادی و برای تبریک سال نو استفاده کرد. 


 
آدم برفی‌ها سازه‌ای جهانی هستند. هر جایی که اندکی برف ببارد، کودکان و بزرگسالان فانتزی‌ خود را بکار می‌اندازند و آدم برفی درست می‌کنند. 


 
آدم برفی‌ها در سراسر جهان مشابه نیستند و تفاوت‌هایی دارند. مثلا آدم برفی‌های اروپایی از سه بخش و آدم برفی‌های آمریکایی از دو بخش تشکیل شده‌اند. 


 
جالب اینکه تزئین آدم برفی دارای تفاوت‌های منطقه‌ای است. آدم‌برفی‌های هر سرزمین، شباهت‌هایی نیز با مردمان آن دارد. (عکس از فستیوال آدم برفی در مریوان کردستان) 


 
کورنلیوس گرتس، اهل رویتلینگن آلمان در سال ۲۰۰۹، روز ۱۸ ژانویه (۲۸ دی) را به عنوان روز جهانی آدم برفی به ثبت رسانده است. او دارای یکی از بزرگترین کلکسیون آدم برفی‌های دنیا است که البته از جنس برف نیستند. گرتس به تازگی عنوان رکورد جهان با ۴۵۰۰ آدم برفی را در کتاب "گینس" به یک آمریکایی واگذار کرد که نزدیک به ۵ هزار آدم برفی جمع کرده است. 


 
جالب اینکه در اکثر فرهنگ‌ها "آدم برفی" چهره‌ای مردانه به خود گرفته است. 


 
کورنلیوس گرتس در گفت‌وگویی با یک روزنامه آلمانی می‌گوید: "جالب اینجاست که آدم برفی نه ملیت دارد و نه مذهب؛ به عنوان نماد ایدئولوژیک هم مورد سوء استفاده قرار نگرفته است." شاید یکی از دلایل بی‌علاقگی به آدم‌برفی این باشد که آن‌ها با اولین اشعه‌های خورشید شروع به آب شدن می‌کنند.