خیابان «پسیج د گراسیا» (Passeig de Gracia) یکی از معروفترین خیابانهای شهر بارسلون اسپانیا به شمار میرود. این خیابان برای عاشقان خرید یک بهشت محسوب میشود.
خیابان پسیج د گراسیا تا سال ۱۸۲۷ جادهای به نام «کامی د خِسوس» (Camí de Jesús) بود که شهر بارسلون را با شهر همسایه گراسیا پیوند میداد. هر چند در آغاز قرن ۱۹ مردم بارسلون داخل دیوارهای شهر دچار خفقان شده بودند و این امر سبب توسعه شهرهای اطراف گردید. با تخریب دیوارها در سال ۱۸۵۴ و آغاز «ایسامبله» (Eixample) در پنج سال بعد، خیابان پسیج د گراسیا اهمیت زیادی پیدا کرد. در ابتدا خانههای مسکونی با باغهایی زیبا در آن ساخته شد و سپس کافیشاپها، تئاترها، رستورانها و سالنهای رقص را به آن اضافه کردند. با وجود تمام این امکانات این خیابان تبدیل به منطقهای فراغتی برای قشر بورژوا شده بود.
بعد از برگزاری نمایشگاه جهانی سال ۱۸۸۸ این خانههای تک واحدی با ساختمانهای چهار طبقه و مغازههایی در طبقه همکفشان جایگزین شدند. برای ساخت این ساختمانهای جدید که اکثراً محل اقامت طبقه بورژوا بودند، معمارانی برجسته دست به کار شدند. امروزه این خیابان یکی از مهمترین قسمتهای شهر بارسلون به شمار میرود.
خیابان پسیج د گراسیا با مغازههای بسیار متنوع، یک موزه و رستورانهای خوب، یکی از بهترین مکانها برای کسانی خواهد بود که قصد تفریح و خرید طی سفرشان را دارند. علاوه بر مرکز خریدها و فروشگاههای فوقالعاده، استراحت در ساحلهای دلپذیر این شهر نیز، آن را تبدیل به یک مقصد گردشگری بینظیر میکند. خیابان منحصر به فرد پسیج د گراسیا لباسهایی را به نمایش میگذارد که نمیتوان از داشتن آنها در کمد لباستان صرف نظر کنید. اولین نوع هنر که در این خیابان خواهید دید درست زیر پایتان قرار دارد! کفپوش زمین با طراحی منحصر به فردش توسط آنتونی گائودی ساخته شده است.
این خیابان یک منطقه تجاری و خرید مهم با حضور برخی از مهمترین آثار معماری شهر به حساب میآید. در اینجا میتوانید برندهای مطرح بسیاری را ببینید و از گشت و گذار و خرید در بوتیکها و مغازههایی مانند شانل، گوچی، والنتینو و یا جیمی چو لذت ببرید. البته در بین این فروشگاهها کافهها و رستورانهای خوب و مدرنی هم پیدا میکنید. خوب است بدانید که اینجا تنها مقصدی برای جیبهای پر پول نیست. برندهای اقتصادیتری مانند استرادیواریوس، H&M، برشکا و بلانکو نیز در این خیابان شعبه دارند.
خیابان پسیج د گراسیا درست در مرکز «ایسامبله» قرار داشته و از «پلاکا کاتالونیا» (Placa Catalunya) تا «کارر گران د گراسیا» (Carrer Gran de Gracia) امتداد مییابد. از نظر قیمت اجاره یا خرید ملک این خیابان امروزه گرانترین خیابان بارسلون و حتی اسپانیا به شمار میرود. حتی خیابان «سرانو» (Serrano) در مادرید هم در این فهرست بعد از پسیج د گراسیا قرار میگیرد. یکی از فضاهای دل انگیزی که میتوانید در طول این خیابان به آن سر بزنید، باغهای گیاهشناسی «پالائو روبرت» (Palau Robert) خواهد بود. در این مجموعه دیدنی علاوه بر تماشای باغهای بسیار زیبا، یک موزه کوچک هنر و تاریخ نیز وجود دارد که میتوانید از آن بازدید کنید.
اگر قصد گردش و بازدید از نقاط گردشگری برجسته را داشتید، پیشنهاد میکنیم یکی از سازههای شاخص «گائودی» را تماشا کنید. زمانی که در بارسلون هستید یکی از کارهایی که باید حتماً انجام داد، بازدید از آثار این معمار بزرگ خواهد بود. آثار این هنرمند برجسته در بین معماران جهان به عنوان یکی از بیهمتاترین و شاخصترین سبکهای معماری شناخته میشود. تأثیر کارهای او را در چهره معماری بارسلون به وضوح خواهید دید. در خیابان پسیج د گراسیا، شماره ۴۳، «کازا باتلو» (Casa Battlo) را پیدا خواهید کرد که توسط گائودی بازسازی شده است. این بنا در سال ۱۸۷۷ ساخته و در بین سالهای ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۶ مجدداً طراحی گردید. این ساختمان نیز مانند کارهای دیگر این معمار، بسیار قابل توجه خواهد بود.
خیابان پسیج د گراسیا به خاطر رستورانهای شیک و لوکسش شهرت زیادی دارد. یکی از این رستورانها «پارکو سوشی ساشیمی» (Parco Sushi Sashimi) واقع در شماره ۱۱۹ است. اگر از طرفداران پر و پا قرص سوشی هستید اینجا را به شما پیشنهاد میکنیم. این رستوران یکی از بینظیرترین رستورانهای ژاپنی در بارسلون با سبک و حال و هوایی خاص به حساب میآید. برخی دیگر از رستورانهایی که میتوانیم برای شما نام ببریم، رستوران بیلبائو با بهترین غذاهای بومی در شهر است. رستوران «بوتافومیرو ماریسکِریا» (Botafumeiro marisqueria) در شماره ۸۱ یکی از بهترین گزینهها برای علاقمندان غذای دریایی محسوب میشود.
با توجه به تمام مواردی که ذکر شد میتوان خیابان پسیج د گراسیا را یک مجموعه کامل از خرید، سرگرمی، استراحت، گردش، فرهنگ، تاریخ معماری و صرف غذاهایی لذیذ دانست. قطعا گشت و گذار در این خیابان تجربه و خاطراتی بی مثال را در سفرتان به بارسلون رقم خواهد زد.
این شهر که بیشتر نقاط آن به رنگ صورتی است، شور و عشق و نشاط در آن پرتو میافکند. ورونا به طور کلی مثل خود ایتالیا مکانی عاشقانه بوده و نماد پایتخت عشق و وطن دو عاشق مشهور جهان، رومئو و ژولیت است. این شهر در منطقهی ونتو (Veneto)، دومین شهر بزرگ است اما اصلا شبیه شهرهای بزرگ نیست. این شهر با کوچههای روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانههای رومی باشکوه آزاد از گذر زمان است. برای تجربهی واقعی زیبایی، هنر و حال و هوایی عاشقانه، چند روزی به ورونا سفر کنید.
در قلعهای شگفتانگیز که Castelvecchio نام دارد، یکی از بهترین گالریهای هنری ونتو برپا است. آثار به نمایش گذاشته شده، به شکل برجستهای در این نمایشگاه چیده شده است که شامل برخی از جذابترین آثار هنری مربوط به دوران رنسانس و اوایل قرون وسطی میشود. وقتی در این قلعهی فوقالعاده زیبا قدم میزنید، میتوانید چشماندازی چشمنواز از رودخانهی آدیگه (Adige)، پل Scaligero و مجسمهی شگفتانگیز Cangrande را به تماشا بنشینید.
شما میتوانید به صورت بیهدف در شهر بگردید و از تمامی مناظر زیبای آن لذت ببرید. زمانی که چنین کاری انجام میدهید، در واقع از شلوغی و ازدحام مناطقی که گردشگران اغلب از آنها بازدید میکنند، دور میشوید و مثل یک فرد محلی شهر و زندگی مردم آن را تجربه میکنید.
Piazza Erbe یکی از میدانهای قدیمی ورونا است که نام خود را از بازار قدیمی فروش گیاههای دارویی گرفته است. در مرکز آن فوارهای بزرگ و زیبا با صورت یک مرد (که صورت او حکاکی شده است) وجود دارد که متعلق به قرون وسطی است. امروزه در این بازار غرفهها همه چیز، از گیاهان دارویی گرفته تا قارچ وحشی، میوه، نانهایی با گیاهان محلی و ... به فروش میرسانند. حتما در این شهر سری به بازارهای کشاورزان محلی بزنید. در این بازارها میتوانید بهترین محصولات محلی شامل نان، پنیر و ... را بخرید و در پایین فواره، در ساختمانی قدیمی و مجلل پیکنیک هیجانانگیزی به پا کنید.
Casa di Giulietta خانهی ژولیت است و میتوانید با بازدید از آن تمام آن داستان عاشقانه را تصور کرده و با تمام جان احساس عاشقانهی آن را لمس کنید. بازدید از این خانه که آن را به خانهی ژولیت نسبت میدهند، هم حزنانگیز است و هم خاص. سنگ زیبای زردرنگ و بالکن بزرگ این خانهی قدیمی در ورونا، این قصه را خیلی واقعی و سحرآمیز جلوه میدهد
حتما از Tomba di Giulietta یا همان مقبرهی ژولیت دیدن کنید که در سردابهای با حال و هوای خاص، در پایین صومعهی سان فرانچسکو آل کورسو (San Francesco Al Corso) قرار دارد.
بعد از بازدید از این مکان توریستی اما فوقالعاده، باید سری هم به Giardino Giusti بزنید. اینجا یکی از زیباترین و بهترین باغهای متعلق به دوران رنسانس در ایتالیا است که در سال ۱۵۸۰ میلادی ایجاد شده است. پرچینهای دوستداشتنی پرپیچ و خم مجسمههای زنانی از جنس سنگ مرمر را در یک باغ مخفی دلربا احاطه کرده است.
اگر دوست دارید به ویلایی بسیار قدیمی بروید که در آن چندین کلکسیون، عتیقهجات و آثار هنری وجود داشته باشد، باید به هتل Gabbia D’oro بروید. بازدید از این هتل شبیه قدم زدن در مغازههای قدیمی است؛ اشیای موجود در این هتل به معنای واقعی کلمه گلچین شده است. هتل ۵ ستارهی The Gabbia D’oro با این که هتل گرانی است، اما باید حداقل یک شب اینجا بمانید تا شبی عاشقانه و شگفتانگیز را تجربه کنید. ورونا ناشناختههای جذاب بسیار زیادی (که معمولا همگی به سبک ایتالیایی است) برای کشف کردن دارد.
ویلیام شکسپیر نقل قولی دارد که میگوید هیچ دنیایی بدون دیوارهای ورونا وجود ندارد. بسیاری از افراد سرشناس نیز در مورد این که ورونا به زیبایی، حفظ سورئال و افسانهی عاشقانه شناخته میشود، با شکسپیر موافق هستند. ورونا به معنای واقعی کلمه سحرآمیز است.
برج سی ان تورنتو یکی از معروفترین جاذبههای این شهر به شمار رفته و با تفریحاتی هیجان انگیز، سه رستوران عالی و مرکز خرید، برای هر فردی یک سرگرمی مناسب فراهم میکند.
معروفترین نقطه دیدنی شهر تورنتو چیزی فراتر از یک شگفتی معماری محض است. برج «سی ان» (CN)، یک مقصد غذاخوری و تفریحی برنده جایزه نیز به شمار میرود. این سازه ۵۵۳ متری تا قبل از کامل شدن برج خلیفه در سال ۲۰۱۰، بلندترین سازه ایستای بدون کمک در جهان بود. امروزه برج سی ان یکی از مشهورترین جاذبهها برای گردشگران و مردم منطقه است. این سازه مرتفع در ۲۶ ژوئن سال ۲۰۱۶ جشن ۴۰ سالگی خود را برگزار کرد.
اگر سوار آسانسور تمام شیشهای شده و به بالای برج بروید، میتوانید از نماهای شگفت انگیز شهر لذت ببرید. در روزهای آفتابی و صاف میتوان تا ۱۶۰ کیلومتر دورتر، یعنی طول دریاچه تا آبشارهای نیاگارا و راچستر نیویورک را نیز تماشا کرد. برای صرف غذا میتوان یکی از سه رستوران برج را برگزید که رستوران گردان ۳۶۰ نیز یکی از آنها خواهد بود. میتوانید روی زمین شیشهای این قسمت راه بروید، بنشینید، دراز کشیده و یا حتی بپرید! این شیشهها نشکن هستند. یکی از کارهای هیجان انگیز در برج سی ان، آزمودن محدوده اعصابتان با راه رفتن روی لبه با دست آزاد دور قسمت بالایی برج خواهد بود.
برج سی ان سه گزینه عالی برای صرف غذا به شما پیشنهاد میکند.
رستوران ۳۶۰: این رستوران با نمای ۳۶۰ درجه بینظیرش از بالای شهر و همچنین منوی خلاق کانادایی مناسب فصل خود، یک تجربه غذایی فوقالعاده را در محیطی بیمثال برای شما رقم میزند. رستوران ۳۶۰۰ گستره وسیعی از نوشیدنیهای عالی را از کانادا و سرتاسر جهان برای مشتریان خود آماده میکند. این رستوران که تا به حال جایزههای متعددی را برده است، آماده پذیرایی از گروهها، مهمانیها و انجمنهای گوناگون بوده و جایی بسیار مناسب برای برگزاری مراسمها به شمار میرود. توصیه میکنیم از قبل میز خود را در این رستوران رزرو کنید.
هورایزِنز: رستوران «هورایزنز» (Horizons) واقع در طبقه «چشم انداز»، مناسب برای سلیقههای خانوادگی محلههای تورنتو بوده و غذاهایی با کیفیت عالی را در کنار مناظر خارقالعاده به مشتریان خود ارائه میدهد. اگر به دنبال مکانی برای برگزاری رویدادهای خاطره انگیز و یا یک غذا خوردن معمولی هستید، در هر دو صورت اینجا برای شما گزینه مناسبی خواهد بود.
لو کافه: اینجا در همکف برج سی ان قرار داشته و طیف وسیعی از غذاهای عالی و خوشمزه را با قیمتی بسیار مناسب به مشتریان خود ارائه میکند. این غذاخوری جایی ایدهآل برای بازدیدکنندگان و افرادی با زمان اندک خواهد بود. منوی روبهروی شما متشکل از انواع پیتزا، سالاد، ساندویچ، قهوه تازه دم کرده، چایهای گوناگون و برخی موارد پخته شده مختلف است که بسیار وسوسه انگیز به نظر میرسند.
در سال ۲۰۱۱ برج سی ان «اِج واک» (EdgeWalk) را افتتاح کرد که اولین جاذبه در نوع خود در آمریکای شمالی به شمار میرفت. اگر تا به حال تجربه راه رفتن در ارتفاع ۳۵۶ متری بالای تورنتو در فضای باز را نداشتهاید و تفریحات هیجانی برای شما جذاب است، اج واک قطعاً گزینه خوبی برای شما خواهد بود.
مرتفعترین پیاده روی دست آزاد را در بالای برج سی ان پیدا میکنید که از یک لبه ۱/۵ متری به دور قسمت اصلی برج تشکیل شده است. بازدیدکنندگان میتوانند در گروههای ۶ نفره در حالی که از بالا با وسایل ایمنی حمایت میشوند به پیاده روی بپردازند! این تور توسط یک راهنمای آموزش دیده هدایت شده و حدوداً نیم ساعت طول میکشد. البته قسمتهای دیگری هم شامل این گردش میشود که جمعاً ۱/۵ ساعت زمان خواهند گرفت. طی پیاده روی میتوانید به عقب متمایل شده و چیزی جز هوای آزاد را بین خود و شهر احساس نکنید. قطعاً این امکان که عکسی شگفت انگیز از تجربه بیهمتای خود بگیرید و آن را با دوستان خود روی زمین به اشتراک بگذارید چیزی نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت!
برج سی ان برای سرگرمی آن دسته افرادی که بودجه صرف غذا یا تجربه اج واک را ندارند، گزینههای دیگری نیز پیشنهاد میکند. عکاسی روی طبقه شیشهای با مساحتی زیاد و ارتفاع ۳۴۲ متری از سطح زمین یکی از این امکانات خواهد بود. علاوه بر آن میتوانید بر روی «تراس آسمان» با فضایی باز، نسیم ملایم و خوشایندی را احساس کرده و از آرامش خود لذت ببرید. اگر سوار آسانسور شوید و ۳۳ طبقه دیگر نیز بالا بروید، میتوانید از منظره ۳۶۰ درجه بدون مانع بالای شهر نیز خاطره خوشی را رقم بزنید. در برج سی ان قسمتی به نام «محوطه کودکان» وجود دارد که سرگرمیهای گوناگونی را به کودکان ۸ سال و پایینتر ارائه میکند. فضای بزرگی که مختص فروشگاهها و مراکز خرید طراحی شده، یکی از بهترین تجربههای خرید بیهمتای تورنتو را برای شما فراهم میکند.
خیابان بالدوین در نیوزیلند، شیبدارترین خیابان مسکونی جهان است. بله، مردم واقعا در طول آن زندگی میکنند و زندگی آنها به این صورت است:
خیابان بالدوین از تپهی سیگنال بالا میرود که به اوتاگو هاربر در شهر دنیدن نیوزیلند مشرف است.
این خیابان دارای ضریب زاویهی ۱/۵ است که باعث میشود حتی از خیابان معروف لامبارد در سانفرانسیسکو نیز شیبدارتر باشد. بالدوین از ۳۰ متر بالاتر از سطح دریا شروع میشود و تا ۱۰۰ متر بالاتر از سطح دریا ادامه دارد. اگر شما هم دست به کار محاسبه شدهاید، باید بگوییم که بله، این میزان، به معنی ۱۹ درجه انحراف یا ۳۵ درصد شیب است.
هیچ کس فکرش را هم نمیکرد که بالدوین، شیبدارترین خیابان جهان شود. نقشهکشی به نام چارلز کتل، نقشهی شهر دنیدن را روی کاغذ آورد بی آنکه کوچکترین توجهی به شیب تند تپههایش داشته باشد. بسیاری دیگر از خیابانهایی که طراحی کرده بود، اصلا به مرحلهی اجرا نرسیدند. بهتر است بپذیریم که چارلز کتل چندان در شغلش موفق نبود.
خیابان بالدوین به جای آسفالت از بتن پوشیده شده است که در نیوزیلند مرسومتر است. قیر ذوب شده و به اطراف خیابان سرازیر میشود.
طول خیابان چیزی در حدود ۳۵۰ متر است. واقعا هم متراژ کمی محسوب میشود، اما طی کردن آن، ممکن است بیش از ۱۰ دقیقه وقت شما را بگیرد. وقتی به آنجا رسیدید، کمی استراحت کنید. نگران نباشید یک چشمه آن بالا منتظرتان است.
کسانی که در خیابان بالدوین زندگی میکنند، تا دلتان بخواهد دلیل دارند تا هم عاشق این خیابان باشند و هم از آن به شدت متنفر.
یکی از ساکنان این محل، از شیب تند آن برای کم کردن وزن خود استفاده میکند. او اغلب روزها، حداقل ۳۰ مرتبه خیابان را بالا و پایین میرود.
درجهی شیب تنها دلیلی نیست که باعث میشود شما دلتان نخواهد در خیابان بالدوین ساکن شوید. توریستهای فراوانی تمام مدت به این خیابان میآیند تا از آن دیدن کنند و شروع به شکلک درآوردن و عکس گرفتن در دور و اطراف این تپهی شیبدار میکنند. چنانچه به خیابان بالدوین بروید، احتمالا سو بالدوین را ملاقات خواهید کرد. او عاشق ملاقات با افراد گوناگون است و هر وقت که پایش را از خانهاش بیرون میگذارد، میتواند با "کسانی که از آن طرف دنیا آمدهاند" به گفت و گو بنشیند.
هر روز، تعدادی از توریستها تنها به این دلیل به خیابان بالدوین میآیند که ببینند آیا میتوانند از آن بالا بروند یا خیر. برخی از آنها حتی سعی میکنند با دوچرخه طول آن را طی کنند و بعضی دیگر دویدن را امتحان میکنند.
مسابقهی یافا هر سال در ماه جولای در این خیابان برگزار میشود. حدود ۳۰۰۰۰ یافای بسیار بزرگ که نوعی شیرینی است، از بالای خیابان به پایین، غلتانده میشود. هر کدام از آنها دارای یک شمارهی مخصوص میباشد و درآمد این مسابقه صرف امور خیریه میشود.
اگر بتوانید خودتان را به بالای تپه برسانید، برنده شدهاید. در بالای خیابان، دیوارنمایی وجود دارد که توسط یکی از ساکنان نقاشی شده است. گفته میشود اگر به آن نقطه برسید یکی از ساکنان به شما گواهی ویژهای خواهد داد.
هنرمندی که این دیوارنما را نقاشی کرده است میگوید که سختترین قسمت آن، راندن هر روزهی ماشین به سمت بالای خیابان بوده است. این مسئله ممکن است به ماشین او، صدمهای جدی وارد کرده باشد. این مشکل وسایل نقلیه، احتمالا برای تعداد زیادی از ساکنان خیابان بالدوین صادق است.
مجبور نیستید طول خیابان را قدم بزنید. خیابان بالدوین به جالی پیادهرو، به پلههایی مجهز است که شما میتوانید شیب خیابان را با آنها سادهتر طی کن
شهربازیها مکانهایی فوقالعاده برای تفریح و هیجان هستند. وسایل بازی این پارکها به نحوی طراحی میشوند که بیشترین هیجان و نشاط را برای مردم و بچهها به ارمغان بیاورند. اما گاهی بیاحتیاطی و عدم استفادهی صحیح از این وسایل باعث بروز حوادث دردناک و ناگواری میشود که تا مدتها فراموش کردن آن ممکن نیست. در طول تاریخ فعالیت شهربازیها، بارها حوادثی ناگوار در شهربازیهای سراسر دنیا روی داده است. البته بیان این تجربیات ناخوشایند به این معنا نیست که قید هیجان و شهربازی را بزنید اما با رعایت نکات ایمنی میتوانید تفریحی سالم و پرهیجان داشته باشید.
البته صاحبان شهربازیها و سرمایهگذاران این مراکز تفریحی باید ایمنی و سلامت مردم را در الویت قرار دهند و به خاطر کاهش قیمت و یا سایر مسائل با جان مردم بازی نکنند. وسایل بازی شهربازیها باید مرتب بازدید شوند تا از امنیت آنها اطمینان حاصل شود. در ادامه با مرگبارترین حوادث شهربازیها در طول تاریخ آشنا میشویم. (عکسها تزیینی است.)
شهربازی اکسپولند در اوساکای ژاپن برای مدت ۳۷ سال، یک پارک پررونق و محبوب بود. این پارک برای نمایشگاه بینالمللی سال ۱۹۷۰، اکسپوی ۷۰ افتتاح شده بود و بیش از ۴۰ وسیلهی بازی و ۱۹ فروشگاه و رستوران داشت. اما حادثهی ناگواری که در پنجم ماه مه سال ۲۰۰۷ اتفاق افتاد، همه چیز را تغییر داد.
در این روز، دردناکترین فاجعهی شهربازی ژاپن به وقوع پیوست و در جریان آن، ترن هوایی Fujin Raijin II از مسیر خود خارج شد. در جریان این حادثه یک دانشجوی ۱۹ ساله کشته شد و ۱۹۹ نفر دیگر به شدت مجروح شدند. تحقیقات و بررسیهای انجام شده نشان داد که شکستن یکی از محورهای ترن، باعث این حادثه شده است و ۱۵ سال است که هیچ کدام از محورهای آن عوض نشده بودند.
ترنهای مشابه در سراسر ژاپن تعطیل شدند تا برای پیشگیری از چنین مشکلاتی، بررسی شوند. در ماه بعد، تحقیقات بیشتر نشان داد که مشکلات مشابهی در سایر وسایل بازی این پارک هم وجود داشته است. این پارک بعد از رفع اشکالات موجود، مجددا بازگشایی شد اما بعد از آن حادثه، دیگر رونق سابق را پیدا نکرد و برای همیشه در ۹ دسامبر ۲۰۰۷ تعطیل شد.
در سال ۱۹۹۷، سرسرهی آبی پارک واترورلد کالیفرنیا، حادثه آفرید. سرسرههای آبی همواره یکی از خطرناکترین وسایل تفریحی شهربازیها هستند و اقدامات امنیتی کمی برای آنها در نظر گرفته میشود. در سال ۱۹۹۷، ۳۳ دانشآموز دبیرستان همگی با هم سوار سرسره شدند. این سرسره در مقابل وزن زیاد آنها مقاومت نداشت و شکست. یکی از این دانشآموزان که ۱۷ ساله بود، به دلیل شکستن قفسهی سینه جان خود را از دست داد و ۳۲ نفر دیگر به بیمارستان منتقل شدند. مدتی بعد در جشن فارغالتحصیلی این دانشآموزان، ۱۷ نفر از آنها دیپلم خود را در حالی دریافت کردند که روی ویلچر نشسته بودند.
یکی از اولین ترنهای هوایی چوبی، ترن Derby Racer بود که در سال ۱۹۱۱ ساخته شد. مسیر دو قسمتی این ترن به شکل عدد ۸ انگلیسی طراحی شده بود. در آن دوران، اقدامات امنیتی جدی برای اطمینان از سلامت و ایمنی وسایل بازی در شهربازیها انجام نمیشد. کمی بعد از افتتاح این ترن هوایی، در هشتم ژوئن سال ۱۹۱۱، مرد جوانی از ترن پرتاب شد و جان خود را از دست داد. این واقعه، شروع خوبی برای این ترن نبود. شش سال بعد، مرد دیگری در مسیر ترن افتاد و با آن برخورد کرد و جان خود را از دست داد. سومین حادثهی تلخ در سال ۱۹۲۹ اتفاق افتاد. در این سال هم یکی از افرادی که سوار ترن بود از آن به بیرون پرتاب شد. مورد آخر به دادگاهی شدن مسئول پارک انجامید. در سال ۱۹۳۶، این ترن را تخریب کردند تا ترن هوایی دیگر با نام مشابه در همان مکان بسازند. ترن دوم یک سال بعد افتتاح شد اما دوباره در سال ۱۹۴۸ تخریب شد.
اکشن پارک به عنوان یکی از خطرناکترین و مرگبارترین پارکهای موضوعی دنیا شناخته میشود. این پارک در سال ۱۹۷۸ افتتاح شد و در سال ۱۹۹۶ به دلیل گزارشات متعدد از حوادث ناگوار و کاهش مشتریان و بازدیدکنندگان به دنبال این گزارشات، تعطیل شد. این پارک یکی از اولین پارکهای آبی در آمریکای مدرن بود. شش نفر در این پارک جان خود را به دلایلی از جمله غرق شدن، برق گرفتگی، حملهی قلبی و برخورد سر با سنگ، جان خود را از دست دادهاند.
یکی از خطرناکترین جاذبههای این پارک، استخر امواج آن بود که اهالی آن را Grave Pool یا استخر مرگبار مینامیدند. در این استخر، حداقل ۱۲ نجات غریق کار میکردند و در آخر هفتههای شلوغ، گاهی در طول روز ۳۰ غریق، نجات پیدا میکردند. در ۲۴ جولای ۱۹۸۲، یک پسربچهی ۱۵ ساله در این استخر غرق شد. دو سال بعد در ۲۷ آگوست ۱۹۸۴، یک جوان ۲۰ ساله و در ۱۸ جولای ۱۹۸۷، یک جوان ۱۸ ساله جان خود را در این استخر از دست دادند. این پارک به دستور دادگاه در سال ۱۹۹۶ تعطیل شد و در سال ۱۹۹۸ با نام جدید پارک آبی Mountain Creek بازگشایی شد. اقدامات امنیتی برای حفظ ایمنی استخرها و جاذبههای پارک انجام گرفته بود. در نهایت در سال ۲۰۱۴۴، پارک دوباره به اکشن پارک تغییر نام داد.
ایدهی استفاده از یک سلاح دفاعی قرون وسطایی برای پرتاب افراد به داخل استخر، ایدهی خوبی نیست اما اهالی سامرست در آن زمان برای امتحان این ایده، هیجانزده بودند. پارک آبی میدلمور تصمیم گرفت تا این ایده را عملی کند؛ ایدهای که به ساخت یکی از خطرناکترین و مرگبارترین وسایل تفریحی در پارک آبی منجر شد. زمانی که دو دانشجو، هنگام استفاده از این وسیله، تور ایمنی آن را از دست دادند، روی زمین سقوط کردند. پلیس، گردانندگان این وسیلهی تفریحی مرگبار را دستگیر کرد.
در قسمت بعدی مقاله با چند حادثهی مرگبار دیگر آشنا میشویم که در شهربازیهای سراسر دنیا به وقوع پیوسته و باعث مرگ بسیاری از افرادی شده است که برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت، شهربازی را انتخاب کرده بودند.
برای عبور از رودخانه و مسیر جنگل چراپونجی در ایالت مگالایا در شمال شرقی هند، باید به یک درخت اعتماد کنید زیرا که هیچ راه استاندارد دیگری به جز ریشههای بیرونی درختان که در هم پیچیده شدهاند وجود ندارد. این پل طبیعی حاصل هدایتی اندک از سوی انسان و صبر بسیار است. مردم محلی رشد این ریشهها را با قرار دادن چوب بامبو در میان آب کنترل و هدایت کرده و سپس منتظر میمانند تا ریشه درختان کائوچو به مسیر دلخواه حرکت نمایند. زمانی که ریشهها رشد کرد، نردههایی از درخت مو را به آن اضافه میکنند و فاصله میان ریشهها را نیز با گل و سنگ پر کرده و در نهایت گذرگاه محکمی میسازند. در حدود ۲۰ سال طول میکشد تا پل به اندازه کافی برای عبور مقاوم شود.
در گورستان مری بیش از ۶۰۰ سنگِ قبر چوبی رنگارنگی وجود دارد که بر روی آن بخشهایی از زندگی، خاطرات روزانه و لحظات آخر فردی که درگذشته، نگاشته شده است. تصاویر متفاوتی از سربازان اعدام شده ساپانتا تا فردی روستایی که با وانت تصادف کرده را بر روی صلیبهای نقاشی شده میتوان یافت. سنگ نوشتهها نیز صریح و اغلب خندهدار هستند؛ برای نمونه بر روی یکی از آنها این جمله نوشته شده که: «در زیر این صلیب سنگین مادر شوهر من آرمیده است ... سعی نکنید او را بیدار کنید چراکه او به خانه بازمیگردد و سر مرا از تنم جدا میکند!». این سبک قبرستان در دهه ۱۹۳۰ به وسیله "استن لون پاتراس" بنیان گذاشته شده و اولین کسی بود که شروع به حکاکی شعرهای طنز و طعنه آمیز در رابطه با فرد درگذشته و نقاشی تصاویر آنها بر روی صلیبها نمود. پاتراس در سال ۱۹۷۷ در حالی درگذشت که صلیب خود را حکاکی کرده و خانه و کارش را برای با استعدادترین شاگرد خود، «دومیترو پاپ»، به ارث گذاشت.
در زمان پیشرفت برنامه فضایی شوروی، تسهیلات مخفی نیروی هوایی در جنگلهای شمال شرقی مسکو به مکانی به نام «شهر ستارگان» منتقل گردید؛ منطقهای در «مرکز آموزش فضانوردی یوری گاگارین» که فضانوردان آینده در آنجا برای سفر فضایی از نظر فیزیکی، فنی و روانی آماده میشدند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، از این راز پرده برداری شد و این مرکز درهای خود را به روی عموم باز نمود. امروزه تعدادی از کمپانیها، تورهایی را برای بازدید از این تسهیلات برگزار کرده که در طول آن بازدیدکنندگان میتوانند مشابه لباس فضانوردان را بپوشند، بازدیدی از سانتریفیوژها داشته باشند و یا در فضاپیمایی که بی وزنی را شبیه سازی مینماید، سوار شوند. این مکان موزهای از سفرها و اکتشافات فضایی است که شامل مجموعه تأثیرگذاری از لباسهای فضایی و کپسولهایی که با ورود دوباره به جو سوخته میشوند، میباشد.
غار فینگال که همانند تصویری از یک رمان خیالی، در خلیج هبرید اسکاتلند واقع شده، یک غار دریایی بزرگ بوده که از دیوارهایی با ستونهای شش ضلعی به هم پیوسته بازالت تشکیل شده است. اسطورههای سلتی معتقدند که این غار یک زمانی بخشی از پلی در میان دریا بوده که به وسیله غولها برای جنگ با یکدیگر ساخته شده است. دانشمندان معتقدند که این مکان متشکل از انباشت گدازههای آتشفشانی است که به آرامی خنک شدهاند و به ستونهای بلند بازالت بدل گشتهاند. زمانی که سر جوزف بنکز (Sir Joseph Banks) این غار را در سال ۱۷۷۲ کشف نمود، باعث شکل گیری منبع الهام و تصورات بسیاری از نویسندگان، هنرمندان و موسیقیدانها گشت. در سال ۱۸۳۰ آهنگساز فلینگ مندلسون (Felix Mendelssohn) آهنگی در رابطه با این غار نوشت و در همین سال نقاشی به نام ترنر (turner) نیز این غار را نقاشی نمود؛ بنابراین این مکان امروزه دروازهای به عصری رمانتیک برای توریستها به شمار میرود.
در زیر کوههای دامانهور وابسته به فرقه اجتماعی طبیعتگرایی که در دهه ۱۹۷۰ تأسیس گردیده، ۵ طبقه معبد زیرزمینی قرار دارد که نمایشی شگفتانگیز از شکوه قرن جدید است. دامانهور که در ۳۰ مایلی شهر تورین (Turin) قرار دارد بر عقاید غیر مسیحی و عصر جدید استوار بوده و بر بیانهای خلاقانه، مدیتیشن و آرامش روحی تکیه دارد. سالنها و راهروهای این معبد از نظر نقاشیها، موزاییکها و آیینهها در زمینههای متفاوت از یکدیگر بین سالهای ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۲ توسط شهروندان آن در شیفتهای متفاوت تا ۸۵۰۰ متر مکعب در زمین حفاری و طراحی شده است. تأثیر سبک هنری دهه هفتاد را میتوان از تاریخ جهان تا جنگلی با حیوانات خطرناک تا ایستگاههای فضایی بینالمللی، در بسیاری از نقشها، مشاهده نمود.
ماهی مرکب شب تاب نوعی از سفالوپور است که به رنگ آبی بینظیری میدرخشد. این نوع از ماهیها که معمولاً در عمق دریا در آبهای اطراف ژاپن زندگی میکند، از ماه مارس تا می هر سال، در ساحل خلیج تویاما میلیونها سطح درخشان را ایجاد مینمایند. این فصل از سال فصل ماهیگیری نیز هست. تورهای ماهیگیران حجمی از این مخلوقات درخشان را به تور انداخته و قایق را به فانوس دریایی بدل مینمایند. ساحلها نیز در این زمان توسط ماهیهای مرکب که تخم ریزی و پس از یک سال عمر آماده مرگ میشوند به رنگ آبی در میآیند. حکومت ژاپن از این اتفاق هر ساله با عنوان «دیدنی طبیعی خاص» یاد مینماید. این ماهیها همچنین به علت آنکه از نظر خوراکی نیز بسیار خوشمزه هستند پس از جمع آوری از ساحل، به رستورانها فرستاده شده و در کنار سوشی به صورت خام یا بخار پز سرو میشوند.
معلمی غنایی در یک قلم خودکار دفن شد، خوانندهای در یک میکروفون به آرامگاه ابدی خود پیوست و یک کارگر در چکش خود جاودانه شد. این «تابوتهای فانتزی» که شبیه اقلامی که معرف شغل، علاقه، یا الهام پذیری فرد فوت شده است، در نجاری کین کووی تولید میشوند. این کارگاه در دهه ۱۹۵۰ توسط سث کین کووی (Seth Kane Kwei)، یکی از اعضای گروه قومی «گا» در ساحل غنا، ایجاد شد. «گا»ها معتقدند زمانی که فردی میمیرد، به زندگی دیگری منتقل میشود و به تأثیرگذاری روی زندگی بازماندگان خود ادامه میدهد؛ بنابراین اعضای خانواده به منظور دعاهای خوب مردهشان، تلاش مینمایند تا در مراسم تدفین، فرد فوت شده را با نمایش علاقهمندیها و زحمات او در زندگی، گرامی بدارند.
خوزه پارونلا (Jose Paranoella) از زمان کودکی، رؤیای ساخت کاخی به سبک موریش (Moorish) را در ذهن داشته و به همین علت این ماجراجو در سن ۲۶ سالگی و در سال ۱۹۱۳، دهکده خود در کاتالونیا (Catalonia) را ترک کرد و به منطقه گرمسیری شمال استرالیا مهاجرت نمود. او در آنجا ثروت زیادی را از طریق کشت نیشکر به دست آورد و توانست رؤیای خود را دنبال نماید. در سال ۱۹۲۹، پارنولا زمینی جنگلی در کوئینزلند خرید و شروع به ساخت قلعهای با دستان خود نمود و از شن، خاک رس، واگنهای قدیمی قطار، سنگهایی از رودخانهای در همان نزدیکی و چوبهایی که از خانههای متروکه گرفته شده بود، استفاده کرد. تا سال ۱۹۳۵ این کاخ گسترش یافته و شامل استخر، کافی شاپ، سینما و سالن رقص و همچنین زمین تنیس و باغ ویلایی با راه پلهای عظیم شد که بر روی عموم باز بود. پس از مرگ پارونلا در سال ۱۹۴۸، این ساختمان دههها مورد غفلت قرار گرفت اما تلاشهایی برای محافظت از آن، این قصر را دوباره زنده کرده است. گیاهان بزرگ گرمسیری، در بالا و اطراف پلهها و ساختمان پارانولا رشد یافتهاند، چنانچه گویی در محل اصلی خود سبز شدهاند.
در اعماق غار سنگ آهک، یک آلت موسیقی غیرمعمول وجود دارد که به وسیله هنرمندی به نام للند دبلیو اسپرینکل (Leland W Sprinkle) طراحی شده است. این آلت موسیقی با کنسول چهار کیبردیاش، شبیه سازی استاندارد در کلیسا است اما یک تفاوت اساسی با آن دارد؛ در آن لولهای وجود ندارد. به جای آن «لولهها» استالاکتیتی (stalactites) و ابزار موسیقی لیتوفون (lithophone) قرار دارد- وسیلهای که موسیقی را با صدای سنگها در نواهای متفاوت تولید مینماید. اسپرینکل که یک ریاضیدان و دانشمند الکترونیک در پنتاگون بود، پس از بازدید از غار در سال ۱۹۵۴، ایده «آلت موسیقی استالاکپایپ» (Stalacpipe Organ) به ذهنش رسید. او سه سال تلاش کرد تا استالاکتیت هایی را پیدا کند که نتهای موسیقی مورد نیاز را تولید نماید و نزدیک به پنج مایل طناب لاستیکی را برای به هم وصل کردن این استالاکتیت ها مصرف کرد. زمانی که این ساز برای اولین بار کامل شد، شخص اسپرینکل برای سرگرمی تماشاگران کیبردها را نواخت. امروزه این ساز، بازدیدکنندگان را با نواهای خودکار کلاسیک مانند «مهتاب سوناتا» (Moonlight Sonata) سرگرم مینماید.
در جایی که رودخانه کاتاتومبو به دریاچه ماراکابیو (Maracaibo) میریزد، چیز عجیبی در آسمان وجود دارد. در ۲۶۰ شب از سال، اغلب تا حدود ۱۰ ساعت، آسمان بالای رودخانه در حدود ۲۸۰ صاعقه در هر ساعت را به خود میبیند. این رویداد که به صاعقههای کاتاتومبو (رلامپاگو دل کاتاتومبو) معروف است، از زمانی که مردم به یاد دارند اتفاق میافتاده است. این صاعقهها از ۲۵ مایلی قابل رؤیت هستند و معمولاً به عنوان مسیریاب برای کمک به کشتیها استفاده شده و در میان ملوانها با عنوان «فانوس ماراکایبو» معروف است. مطالعات اخیر دانشمندان نشان میدهد که این صاعقههای دائمی به سبب جریان هوایی است که رطوبت را از روی دریای کارائیب به سمت دریاچه هدایت میکند. دانشمندان هواشناسی اخیراً از کاتاتومبو برای آزمایش سیستمهای پیشبینی صاعقهها نیز استفاده مینمایند.
کوشک احمدشاهی یکی از بناهای تاریخی مجموعه کاخ نیاوران است که همه روزه میزبان تعداد زیادی گردشگر است. در کوشک احمدشاهی مجموعههای تاریخی مختلفی به نمایش در آمده است. بعضی از این مجموعهها مثل تابلوهای نقاشی، هنری هستند و برخی دیگر هم کلکسیونهایی قیمتی و جالب هستند. این کلکسیونها متعلق به رضا پهلوی، پسر محمد رضا پهلوی هستند که در دوران پهلوی در این کاخ سکونت داشته است. از جمله این مجموعهها میتوان به کلکسیون موجودات دریایی، فسیلها و کلکسیون سنگ اشاره کرد. در این گزارش تصویری سری به کلکسیون سنگ کوشک احمدشاهی میزنیم. با کجارو همراه باشید.
در کلکسیون سنگ این مجموعه ۶۹ قطعه سنگ گردآوری شده است.
این سنگها توسط رضا پهلوی جمعآوری شدهاند.
در این کلیکسیون سنگهای تراش خورده و خام به چشم میخورد.
شاید دیدن سنگهایی مثل فیروزه، به صورتی که در طبیعت موجود هستند برای شما جالب توجه باشد.
در سال ۱۳۹۱ عملیات مطالعه بر روی این سنگها آغاز شد.
ابهاماتی درباره بعضی از این قطعه سنگها وجود داشت که پس از مطالعههای انجام شده، این ابهامات رفع شد.
در مرحله بعدی عملیات نامگذاری این سنگها آغاز شد که در مدتی کوتاه این عملیات به پایان رسید.
بازدید از این مجموعه برای بازدیدکنندهها جالب است.
به خصوص سنگهایی که به صورت طبیعی دارای اشکالی خاص مثل شکل حیوانها هستند.
یکی دیگر از سنگهای بسیار جالب توجه شهاب سنگ تکتیت است که از کره ماه به زمین آورده شده است.
در مجموع این کلکسیون یکی از جالبترین بخشهای کوشک احمدشاهی است. اگر قبلا از این مجموعه دیدن کردهاید، تجربه خود را با کجارو و خوانندگان ما در میان بگذارید.
کلیسای جامع برن، سازهای مخروطی و غول آسا به سبک گوتیک است که برج ناقوس بلند و ناقوس ۱۰ تنی آن نمونههای منحصر به فردی در کشور سوئیس هستند.
کلیسای جامع بیهمتای شهر برن متعلق به سال ۱۴۲۱ است. این بنا که بیشتر شبیه به یک موشک بزرگ گوتیکی مینماید، بلندترین منار مخروطی سوئیس به شمار میرود. در این سازه عظیم برخی از آثار هنری مهم قرون وسطایی شامل تندیسهای نقاشی شده بالای ورودی و شیشههای رنگی ظریف و زیبا نگهداری میشود.
اولین کلیسا در این محوطه، احتمالاً یک نمازخانه کوچک بود که در حوالی زمان تأسیس برن (۱۱۹۱) ساخته شد. وجود آن اولین بار در سال ۱۲۲۴ به ثبت رسیده است. در ۱۱ مارس سال ۱۴۲۱، استاد معمار «ماتیوس انزینگر» (Matthäus Ensinger) شروع به ساخت یادمانی جدید به عنوان کلیسای جامع برای جایگزینی با بنای قبلی کرد. این استاد که اصالتاً اهل استراسبورگ بود، قبل از این سه کلیسای جامع دیگر را نیز در سابقه کاری خود داشت. کلیسای عظیم جدید، میتوانست تعداد بسیار زیادی از عبادت کنندگان را در خود جای دهد اما آن زمان تنها ۵۰۰۰۰ نفر در شهر برن زندگی میکردند. کار بر روی کلیسای جامع به مدت یک قرن ادامه پیدا کرد و برای ساخت آن از سنگ ماسهای استفاده شد. کلیسا تا سال ۱۸۹۳ که ناقوس را در آن نصب کردند به پایان نرسید. در آن زمان شهر برن پروتستان شده بود.
منحصر به فردترین شاخصه کلیسای جامع برن تصویر بیبدیل روز قضاوت بالای دروازه اصلی به شمار میرود که شامل بیش از ۲۰۰ پیکره چوبی و سنگی حکاکی شده است. چنین مجموعه بزرگی از تندیسهای گوتیک متأخر یک مجموعه نجات یافته بسیار نادر در اروپا محسوب میشود. ۱۷۰ پیکره کوچکتر نسخههای اصلی قرن ۱۵ بوده و ۴۷ تندیس بزرگ ایستا نسخههای کپی نمونههای داخل موزه تاریخی برن هستند.
تصویر عدالت در مرکز قرار داشته و فرشتگان و باکرگان خردمند و دیوانه نیز در دو طرف قرار دارند. در بالای این تصویر، فرشته مقرب میکائیل به چشم میخورد که یک شمشیر و ترازو به همراه دارد. نجات یافتگان در سمت چپ و لعنت شدگان در دست راست هستند. چنین حجمی از آثار تصویری مذهبی باقیمانده، در پروتستان سوئیس بیسابقه بوده اما ظاهراً تصاویر رستگاری و لعنت شدگان به تنهایی برای اصلاح طلبان کافی بوده تا آنها را از ویرانی نجات دهند.
فضای داخلی عظیم کلیسای جامع از سقفی مشبک و طاقی تشکیل شده است و همچنین یک راهروی بلند با ستونهای مربعی و دو راهروی جانبی با نمازخانههای کوچک نیز در آن وجود دارند. به عنوان بخشی از تغییرات کاربری پروتستان، نمازخانههای کناری به جای مذبح نیمکت دارند و سکوی خطابه نیز متعلق به سال ۱۴۷۰ است.
پنجره رنگیهای بزرگ متعلق به سالهای ۱۴۴۱ تا ۱۴۵۰ هستند. پنجرههای دست راستی در اثر یک طوفان در سال ۱۵۲۰ تخریب شدند و در سال ۱۸۶۸ آنها را تعویض کردند. قابل توجهترین پنجره در کلیسای جامع برن پنجرهای با مضمون «رقص مرگ» در نمازخانه «ماتر» (Matter) در بالای راهروی دست راست است. به عنوان درسی درباره گریزناپذیری و برابری در مرگ، اسکلتهایی با پوزخند در حال رقص هستند و مردمان زنده را آزار میدهند.
قسمت همسرایان با تصویر پیامبران و زندگی روزمره متعلق به دهه ۱۵۲۰ تزئین شده است. در برجستگیهای سقف نیز تصویر قدیسین، مریم مقدس، مسیح و سایر نجات یافتگان پروتستان (به خاطر آنکه در بلندی سقف بسیار دور از دسترس هستند) دیده میشود. برج ناقوس صد متری کلیسای جامع بلندترین نمونه در سوئیس بوده و میتوان آن را از هر نقطه شهر دید. از سکوی تماشای بالای برج نماهایی ۳۶۰ درجه از قسمت برن آلپ، بافت قدیمی شهر، پلها و رودخانه «آره» (Aare) را میتوان تماشا کرد. رسیدن به آنجا هزینه ورودی اندکی در بر داشته و باید ۲۵۴ پله سنگی باریک را نیز بالا بروید.
ناقوس کلیسا ۱۰/۵ تن وزن داشته و در سال ۱۶۱۱ ریختهگری شده است. این ناقوس بزرگترین نمونه سوئیس به شمار میرود. شاید شما هم دوست داشته باشید در حوالی زمان به صدا در آمدن آن از برج بالا بروید! در میدان بیرون برج، بازار سالانه کریسمس برن و همچنین آبنمای فرشتگان «موزِز» را میتوانید ببینید. این فواره در سال ۱۵۴۵ ساخته شده است.
در ضلع جنوبی کلیسا، پلتفرم کلیسا، یک تراس بالای رودخانه آره متعلق به سال ۱۳۳۴ تا ۱۴۳۴ قرار دارد. در زمان اصلاحات، تصاویر مذهبی در هم شکسته در اینجا ریخته شدند. بعدها از آن یک گردشگاه زیبا ساختند و درختان زیبای لیمو و شاه بلوط نیز آن را زینت میدهند. آلاچیقهای جانبی، این مکان را جایی لذت بخش برای استراحت و لذت از مناظر بیبدیل رودخانه میکنند.
آمریکا یکی از جهانشهرهای دنیا بهحساب میآید و هر تفریحی که مدنظر یک گردشگر است را در خود جای داده است. این کشور با مناطق ناب و منحصربهفرد، کویرهای رنگارنگ و جزایر زیبا امکان سفرهای ماجراجویانه را در دل طبیعت برای علاقهمندان خود فراهم کرده است. در این میان یکی از جاذبههای گردشگری کشور آمریکا خانههای قدیمی بجای مانده از گذشتگان است، که محل زندگی افراد معروف و سرشناس بوده است. سالانه میلیونها گردشگر به این کشور سفر میکنند تا از این بناها دیدن کنند و از سرنوشت صاحبان و نحوه زندگی آنها مطلع شودند. با ما همراه شوید تا در این مقاله ۱۰ خانه و عمارت پربازدید در آمریکا را معرفی کنیم.
این بنا که بصورت سنتی ساخته شده است و دیوارهای آن خشتی است در شهر «آبیکو» (Abiquiú) و در ایالت «نیومکزیکو» (New Mexico) قرار دارد.
این خانهی زیبا محل زندگی هنرمندی معروف «جورجیا اوکیف» (Georgia Totto O'Keeffe) که دارنده مدال آزادی رییس جمهوری است بوده است.
این خانه محل زندگی و کاری وی پس از مرگ همسرش بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۸۴ بوده است. این خانه دارای یک اتاق بزرگ است و پنجرههای بزرگ آن به چشمانداز زیبایی باز میشود.
سفر به شهر و بازدید این موزه نه تنها باعث میشود که از آثار این بانوی هنرمند دیدن کنید بلکه با قرار گرفتن در این خانه به منبع الهامات آثار او پی میبرید.
این کلبه زیبا و کوچک در شهر «مدورا» (Medora) در ایالت «داکوتای شمالی» (North Dakota) قرار دارد و متعلق به «تئودور روزولت» (Theodore Roosevelt) بیست و ششمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بوده است.
او قبل از اینکه به ریاست جمهوری برسد در سالهای ۱۸۸۳-۱۸۸۴ در این خانه زندگی میکرد و بعد از مرگ همسر و مادرش به دلیل شرایط روحی این کلبه را ترک کرد و کلبه جدیدی را در داکوتای شمالی ساخت.
این خانه در حال حاضر یکی از مراکز پربازدید در پارک ملی تئودور روزولت است.
این خانه که در ایالت «اوهایو» (Ohio) و در شهر «کلیولند» (Cleveland) قرار دارد به دلیل فیلمبرداری در فیلمی به همین نام شهرت دارد و امروزه شامل غرفههایی از عکسها و تصاویر این فیلم و معرفی عوامل پشت صحنه و بازیگران آن میباشد و در ایام سال نو و کریسمس مورد بازدید بسیاری از افراد قرار میگیرد.
این مزرعه تاریخی که در ایالت «اکلاهما» (Oklahoma) و شهر «اولوگاه» (Oologah) قرار دارد زادگاه هنرپیشه معروف آمریکایی «ویل راجرز» (Will Rogers) میباشد.
این خانه در سال ۱۸۷۵ نزدیک به سبک یونانی ساخته شده است و در ساخت آن از چوب درختان بلوط و گردو استفاده شده است.
پس از مرگ وی، خانواده راجرز این خانه را به همراه مزارع آن به ایالت اکلاهما اهدا کردند. این خانه در ساعات مشخصی برای بازدید عموم باز است.
این خانه که به خانه آبشار معروف است توسط معمار معروف «فرانک لوید رایت» (Frank Lloyd Wright) در ایالت «پنسیلوانیا» (Pennsylvaniaa) و در شهر «پیتسبرگ» (Pittsburgh) قرار دارد.
این اثر از این معمار سرشناس، همانند سایر کارهایش برجسته و منحصربفرد است. این خانه که در منطقه کوهستانی جنگلی قرار دارد کمترین دخالت را در تخریب محیط زیست داشته است و طوری ساخته شده است که بر روی آبشار، رود «بیر ران» (Bear Runn) قرار دارد.
این خانه در سال ۲۰۰۷ در فهرست برگزیدهترین آثار معماری آمریکایی قرار گرفت.
این خانه که در سال ۱۸۵۳ ساخته شده است در شهر «بیوفورت» (Beaufort) از ایالت «کارولینای جنوبی» (South Carolina) قرار دارد.
این خانه مکان فیلمبرداری فیلم «اندوه شدید» (The Big Chill) فیلمی در سبک کمدی- درام بوده است.
سبک معماری این خانه ایتالیایی است و در منطقه خوش آب و هوایی قرار دارد و دیدن مناظر منطقه از این خانه بسیار لذتبخش است. از این خانه در طول جنگ داخلی، به عنوان بیمارستان استفاده شده است.
این خانه در شهر «منسفیلد» (Mansfield) در ایالت «میزوری» (Missouri) قرار دارد و خانهی نویسنده معروف کودکان، «لورا اینگلز وایلدر» (Laura Ingalls Wilder) میباشد.
او علاوه بر نویسندگی، آموزگار و خبرنگار نیز بوده است و معروفترین اثر او سری کتابهای «خانه کوچک» برای کودکان بوده است. خانه وی خانهای چوبی با ایوان و پنجرههای نورگیر است و در سال ۱۹۹۱ جزو خانههای تاریخی آمریکا قرار گرفت.
این خانه که محل زندگی «بریگم یانگ» (Brigham Young) از رهبران آمریکایی جنبش قدیسان آخرالزمان و همچنین اداره امور کلیسا در سالهای بسیاری بوده است در ایالت «یوتا» (Utah) و در شهر «سالت لیک سیتی» (Great salt lakee) قرار دارد.
امروزه این خانه که در سال ۱۸۴۵ ساخته شده است، موزهای است که اشیاء متعلق به یانگ و خانوادهاش را نگهداری میکند و به نمایش میگذارد.
این خانه محل تولد نویسنده آمریکایی «پرل کامفورت سیندنستریکر باک» (Pearl Comfort Sydenstricker Buck) معروف به پرل باک در ویرجینیای غربی و شهر «هیلزبورو» (Hillsboro) میباشد.
این خانه در سال ۱۸۷۵ ساخته شد. سه ماه پس از به دنیا آمدن پرل در سال ۱۸۹۲ خانوادهاش این مکان را به مقصد کشور چین ترک میکنند و او سالهای بسیاری را در چین زندگی میکند.
این خانه هماکنون تبدیل به موزهای برای حفظ و یاد این نویسنده شده است.
این عمارت که در ایالت «ویرجینیا» (Virginia) و شهر «فرفکس» (Fairfax) قرار دارد یکی از خانههای متعلق به «جرج واشنگتن» (George Washington) نخستین رئیسجمهور آمریکا و یکی از مهمترین شخصیتهای سیاسی آمریکا است.
این بنا در سال ۱۷۵۸ ساخته شده است و با داشتن مجموعههای خاص و مناظر دیدنی، هماکنون یکی از مکانهای پربازدید میباشد و تورهای متنوعی برای علاقهمندان وجود دارد.
عطر و ادکلن از جمله نیازهای غیر قابل انکار فصل گرم تابستان است، نیازی که اغلب در این فصل علاوه بر کمک به رفع بوی بد بدن، امکان خنکی و حفظ طراوت نیز به فرد میدهد.
عطر و ادکلن در فصل گرما یک نیاز ضروری است چرا که تعریق بدن در این فصل بیش از هر زمان دیگری است به همین خاطر انتخاب یک ماده خوشبو کننده مناسب برای بدن در کنار نکاتی برای ماندگاری آن مساله مهمی است. یک عطر یا ادکلن خوب میتواند علاوه بر ایجاد یک رایحه خوب در فصل گرما ایجاد طراوات و خنکی را برای فرد به همراه داشته باشد، به همین خاطر باید افراد بر اساس طبع خود به دنبال نوع مناسبی از این ماده باشند به همین خاطر استفاده از بوهای شیرین و گرم برای این فصل توصیه نمیشود.
گرانی مساوی با کیفیت نیست
ادکلن از جمله مواردی است که استاندارد و یا نشانه خاصی برای انتخاب ندارد به همین خاطر قیمتهای متعددی برای آن ارائه میشود، اما پیشنهاد ما این است که از روی گرانی ادکلن قضاوت نکنید. در مورد مارکهای معتبر همواره به پلمپ و نوع وکیوم آن توجه کنید. سعی کنید از فروشگاههای معتبر خرید کنید و موارد روی ادکلن را مطالعه کنید.
عطرهای سرد، مناسب فصل گرم
اصولا عطرهای شیرین ماندگارتر هستند زیرا سردی هوا به ماندگاری آنها کمک میکند، به همین خاطر اینگونه عطرها در زمستان توصیه میشوند، اما وقتی پای عطر تابستانی به میان میآید، مساله کاملا برعکس میشود، یعنی عطرهای گرم و شیرین ماندگاری کمتری دارند و باعث ایجاد گرمای بیشتر و کلافگی میشوند، لذا استفاده از عطرهای خنک ضروری است. در واقع گرمای هوا به پخش بیشتر رایحه کمک میکند و همین باعث میشود اثر عطر در روزهای گرم خیلی زود کمرنگ شود. از طرف دیگر تعریق زیاد در روزهای تابستانی هم باعث میشود تا شما نیاز بیشتری به استفاده از عطر و ادکلن پیدا کنید چون رایحه دلنشین انتخابی شما به خاطر همین تعریق خیلی زود اثرش را از دست میدهد.
خلاصه کلام اینکه در روزهای گرم تابستان نمیتوانید انتظار داشته باشید رایحه دلنشین دلخواهتان تمام روز با شما بماند البته این رایحه در همان زمان کوتاه هم به قدر کافی پخش میشود و دقیقا به همین دلیل است که شما در فصل تابستان بیشتر از هر فصل دیگری رایحه عطر اطرافیانتان را حس میکنید. برای ماندگار شدن عطرهای خنک تابستانی تنها تکرار استفاده از ادکلن راهکار امر است. در غیر این صورت هر نوع عطر و ادکلنی در این دمای بالای هوا از بین میرود. عطر خنک عطری است که در شما احساس خنکی دلچسبی ایجاد کند. انتخاب این عطر هم اصلا سخت نیست کافی است عطر یا ادکلنی را انتخاب کنید که باز کردن در آن و بوییدنش همان باشد و احساس برخورد نسیم ملایم و دلنشین بهاری با پوست را به شما القاء کند.
کرم مرطوب کننده برای ماندگاری عطر
یک راه ساده برای آنکه عطر تابستانی که انتخاب میکنید ماندگاری بیشتری داشته باشد، این است که غلظت روغن آن بالا باشد. معمولا عطرهایی با غلظت روغن بین 12 تا 30 درصد ماندگاری بیشتر و قابل قبولی دارند. غیر از درصد روغن پوست خود شما هم میتواند تضمینکننده ماندگاری عطر باشد. معمولا پوستهای خشک ظرفیت مناسبی برای نگهداشتن مولکولهای عطر ندارند بنابراین اگر پوست خشکی دارید، بهتر است حتما قبل از استفاده از عطر پوستتان را چرب و مرطوب کنید. به طور کلی چربی روی پوست تاثیر زیادی در ماندگاری عطر روی بدن دارد، پس بهتر است همیشه بخصوص در روزهای گرم تابستانی اول از کرمهای چرب و مرطوبکنندهها استفاده کنید و بعد سراغ ادکلن بروید.
ادکلن را روی نبض اسپری کنید
اینکه عطر را به کدام قسمت پوستتان اسپری کنید، خودش یکی از فاکتورهای مهم در ماندگاری آن است. برای اینکه عطرهای سرد و تلخ تابستانی ماندگاری بیشتری روی پوستتان داشته باشند باید آن را روی نقاطی از پوست که نبض دارند مثل مچ دست، کنار گردن، پشت گوش، پشت آرنج، زیر گلو و حتی پشت زانو و روی مچ پا اسپری کنید ( با این کار اجازه میدهید رایحه عطر از پایین به بالا جریان داشته باشد) ضربان نبض در این نقاط باعث حرارت بیشتر و در نتیجه پخش بیشتر و بهتر رایحه عطر میشود.
در حقیقت در این نقاط فاصله رگها از سطح پوست به کمترین حد ممکن میرسد و در همین نقاط رگهای خونی حرارت بیشتری از خودشان نشان میدهند و به صورت یک پمپ کوچک عمل میکنند که همین باعث میشود رایحه عطر بهتر پخش شود. موها را هم دست کم نگیرید اسپری کردن عطر روی موها باعث میشود تا رایحه عطر تمام روز همراه شما باشد.
30 سال از پایان اشغال خرمشهر می گذرد؛ سال ها می گذرد از روزهایی که خرمشهری ها ناگهان خود را گرفتار جنگی دیدند که تا پشت در خانه هایشان آمده بود یا باید فرار می کردند یا می جنگیدند تا این میهمان ناخوانده راهی به سرزمینمان پیدا نکند.
در این نمایشگاه 132 تولیدکننده داخلی و 34 تولید کننده خارجی حضور دارند و در 5 روز برگزاری نمایشگاه کاروان های گل در سطح شهر تهران در معرض دید شهروندان قرار خواهد گرفت.
ورزش پارکور یا هنر جابجایی یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف با استفاده از تواناییهای انسان است. یکی از فلسفههای این ورزش، اتکا به تواناییهای جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند.
آیینهای گل چینی و گلابگیری در قمصر و سایر نقاط گلخیز کاشان هرسال از اوایل اردیبهشت ماه آغاز میشود و تا اواخر خرداد ماه ادامه دارد. در این ایام، اکثر مناطق گل محمدی و گلابگیری سنتی کاشان پذیرای گردشگران بی شمار است. شهر قمصر در فاصله ۳۰کیلومتری کاشان واقع شده است.
با وجود افزایش مکانیزه شدن کشاورزی، همچنان نشاکاری سنتی در اراضی گیلان انجام می شود. استان گیلان با داشتن 238هزارهکتار اراضی شالیزاری حدود 40درصد برنج باکیفیت کشور را تولید می کند.
همه ما برای یکبار هم که شده تجربه ی درست کردن موشک های کاغذی، کشتی، قورباغه و غیره را با استفاده از تاکردن کاغذ حتی در کودکی داشته ایم. اما این هنر به ظاهر ساده و زیبای “کاغذ و تا” اُوریگامی نام دارد که یکی از هنرهای دستی محبوب ژاپنی است و امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی “تا کردن کاغذ” است و هدف این هنر آفریدن طرحهای جالب از کاغذ با کمک تاهای هندسی است.
اوریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده میکند، ولی همین تاها میتوانند به روشهای گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند. در ادامه ایمیل تصاویری از اوریگامی هایی که با دلار به شکلهای جالب طراحی شده اند را می بینید.
کارشناسان تغذیه با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان به روزه داران توصیه می کنند، نوشیدنی های سنتی مانند شربت آبلیمو، خاکشیر، تخم شربتی، کاسنی، سکنجبین و بیدمشک می تواند به رفع عطش در ماه مبارک رمضان کمک کند.
یک کارشناس تحقیقات میکروبیولوژی مواد غذایی انستیتو تغذیه گفت: روزه داری در فصل گرما بدن را دچار کم آبی می کند، آب بدن مهمترین عاملی است که می تواند برای روزه داران باعث مشکلات زیادی شود و حتی جان فرد را به خطر اندازد.
دکتر نسرین حاج سید جوادی فاصله بین افطار تا سحر را بهترین زمان برای جبران آب بدن خواند که می توان از نوشیدنی های سنتی، چای کمرنگ ، انواع میوه های تابستانی و آب میوه های طبیعی و کم شیرین استفاده کرد. وی اظهار کرد: راهکارهایی را متخصصان تغذیه به روزه داران برای جبران کم آبی بدن توصیه می کنند به شرح زیر است:
حاج سید جوادی با بیان اینکه بین افطار تا سحر روزه داران می توانند از نوشیدنی های سنتی، چای کمرنگ، آب میوه های طبیعی و انواع میوه های تابستانی استفاده کنند، گفت: چای به دلیل داشتن مواد آنتی اکسیدان و ضد سرطان برای بدن مفید است، اما چای به دلیل مدر بودن باعث می شود مقدار بیشتری از آب بدن دفع شود. وی یاد آور شد: هنگام افطار بهتر است که از شیر ولرم همراه با مواد دارای قند طبیعی مانند خرما، عسل یا انگور شیرین استفاده شود چرا که این مواد شیرین علاوه بر تنظیم قند خون، خاصیت سم زدایی نیز دارند.
این کارشناس تغذیه توصیه کرد: یکی از راههای مقابله با تشنگی در ماه مبارک رمضان مصرف میوه و سبزی فراوان است که علاوه بر مقاومت بیشتر در مقابل تشنگی، به دلیل داشتن فیبر، سرعت حرکت مواد غذایی را کاهش داده وسبب می شود احساس گرسنگی نیز دیرتر فعال شود. وی ادامه داد: مصرف میوه و سبزی سبب رفع مشکل یبوست نیز می شود. سبزی ها مانند کاهو، خیار، کرفس و سبزی خوردن چون آب را در خود نگه می دارند باعث استمرار و تداوم آبرسانی به بدن می شوند و مصرف سالاد کاهو به خصوص در وعده سحر توصیه می شود.
حاج سید جوادی افزود: زمانی که آب خنک همراه با یخ مصرف می شود چون دمای بدن را برای مدت کوتاهی پایین می آورد، اما باعث رفع عطش در دراز مدت نمی شود. وی توصیه کرد: هنگام افطار باید از نوشیدن آب یخ به طور ناگهانی پرهیز کرد همچنین در وعده افطار نیز از نوشیدنی های ولرم استفاده کرد.
کارشناس تحقیقات میکروبیولوژی مواد غذایی انستیتو تغذیه به برخی از نوشیدنی های مناسب برای فصل گرما و ماه رمضان اشاره کرد و گفت: خانواده ها بهتر است این شربت ها و نوشیدنی ها را تهیه و پس از افطار به تدریج و مورد استفاده قرار دهند.
وی به شربت آبلیمو یکی از نوشیدنی های سنتی رایج اشاره کرد و افزود: شربت آبلیمو کم شیرین سبب ترشح بزاق شده و احساس تشنگی را در روزه داران برطرف می کند.
وی اظهار کرد شربت خاکشیر و تخم شربتی خنک کننده و ضد عطش هستند و می توانند آب را درون دانه های خود نگه دارند و به تدریج آن را به بدن برسانند. در نتیجه نیاز بدن را به مدت طولانی تر نسبت به آب تامین می کند. بهتر است آنها را بدون شکر یا با شکر کم مصرف کرد.
وی گفت: در بین عرقیات سنتی، فقط کاسنی خاصیت خنک کنندگی بدن را دارد، از این رو پیشنهاد می شود نوشیدنی هایی مانند خاکشیر را با کمی کاسنی و گلاب مخلوط و سپس استفاده کرد.
وی توصیه کرد، شربت سکنجبین به تنهایی یا با اضافه کردن سکنجبین به خاکشیر نیز می تواند به رفع عطش کمک کند و بهتر است این ترکیب را تهیه و برای کاهش تشنگی آن را نوشید.
حاج سید جوادی ادامه داد: دم کرده برگ خشک نعناع و یا مخلوط آن با عسل بین افطار تا سحر موجب رفع تشنگی خواهد شد. وی توضیح داد: تهیه و مصرف شربت نعناع نیز رفع تشنگی بسیار مفید است. برای تهیه آن باید از شربت پایه استفاده کرد. جوشاندن شکر و آب به نسبت دو به یک و افزودن مقداری عرق نعناع و آب لیمو ترش که باید به صورت خنک مصرف شود. این شربت نیز به میزان زیادی از عطش جلوگیری می کند.
وی یاد آور شد، دم کرده لیمو عمانی با گل گاو زبان و نبات نیز می تواند علاوه بر رفع تشنگی، باعث آرامش و خواب مناسب در شب شود.
حاج سید جوادی اظهار کرد: خیس کردن تمبر هندی و صاف کردن آن و سپس مخلوط آن با عسل و تهیه شربت، نوشیدنی مفیدی برای رفع یبوست در ماه رمضان محسوب می شود.
کارشناس تحقیقات میکروبیولوژی مواد غذایی انستیتو تغذیه افزود: مخلوط زرد آلوی تازه همراه عسل نیز مناسب جهت رفع عطش و برای سنگینی معده می توان استفاده کرد. وی توصیه کرد که می توان به جای یک عدد میوه، نصف تا یک لیوان آب میوه مصرف کرد، البته بهتر است آبمیوه طبیعی باشد. مخلوط میوه ها با شیر مانند شیر موز یا توت فرنگی نیز از نظر تغذیه بسیار با ارزش است.