فراموش شدگانی که پدران تکنولوژی امروزند
در گذشته ابداع و تولید گجت ها به مانند حال پر سرعت نبوده و هر گجتی که به بازار معرفی میشد تا مدت ها مورد استفاده و محبوبیت بود. بسیاری از این فناوری ها موجب اختراع مدل های جایگزین بعد از خود شده اند که هم اکنون تمامی مردم در حال استفاده از آنها هستند.
سالهایی که یک دیسک فلاپی را با افتخار در دست میگرفتیم، آیا باور میکردیم که در چند سال آینده ذخیره سازهایی با این همه تنوع و توانایی به بازار عرضه شوند؟ درست است که در دنیای امروز حس رسیدن به تعالی تکنولوژی در بسیاری از ما وجود دارد، اما هیچگاه نباید فراموش کرد که گجت هایی به ظاهر ساده پدران تکنولوژی نوین امروزی هستند. در ادامه به معرفی ۱۰ مورد از این محصولات که به نگاه (Wonderslist) انتخاب شده اند میپردازیم.
نوار کاست که در ایران خاطره ساز کاربران دهه ۶۰ و ۵۰ است، برای تمامی دوستان شناخته شده است. نوارهای کاست در سال ۱۹۶۴ در تولید انبوه قرار گرفتند و از محبوبیت خاصی برخوردار بودند. استفاده آسان و حجم ذخیره سازی بیش از صفحات وینیل، به سرعت این محصولات را جایگزین گرامافون ها کرد. نوار کاست در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ میلادی به آرامی جای خود را به دیسک ها (CD) داده و از نظر ها محو شد. البته در ایران شرایط به گونه ایی دیگر رقم خورد و عمر این محصولات تا همین چند سال پیش ادامه داشت. نوارهای قصه، ترانه های آن زمان و جمع کردن این نوارها با خودکار، تا ابد در ذهن ما خواهد ماند.
واکمن در ابتدا با یک نام تجاری از سمت سونی و در سال ۱۹۷۹ وارد بازار شد. این گجت یک ضبط کوچک بود که از طریق باتری تغذیه شده و توانایی پخش موسیقی از روی نوارهای کاست را دارا بود. به دلیل استفاده سونی از نام واکمن برای این محصول، این نام در سالهای متوالی پس از آن برای محصولات مشابه نیز استفاده میشد. واکمن در دهه ۹۰ میلادی از دور خارج شد.
پس از ورود (CD) و کنار گذاشتن نوارهای کاست، محصولاتی با قابلیت حمل به نام دیسک من پا به عرضه وجود گذاشتند. دیسک من ها درست مانند یک واکمن از باتری تغذیه کرده و توانایی پخش موسیقی از روی دیسک ها را دارا بودند. این محصولات نیز از اقبال و توجه بسیاری برخوردار شدند و اگر یادتان باشد این گجت ها مانند یک کالای لوکس در دستان ایرانی ها دیده میشد. در آن زمان سونی با معرفی بهترین (Discman) های جهان بسیار معروف بود. این محصولات پس از ورود MP۳ Player ها از دور خارج شدند.
دیسک نرم مغناطیسی یا فلاپی در دهه ۷۰ میلادی انقلابی را در سیستم های ذخیره سازی به وجود آورد. این محصولات در ابعاد ۸،۵.۲۵ و در آخرین نمونه ۳.۵ اینچی عرضه شدند. این دیسک ها به عنوان بخشی از نسخه های پشتیبان، ذخیره سازی و... بسیار مورد استفاده بودند تا در دهه ۹۰ میلادی و با اضافه شدن حجم نرم افزار ها و اطلاعات، با (CD) ها جایگزین شدند. کاربران با سابقه کامپیوتر هنوز هم مشکلات فلاپی ها را به خاطر دارند!
پیجر دستگاهی الکترونیکی و کوچک بود که به طور رسمی در دهه ۹۰ میلادی به کار گرفته شد. این دستگاه برای دریافت پیام های متنی طراحی شد و در سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ به رقم باور نکردنی ۲۵۰ میلیون کاربر در جهان دست پیدا کرد. پیجر بسیار دیرتر از دیگر کشورها وارد ایران شد و نه تنها از اقبال خوبی برخوردار نشد، بلکه به سرعت با گوشی های موبایل جایگزین شد. پیجر در مدل های متنوع تولید شد و علاوه بر استفاده های شخصی، به عنوان یک ابزار ارتباط سازمانی نیز استفاده میشد. این گجت نیز پس از ورود تکنولوژی های پیشرفته ارتباطی به سرعت کنار گذاشته شد.
گیم بوی یک دستگاه بازی ویدوئی بود که در دهه ۹۰ میلادی وارد بازار شد. این محصول تولید کمپانی نینتندو بود. Game Boy از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار بود و بهترین بازی های آن تتریس، سوپر ماریو، بیس بال و تنیس بود. گیم بوی پس از ورود کنسول های پیشرفته به سرعت از یادها فراموش شد. مدتی بعد با ورود کنسول های PSP این محصولات جان دوباره ایی گرفتند.
دفترچه یادداشت الکترونیکی (Electronic Orgnizer)
دفترچه یادداشت های الکترونیکی را دانشجویان کارکشته کامپیوتر و عاشقان کامپیوترهای همراه به خوبی میشناسند. این محصولات در واقع یک میکروکامپیوتر تاشو و جیبی بودند که توانایی ثبت نوشته های متنی، ضبط صدا، ثبت شماره های تلفن، تقویم، ساعت و... را داشتند. دفترچه یادداشت های الکترونیکی در دهه ۹۰ میلادی و سال های پس از آن بسیار مورد استفاده بودند و با آمدن کامپیوترهای جیبی (PDA) از دور خارج شدند.
ساعت های مچی مجهز به ماشین حساب
بسیاری از ما ساعت های مجهز به ماشین حساب را به یاد داریم. این محصولات تحت برندهایی مانند (CASIO) در بازار کشورمان به وفور یافت میشد و یک کادوی استثنایی برای تولد بنده بود که هنوز هم وقتی یاد گم کردن آن در آب خوری مدرسه می افتم داغ دلم تازه میشود! این ساعت ها در دهه های ۷۰ تا ۹۰ میلادی بسیار پر کاربرد بودند و مقایسه آنها با ساعت های هوشمند امروزی به مانند یک جک است!
تا پیش از ورود دوربین های دیجیتال و گوشی های مجهز به دوربین عکاسی، تنها وسیله برای ثبت خاطرات دوربین های عکاسی آنالوگ بودند. این دوربین ها از فیلم های عمدتا ۳۶ عددی برای ضبط تصاویر استفاده میکردند و چاپ و ظهور نگاتیو آنها یک پروسه دشوار و طولانی مدت بود. خوشبختانه با پیشرفت تکنولوژی این فیلم ها که از امولسیون ژلاتین و هالید نقره ساخته میشدند از دور خارج شده و با ذخیره ساز های دیجیتالی جایگزین شد.
تلویزیون های پرتابل یا قابل حمل
تلویزیون های قابل حمل با تیونر های آنالوگ در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی ابداع شدند. این محصولات بعدها و با پیشرفت دنیای الکترونیک با مدل های کوچکتر ۳ تا ۶ اینچی جایگزین شدند. اولین تلویزیون همراه تولید کمپانی پاناسونیک بودند که بعدها با ورود اینترنت و پیشرفت گجت های دیجیتالی منسوخ شدند.
با نگاهی ساده به تمام این محصولات میتوان نتیجه گرفت که در ۱۰ سال گذشته چه اتفاقات تکان دهنده ای در اطراف ما رخ داده است و این محصولات که به معرفی آنها پرداختیم، به جرات میتوان گفت پدران صنعت الکترونیک و دیجیتال عصر حاضر به شمار میروند.
برگرفته از: سخت افزار